Ascites of "waterbuik" is de abnormale ophoping van eiwitrijk vocht in de buik, in de ruimte tussen de weefsels langs de buik en de buikorganen. Ascites wordt niet als een ziekte beschouwd, maar als een fenomeen dat bij verschillende ziekten voorkomt, waarvan de meest voorkomende levercirrose is.
Ascites is niet te genezen, maar het kan worden behandeld met diuretische middelen, waardoor het zout in het dieet wordt beperkt en geen alcoholische dranken worden gedronken om overtollig vocht in de buik te verwijderen.
De vloeistoffen die zich in de buik kunnen ophopen, kunnen bloedplasma zijn, de naam die wordt gegeven aan bloedvloeistof, en lymfe, een transparante vloeistof die door het hele lichaam aanwezig is en deel uitmaakt van de circulatie van het water.
Ascites symptomen
De symptomen van ascites zijn gerelateerd aan het vloeistofvolume in de buik. In het begin hebben ascites meestal geen symptomen, maar in het geval van massale ascites symptomen zoals:
- Zwelling en groei van de buik;
- Ademhalingsmoeilijkheden;
- Pijn in de buik en rug;
- Verlies van eetlust;
- Gewichtstoename zonder duidelijke reden;
- Gevoel van gewicht en druk in de buik;
- Bereidheid om vaak te plassen;
- Constipatie;
- Misselijkheid en overgeven.
Ascites kunnen gepaard gaan met andere tekenen en symptomen, zoals een vergrote lever, zwelling in de benen en voeten of ogen en een vergeelde huid, afhankelijk van wat de oorzaak is.
Mogelijke oorzaken
Enkele van de meest voorkomende ziekten die ascites kunnen veroorzaken, zijn cirrose, snel leverfalen, vertraagde of belemmerde uitstroom van leverbloed, congestief hartfalen, constrictieve pericarditis, restrictieve cardiomyopathie, Budd-Chiari-syndroom, veneuze ziekte occlusief, neoplasmata, peritoneale tuberculose, Fitz-Hugh-Curtis-syndroom, AIDS, nier-, endocriene, pancreas- en galaandoeningen en lupus.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling van ascites of waterbuik hangt af van de ziekte bij de oorsprong, waaronder mogelijk:
- Rust uit, bij voorkeur terwijl de persoon ligt;
- Diuretische middelen, zoals spironolacton (Aldactone) en / of furosemide (Lasix);
- Beperking van zout in de voeding, die niet meer dan 2 g / dag mag bedragen, via een dieetplan dat is aangegeven door een voedingsdeskundige;
- Onderbreking van alcoholische dranken;
- Beperking van de vloeistofinname, wanneer het natriumgehalte in het serum lager is dan 120 g / ml;
- Abdominale paracentese, in ernstige gevallen waarin behandeling met diuretische middelen niet werkt, wat een medische procedure is met lokale anesthesie, waarbij een naald in de buik wordt ingebracht om de vloeistof uit de ascites te extraheren;
- Antibiotica bij infectie van de ascites-vloeistof, spontane bacteriële peritonitis genaamd, is een ernstige complicatie die tot de dood kan leiden, en de persoon moet ook in het ziekenhuis worden opgenomen.
Sommige huismiddeltjes met diuretische eigenschappen kunnen ook helpen bij de behandeling van ascites, kijk welke huismiddeltjes bij ascites geïndiceerd zijn.