De operatie van geslachtsverandering, transgenitalisatie of neofaloplastie, in de volksmond bekend als chirurgie van geslachtsverandering, wordt gedaan met het doel de fysieke kenmerken en de geslachtsorganen van de transgender persoon aan te passen, zodat deze persoon het juiste lichaam kan hebben aan wat acht geschikt voor zichzelf.
Deze operatie wordt uitgevoerd bij vrouwelijke of mannelijke mensen en omvat complexe en langdurige chirurgische ingrepen, waarbij zowel de constructie van een nieuw geslachtsorgaan, een zogenaamde neopenis of neovagina, als het verwijderen van andere organen, zoals de penis, betrokken kan worden. borst, baarmoeder en eierstokken.
Voordat u dit type procedure uitvoert, is het raadzaam om voorafgaand aan medische monitoring te beginnen met hormonale behandeling, naast psychologische monitoring, zodat het mogelijk is om te bepalen dat de nieuwe fysieke identiteit geschikt is voor de persoon. Leer alles over genderdysforie.
Waar het is gemaakt
SUS-chirurgie kan sinds 2008 worden uitgevoerd door SUS, maar aangezien in de rij wachten jaren kan duren, kiezen veel mensen ervoor om de procedure bij particuliere plastisch chirurgen uit te voeren.
Hoe het is gedaan
Voordat de transgenitalisatie-operatie wordt uitgevoerd, moeten enkele belangrijke stappen worden gevolgd:
- Begeleiding met psycholoog, psychiater en maatschappelijk werker;
- Ga sociaal uit van het geslacht dat u wilt adopteren;
- Hormonale behandeling uitvoeren om vrouwelijke of mannelijke kenmerken te verwerven, voor elk geval begeleid door de endocrinoloog.
Deze stappen voorafgaand aan de operatie duren ongeveer 2 jaar en zijn zeer noodzakelijk, aangezien ze een stap zijn in de richting van de fysieke, sociale en emotionele aanpassing van de persoon aan deze nieuwe realiteit, aangezien het wordt aanbevolen om vóór de operatie zeker te zijn van de beslissing. definitief.
De operatie wordt voorafgegaan door algemene anesthesie en duurt ongeveer 3 tot 7 uur, afhankelijk van het type en de techniek die de chirurg gebruikt.
1. Verander van vrouw naar man
Er zijn 2 soorten chirurgische technieken om het vrouwelijk geslachtsorgaan in een mannelijk orgaan te veranderen:
Methoidioplastiek
Het is de meest gebruikte en beschikbare techniek en bestaat uit:
- De hormonale behandeling met testosteron zorgt ervoor dat de clitoris groeit en groter wordt dan de gewone vrouwelijke clitoris;
- Er worden insnijdingen gemaakt rond de clitoris, die loskomt van het schaambeen, waardoor deze vrijer kan bewegen;
- Vaginaal weefsel wordt gebruikt om de lengte van de urethra te vergroten, die in de neopenis blijft;
- Het weefsel van de vagina en de kleine schaamlippen worden ook gebruikt om de neopenis te bedekken en vorm te geven;
- Het scrotum is gemaakt van de grote schaamlippen en siliconenimplantaten om de testikels te simuleren.
De resulterende penis is klein en bereikt ongeveer 6 tot 8 cm, maar deze methode is snel en in staat om de natuurlijke gevoeligheid van de geslachtsorganen te behouden.
Phalloplastie
Het is een complexere, duurdere en weinig beschikbare methode, dus veel mensen die naar deze methode zoeken, zoeken uiteindelijk professionals in het buitenland. Bij deze techniek worden huidtransplantaties, spieren, bloedvaten en zenuwen gebruikt vanuit een ander deel van het lichaam, zoals de onderarm of de dij, om het nieuwe geslachtsorgaan met grotere omvang en volume te creëren.
- Verzorging na de operatie : om het masculinisatieproces aan te vullen, is het nodig om de baarmoeder, eierstokken en borsten te verwijderen, wat al tijdens de procedure kan worden gedaan of voor een ander tijdstip kan worden gepland. Over het algemeen blijft de gevoeligheid van de regio behouden en wordt intiem contact na ongeveer 3 maanden vrijgegeven.
2. Verander van man naar vrouw
Voor de transformatie van mannelijke naar vrouwelijke genitaliën is de meest gebruikte techniek de gemodificeerde penisinversie, die bestaat uit:
- Er worden insnijdingen gemaakt rond de penis en het scrotum, waardoor het gebied wordt gedefinieerd waar de neovagina zal worden gemaakt;
- Een deel van de penis wordt verwijderd, met behoud van de urethra, de huid en de zenuwen die de regio gevoelig maken;
- De testikels worden verwijderd, waardoor de huid van het scrotum behouden blijft;
- Er wordt een ruimte geopend om de neovagina te bestrijden, met ongeveer 12 tot 15 cm, waarbij de huid van de penis en het scrotum worden gebruikt om de regio te bedekken. Haarzakjes worden dichtgeschroeid om haargroei in de regio te voorkomen;
- De rest van de huid van de scrotumzak en voorhuid wordt gebruikt voor de vorming van de vaginale lippen;
- De urethra en urinewegen zijn aangepast zodat de urine uit een opening komt en de persoon zittend kan plassen;
- De eikel wordt gebruikt om de clitoris te vormen, zodat het gevoel van genot behouden blijft.
Om het nieuwe vaginale kanaal levensvatbaar te houden en niet te sluiten, wordt een vaginale mal gebruikt, die in de loop van de weken kan worden ingewisseld voor grotere maten voor dilatatie van de neovagina.
- Verzorging na de operatie: Fysieke activiteiten en seksleven worden meestal na ongeveer 3 tot 4 maanden na de operatie vrijgegeven. Het is meestal nodig om tijdens geslachtsgemeenschap specifieke smeermiddelen voor de regio te gebruiken. Daarnaast is het mogelijk dat de persoon vervolgd is met een gynaecoloog, voor begeleiding en huidevaluaties van de neovagina en urethra, maar aangezien de prostaat achterblijft, kan het ook nodig zijn om de uroloog te raadplegen.
Bovendien wordt het na elke operatie aanbevolen om lichte maaltijden te eten, de door de arts aanbevolen rustperiode te respecteren, naast het gebruik van geneesmiddelen op recept om pijn te verlichten, zoals ontstekingsremmers of pijnstillers om het herstel te vergemakkelijken. Bekijk de essentiële zorg om te herstellen van een operatie.