Videolaparoscopie is een techniek die kan worden gebruikt voor zowel diagnose als behandeling, de laatste wordt chirurgische videolaparoscopie genoemd. Videolaparoscopie wordt uitgevoerd met als doel de structuren in het buik- en bekkengebied te observeren en, indien nodig, de wijziging te verwijderen of te corrigeren.
Bij vrouwen wordt videolaparoscopie voornamelijk gedaan voor de diagnose en behandeling van endometriose, maar dit is niet de eerste test die wordt uitgevoerd, omdat het mogelijk is om de diagnose te stellen door middel van andere tests, zoals transvaginale echografie en magnetische resonantie, die bijvoorbeeld minder invasief.
Waar is videolaparoscopie voor
Videolaparoscopie kan zowel als diagnostische methode als als behandelingsoptie worden gebruikt. Bij gebruik voor diagnostische doeleinden kan videolaparoscopie (VL), ook wel diagnostische VL genoemd, nuttig zijn bij het onderzoeken en bevestigen van:
- Vesikel- en appendixproblemen;
- Endometriose;
- Peritoneale ziekte;
- Abdominale tumor;
- Gynaecologische aandoeningen;
- Adhesief syndroom;
- Chronische buikpijn zonder duidelijke oorzaak;
- Buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Indien geïndiceerd voor therapeutische doeleinden, wordt het chirurgische VL genoemd en kan het worden geïndiceerd voor:
- Verwijdering van de galblaas en appendix;
- Hernia-correctie;
- Hydrosalpinitis behandeling;
- Verwijdering van ovariële laesies;
- Verklevingen verwijderen;
- Ligatie van de eileiders;
- Totale hysterectomie;
- Myoma verwijderen;
- Behandeling van genitale dystopieën;
- Gynaecologische chirurgie.
Bovendien kan videolaparoscopie geïndiceerd zijn voor het uitvoeren van een ovariumbiopsie, een onderzoek waarbij de integriteit van het baarmoederweefsel microscopisch wordt beoordeeld. Begrijp wat het is en hoe de biopsie wordt uitgevoerd.
Hoe videolaparoscopie wordt uitgevoerd
Videolaparoscopie is een eenvoudig onderzoek, maar het moet onder algemene anesthesie worden uitgevoerd en bestaat uit het maken van een kleine snee in het gebied dicht bij de navel waardoor een buisje met daarin een microcamera moet komen.
Naast deze snede worden meestal andere kleine sneden gemaakt in de buikstreek waardoor andere instrumenten passeren om het bekken, de buikstreek te verkennen of om de operatie uit te voeren. De microcamera wordt gebruikt om het volledige inwendige van de buikstreek te bewaken en te evalueren, waardoor het mogelijk wordt de verandering te identificeren en de verwijdering ervan te bevorderen.
De voorbereiding voor het uitvoeren van het onderzoek bestaat uit het uitvoeren van eerdere onderzoeken, zoals preoperatieve en chirurgische risicobeoordeling, en wanneer dit onderzoek de buikholte verkent, is het noodzakelijk om de dag voor het onderzoek onder medisch advies de darm volledig te ledigen met laxeermiddelen.
Wanneer het niet zou moeten gebeuren
Videolaparoscopie mag niet worden uitgevoerd in geval van een gevorderde zwangerschap, bij mensen met morbide obesitas of wanneer de persoon ernstig gehandicapt is.
Bovendien is het niet geïndiceerd in het geval van tuberculose in het peritoneum, kanker in het buikgebied, omvangrijke buikmassa, darmobstructie, peritonitis, abdominale hernia of wanneer het niet mogelijk is om algemene anesthesie toe te passen.
Hoe is herstel
Herstel van laparoscopische chirurgie is veel beter dan conventionele chirurgie, omdat er minder snijwonden zijn en bloeding tijdens de operatie minimaal is. De hersteltijd van laparoscopische chirurgie duurt 7 tot 14 dagen, afhankelijk van de procedure. Na deze periode kan de persoon geleidelijk terugkeren naar de dagelijkse activiteiten volgens de medische aanbeveling.
Direct na videolaparoscopie is het normaal dat u pijn in de buik voelt, pijn in de schouders, een beknelde darm heeft, een opgeblazen gevoel, misselijkheid en braken. Daarom moet men tijdens de herstelperiode zoveel mogelijk rusten en de eerste 15 dagen geen seks hebben, autorijden, het huis schoonmaken, boodschappen doen en sporten.
Mogelijke complicaties
Hoewel dit onderzoek het beste is om de diagnose van sommige ziekten te voltooien en een beter herstel te hebben, brengt videolaparoscopie bij gebruik als vorm van behandeling en andere chirurgische ingrepen enkele gezondheidsrisico's met zich mee, zoals bloeding in belangrijke organen zoals lever of milt. perforatie van de darm, blaas of baarmoeder, hernia op de plaats van de ingang van de instrumenten, infectie van de plaats en verergering van endometriose, bijvoorbeeld.
Bovendien kunnen pneumothorax, embolie of emfyseem op de borst voorkomen. Om deze reden wordt videolaparoscopie normaal gesproken niet gevraagd als de eerste optie voor het diagnosticeren van ziekten, omdat het meer wordt gebruikt als een vorm van behandeling.