Urocultuur met antibiogram is een laboratoriumonderzoek dat door de arts wordt aangevraagd en dat tot doel heeft het micro-organisme te identificeren dat de urineweginfectie veroorzaakt en het profiel van gevoeligheid en resistentie tegen antibiotica die normaal worden gebruikt om de infectie te behandelen. Op basis van het resultaat van het onderzoek kan de arts dus de meest geschikte antimicrobiële stof voor de persoon aangeven.
De uitvoering van deze test is meestal geïndiceerd wanneer de persoon tekenen en symptomen van urineweginfectie vertoont, maar het kan ook worden opgevraagd wanneer na onderzoek van type I-urine de EAS, bacteriën en talrijke leukocyten in de urine worden geïdentificeerd, omdat deze veranderingen zijn indicatief voor urineweginfectie, en het is belangrijk om het verantwoordelijke micro-organisme te identificeren.
Wat is het doel van urinekweek met antibiogram
De urinecultuurtest met antibiogram dient om het micro-organisme te identificeren dat verantwoordelijk is voor de urineverandering en welk antimicrobieel middel het meest effectief kan worden gebruikt in de strijd.
Deze test is voornamelijk geïndiceerd in het geval van een urineweginfectie en kan worden besteld na de uitslag van de urinetest type 1, de EAS, of wanneer de persoon tekenen en symptomen vertoont van een urineweginfectie, zoals pijn en branderig gevoel bij het urineren en frequente aandrang om te doen pissen. Leer de symptomen van een urineweginfectie te herkennen.
Deze test dient om de aanwezigheid en het antimicrobiële gevoeligheidsprofiel van sommige micro-organismen te identificeren, waarvan de belangrijkste zijn:
- Escherichia coli ;
- Klebsiella pneumoniae ;
- Candida sp.;
- Proteus mirabilis ;
- Pseudomonas spp.;
- Staphylococcus saprophyticus ;
- Streptococcus agalactiae ;
- Enterococcus faecalis ;
- Serratia marcenses ;
- Morganella morganii ;
- Acinetobacter baumannii .
De identificatie van andere micro-organismen die mogelijk ook verband houden met urineweginfecties, zoals Chlamydia trachomatis , Neisseria gonorrhoeae , Mycoplasma spp. en Gardnerella vaginalis , bijvoorbeeld, wordt het meestal niet gedaan via urinecultuur, in welk geval gewoonlijk een vaginale of penisafscheiding wordt opgevraagd, zodat het micro-organisme kan worden geïdentificeerd en het antibiogram of urineanalyse door middel van moleculaire methoden.
Hoe het resultaat te begrijpen
Het resultaat van de urinecultuur met antibiogram wordt gegeven in de vorm van een rapport, waarin wordt aangegeven of de test negatief of positief is en, in deze gevallen, welk micro-organisme werd geïdentificeerd, de hoeveelheid in de urine en de antibiotica waarvoor het gevoelig en resistent was.
Het resultaat wordt als negatief beschouwd als er alleen groei is in normale hoeveelheden micro-organismen die van nature deel uitmaken van het urinestelsel. Aan de andere kant is het resultaat positief wanneer er een toename is in de hoeveelheid van een van de micro-organismen die deel uitmaken van de normale microbiota of wanneer de aanwezigheid van een ongebruikelijk micro-organisme wordt geverifieerd.
Met betrekking tot het antibiogram geeft het niet alleen aan of het micro-organisme gevoelig of resistent is tegen het antibioticum, maar geeft het ook de minimale remmende concentratie aan, ook wel CMI of MIC genoemd, die overeenkomt met de minimale concentratie van het antibioticum die microbiële groei kan remmen. zeer belangrijke informatie voor de arts om de meest geschikte behandeling aan te geven.
Urocultuur met antibiogram voor Escherichia coli
De Escherichia coli , ook wel E. coli genoemd , de bacterie wordt het vaakst geassocieerd met urineweginfecties. Als de urinecultuur positief is voor de bacterie, wordt de hoeveelheid aangegeven in de urine, die normaal gesproken meer dan 100.000 kolonies is, in het rapport aangegeven en waarvoor antibiotica gevoelig zijn, normaal gesproken fosfomycine, nitrofurantoïne, amoxicilline met clavulonaat, norfloxacino of ciprofloxacino .
Bovendien is de MIC aangegeven, die in het geval van bijvoorbeeld Escherichia coli wordt bepaald dat de MIC voor ampicilline kleiner dan of gelijk aan 8 µg / ml indicatief is voor gevoeligheid voor het antibioticum, aangezien het gebruik ervan voor de behandeling wordt aanbevolen, terwijl waarden gelijk aan of groter dan 32 µg / ml aangeven dat de bacterie resistent is.
Op basis van de resultaten die zijn verkregen door urinekweek en het antibiogram, kan de arts dus aangeven wat de beste behandeling voor de infectie is.
Hoe het is gedaan
De urinecultuurtest is een eenvoudige test die wordt gedaan op basis van een urinemonster dat moet worden verzameld en bewaard in een geschikte container die door het laboratorium wordt geleverd. Om de verzameling uit te voeren, is het noodzakelijk om eerst het intieme gebied met water en zeep te reinigen en de eerste urine van de dag te verzamelen, en de persoon moet de eerste stroom urine negeren en de tussenstroom opvangen.
Het is belangrijk dat het monster binnen 2 uur naar het laboratorium wordt gebracht om levensvatbaar te zijn voor urinekweek en antibiogram. In het laboratorium wordt het monster in een kweekmedium geplaatst dat de groei bevordert van micro-organismen die normaal in de urine aanwezig zijn. Na 24 uur tot 48 uur is het mogelijk om de groei van micro-organismen te verifiëren en dus is het mogelijk om microbiële identificatietests uit te voeren.
Daarnaast is het vanaf het moment dat de groei van micro-organismen wordt waargenomen in het kweekmedium mogelijk om het aantal micro-organismen te controleren en kan worden aangegeven dat er sprake is van kolonisatie of infectie, naast het ook mogelijk zijn om het antibiogram uit te voeren, waarbij het micro-organisme wordt op verschillende antibiotica getest, waarbij wordt gecontroleerd voor welke antibiotica gevoelig of resistent is. Begrijp meer over het antibiogram.