Elephantiasis, ook bekend als filariasis, is een parasitaire ziekte, veroorzaakt door de parasiet Wuchereria bancrofti , die de lymfevaten bereikt en een ontstekingsreactie bevordert, een obstructie van de lymfestroom veroorzaakt en leidt tot vochtophoping en zwelling in sommige organen. zoals arm, zaadbal, in het geval van mannen, en benen, voornamelijk.
De overdracht van de parasiet op mensen vindt plaats door de beet van het muggenus Culex sp. , bekend als stro-mug of mug, die de larven van de worm kan transporteren en door de beet kan overbrengen. De behandeling moet worden geïndiceerd door een specialist in infectieziekten of huisarts, en het gebruik van antiparasitaire middelen, zoals diethylcarbamazine en ivermectine, wordt meestal aanbevolen om de parasiet te elimineren.
Belangrijkste symptomen
De symptomen van elephantiasis kunnen optreden na enkele maanden van infectie door de parasiet en ontstaan door de ontwikkeling en verspreiding van de larven van de parasiet door het hele lichaam. De belangrijkste symptomen van olifantsziekte zijn:
- Hoge koorts;
- Hoofdpijn;
- Spierpijn;
- Intolerantie voor licht;
- Allergische reacties
- Astma;
- Jeukende lichaam;
- Pericarditis;
- Verhoogde lymfeklieren;
- Zwelling van de ledematen, zoals benen, armen, borsten, zaadbal of scrotum.
Na maanden tot jaren, als de filariasis niet goed wordt behandeld, veroorzaakt de aanwezigheid van volwassen takken in de bloedsomloop littekens en obstructie van de lymfevaten, wat de lymfestroom verhindert en ophoping van dit vocht in de aangetaste ledematen veroorzaakt, waardoor zwelling ontstaat chronische en verdikking van de huid, waardoor het uiterlijk lijkt op dat van een olifant, wat aanleiding geeft tot de naam van de ziekte.
Hoe de diagnose te bevestigen
De diagnose van olifantsziekte wordt gesteld door de infectoloog of huisarts door het observeren van de gepresenteerde tekenen en symptomen, naast de noodzaak om de diagnose te bevestigen door bloedtesten uit te voeren die helpen om de parasiet of de immuunrespons van het lichaam te identificeren.
De diagnose wordt niet altijd in de vroege stadia van de ziekte gesteld, omdat de ziekte zich in de loop van de jaren zeer langzaam ontwikkelt, met constante vermenigvuldiging en verspreiding van de parasiet in het lichaam, wat kan leiden tot het optreden van tekenen en symptomen van andere ziekten.
Hoe overdracht plaatsvindt
De overdracht van olifantsziekte vindt plaats wanneer de mug de persoon bijt en de larven van het L3-type passeert, die naar de lymfevaten migreren en zich ontwikkelen tot volwassenheid, waarbij nieuwe larven in het bloed en de lymfecirculatie vrijkomen.
De persoon die besmet is met Wuchereria bancrofti geeft de parasiet niet door aan andere mensen, maar als een mug erin bijt, kan hij geïnfecteerd raken en zo de parasiet op andere mensen overdragen.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling van olifantsziekte wordt gedaan met behulp van antiparasitaire geneesmiddelen die door de arts zijn voorgeschreven, en het gebruik van bijvoorbeeld diethylcarbamazine of Ivermectine met Albendazol, die de larven van de filaria kunnen doden en de complicaties ervan kunnen voorkomen, kan worden aanbevolen.
In sommige gevallen kan het echter nodig zijn om een operatie uit te voeren om het lymfestelsel te corrigeren en om symptomen of complicaties te verminderen, wanneer de ontsteking al littekens en obstructie van de lymfestroom heeft veroorzaakt.
Preventie van olifantsziekte
Het voorkomen van olifantsziekte wordt gedaan door contact met overbrengende muggen te vermijden, door maatregelen zoals:
- Gebruik van klamboe om te slapen;
- Schermen op ramen en deuren;
- Laat bijvoorbeeld geen stilstaand water in banden, flessen of bloempotten staan;
- Gebruik dagelijks een afweermiddel;
- Vermijd plaatsen met vliegen en muggen;
Daarnaast is het aan de overheid om middelen in te zetten om vliegen en muggen te bestrijden, zoals het spuiten van gif door de lucht, zoals rook en basismaatregelen voor sanitaire voorzieningen.