Als je tijdens de zwangerschap een nat slipje draagt, kan dit duiden op een verhoogde intieme smering, onvrijwillig urineverlies of verlies van vruchtwater, en om te weten hoe elk van deze situaties te identificeren, moet men de kleur en geur van het slipje observeren.
Wanneer wordt aangenomen dat vruchtwater verloren kan gaan in het eerste of tweede trimester, is het raadzaam om onmiddellijk naar de eerste hulp of verloskundige te gaan, omdat het, als het vocht naar buiten komt, de ontwikkeling en groei van de baby kan belemmeren, naast het vrouwen die in sommige gevallen risico lopen.
Hoe weet ik of ik vruchtwater verlies?
In de meeste gevallen wordt het verlies van vruchtwater alleen aangezien voor het onvrijwillig urineverlies dat optreedt als gevolg van het gewicht van de baarmoeder op de blaas.
Een goede manier om te weten of het verlies van vruchtwater, urineverlies of alleen verhoogde smering van de vagina is, is door een intiem absorberend middel op het slipje aan te brengen en de kenmerken van het vocht te observeren. Normaal is de urine gelig en ruikt het, terwijl het vruchtwater transparant en reukloos is en de intieme smering reukloos is, maar net als in de vruchtbare periode het uiterlijk van eiwit kan hebben.
De belangrijkste symptomen en tekenen van vruchtwaterverlies zijn:
- Het slipje is nat, maar de vloeistof heeft geen geur of kleur;
- Het slipje is meer dan eens per dag nat;
- Verminderde bewegingen van de baby in de baarmoeder, wanneer er al een groter vochtverlies is opgetreden.
Zwangere vrouwen met risicofactoren zoals hoge bloeddruk, diabetes of lupus hebben meer kans op verlies van vruchtwater, maar dit kan bij elke zwangere vrouw gebeuren.
Weet hoe u onvrijwillig urineverlies tijdens de zwangerschap kunt identificeren en wat u moet doen om het onder controle te houden.
Wat te doen als u vruchtwater verliest
Behandeling voor verlies van aminotisch vocht varieert afhankelijk van de zwangerschapsduur:
In het 1e en 2e kwartaal:
Medische hulp moet onmiddellijk worden gezocht, maar de behandeling wordt meestal gedaan door wekelijks overleg met de verloskundige om de hoeveelheid vocht tijdens de zwangerschap te beoordelen. Wanneer de arts de echografie uitvoert en constateert dat de vloeistof te laag is, kan het worden aanbevolen om de wateropname te verhogen en rust te houden om te voorkomen dat er meer vocht verloren gaat en complicaties voor de vrouw te voorkomen.
Als er geen tekenen zijn van infectie of bloeding in verband met vochtverlies, kan de vrouw periodiek op poliklinisch niveau worden gecontroleerd, waar het gezondheidsteam de lichaamstemperatuur van de vrouw controleert en een bloedtelling uitvoert om te controleren op tekenen van infectie of arbeid. Daarnaast worden er tests gedaan om te beoordelen of alles in orde is met de baby, zoals auscultatie van de hartslag van de baby en foetale biometrie. Zo kan worden gecontroleerd of de zwangerschap ondanks het vruchtwaterverlies goed verloopt.
In het 3e kwartaal:
Wanneer aan het einde van de zwangerschap vochtverlies optreedt, is dit meestal niet ernstig, maar als de vrouw veel vocht verliest, kan de arts er zelfs voor kiezen de bevalling te anticiperen. Als dit verlies na 36 weken optreedt, is dit meestal een teken van breuk van de vliezen en daarom moet men naar het ziekenhuis gaan omdat het moment van bevalling in aantocht kan zijn.
Kijk wat u moet doen bij verminderde vruchtwater.
Wat kan vruchtwaterverlies veroorzaken
De oorzaken van vruchtwaterverlies zijn niet altijd bekend. Dit kan echter gebeuren als gevolg van genitale infectieuze aandoeningen, dus het wordt aanbevolen om de verloskundige te raadplegen bij symptomen zoals bijvoorbeeld een branderig gevoel bij het urineren, genitale pijn of roodheid.
Andere oorzaken die verlies van vruchtwater kunnen veroorzaken of tot een vermindering van de hoeveelheid kunnen leiden, zijn onder meer:
- Gedeeltelijke breuk van de zak , waarbij het vruchtwater begint te lekken door een klein gaatje in de zak. Het komt vaker voor in de late zwangerschap en meestal sluit de opening alleen met rust en goede hydratatie;
- Problemen in de placenta , waarbij de placenta mogelijk niet genoeg bloed en voedingsstoffen voor de baby produceert en niet zoveel urine produceert, met minder vruchtwater;
- Geneesmiddelen tegen hoge bloeddruk , omdat ze de hoeveelheid vruchtwater kunnen verminderen en de nieren van de baby kunnen aantasten;
- Babyafwijkingen: aan het begin van het tweede trimester van de zwangerschap kan de baby het vruchtwater gaan inslikken en via de urine verwijderen. Wanneer vruchtwater verloren gaat, kunnen de nieren van de baby zich niet goed ontwikkelen;
- Feto-foetaal transfusiesyndroom, dat kan optreden in het geval van eeneiige tweelingen, waarbij de een meer bloed en voedingsstoffen kan krijgen dan de ander, waardoor de een minder vruchtwater heeft dan de ander.
Bovendien kunnen sommige medicijnen, zoals ibuprofen of medicijnen tegen hoge bloeddruk, ook de productie van vruchtwater verminderen, dus de zwangere vrouw moet de verloskundige informeren voordat ze medicijnen gebruikt.