Wat is dissociatieve stoornis en hoe te identificeren

Dissociatieve stoornis, ook wel conversiestoornis genoemd, is een psychische stoornis waarbij de persoon lijdt aan een psychologische onbalans, met veranderingen in bewustzijn, geheugen, identiteit, emotie, perceptie van de omgeving, controle over bewegingen en gedrag.

De persoon met deze aandoening kan dus verschillende soorten tekenen en symptomen van psychologische oorsprong ervaren, die afzonderlijk of samen voorkomen, zonder enige lichamelijke ziekte die de zaak rechtvaardigt. De belangrijkste zijn:

  • Tijdelijk geheugenverlies , hetzij door specifieke gebeurtenissen of uit een periode uit het verleden, genaamd dissociatieve geheugenverlies;
  • Verlies of verandering in de beweging van lichaamsdelen , de zogenaamde dissociatieve bewegingsstoornis;
  • Traagheid van bewegingen en reflexen of onvermogen om te bewegen , vergelijkbaar met flauwvallen of een toestand van katatonie, dissociatieve stupor genoemd;
  • Verlies van bewustzijn van wie u bent of waar u bent;
  • Bewegingen die lijken op een epileptische aanval , dissociatieve aanval genoemd;
  • Tintelingen of verlies van gevoel op een of meer plaatsen op het lichaam, zoals mond, tong, armen, handen of benen, dissociatieve anesthesie genoemd;
  • Staat van extreme verwarring mint l;
  • Meerdere identiteiten of persoonlijkheden , wat de dissociatieve identiteitsstoornis is. In sommige culturen of religies kan het een staat van bezit worden genoemd. Als je meer wilt weten over dit specifieke type dissociatieve stoornis, ga dan naar Dissociatieve identiteitsstoornis.

Het is gebruikelijk dat mensen met een dissociatieve stoornis gedragsveranderingen vertonen, zoals een plotselinge verhitte of onevenwichtige reactie.Daarom wordt deze stoornis ook wel hysterie of hysterische reactie genoemd. 

Over het algemeen manifesteert een dissociatieve stoornis zich meestal of wordt deze erger na traumatische of stressvolle gebeurtenissen, en treedt deze meestal abrupt op. Afleveringen kunnen van tijd tot tijd verschijnen of frequent worden, afhankelijk van elk geval. Het komt ook vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

De behandeling van een dissociatieve stoornis moet worden begeleid door een psychiater en kan het gebruik van anxiolytische of antidepressiva omvatten om de symptomen te verlichten, waarbij psychotherapie erg belangrijk is.

Wat is dissociatieve stoornis en hoe te identificeren

Hoe te bevestigen

Tijdens crises van dissociatieve stoornis kan worden aangenomen dat het een lichamelijke ziekte is, dus het is gebruikelijk dat het eerste contact van deze patiënten is met de arts op de eerste hulp. 

De arts identificeert de aanwezigheid van dit syndroom bij intensief onderzoek naar veranderingen in klinische evaluatie en examens, maar er wordt niets van fysieke of organische oorsprong gevonden dat de aandoening verklaart. 

De bevestiging van de dissociatieve stoornis wordt gedaan door de psychiater, die de symptomen van de crises en het bestaan ​​van psychologische conflicten zal beoordelen die de ziekte kunnen veroorzaken of verergeren. Deze arts moet ook de aanwezigheid van angst, depressie, somatisatie, schizofrenie of andere psychische stoornissen beoordelen die verergeren of die worden verward met een dissociatieve stoornis. Begrijp wat ze zijn en hoe u de meest voorkomende psychische stoornissen kunt identificeren. 

Hoe de behandeling is uitgevoerd

De belangrijkste vorm van behandeling voor dissociatieve stoornis is psychotherapie, met een psycholoog, om de patiënt te helpen strategieën te ontwikkelen om met stress om te gaan. De sessies worden gehouden totdat de psycholoog denkt dat de patiënt zijn emoties en relaties veilig kan beheren.

Follow-up met de psychiater wordt ook aanbevolen, die de voortgang van de ziekte zal beoordelen en medicijnen kan voorschrijven om de symptomen te verlichten, zoals antidepressiva, zoals sertraline, antipsychotica, zoals Tiapride of anxiolytica, zoals diazepam, indien nodig.