Haakworm, ook wel haakworm genoemd en in de volksmond bekend als vergeling, is een darmparasitose die kan worden veroorzaakt door Ancylostoma duodenale of Necator americanus en die leidt tot het optreden van enkele tekenen en symptomen, zoals huidirritatie, diarree en buikpijn. bovendien kan het bloedarmoede veroorzaken.
De ziekte kan worden overgedragen door de penetratie van de parasiet door de huid, wanneer men blootsvoets op vervuilde grond loopt, vooral in landen met warme en vochtige klimaten. Nadat hij het lichaam is binnengedrongen, bereikt de parasiet gemakkelijk de bloedbaan en verspreidt hij zich naar andere organen, wat leidt tot tekenen en symptomen van infectie die ernstig kunnen zijn wanneer de ziekte niet correct wordt geïdentificeerd en behandeld.
De behandeling van haakwormen gebeurt met antiparasitaire middelen zoals albendazol volgens de aanbeveling van de arts, en het is ook erg belangrijk om maatregelen te nemen om infectie te voorkomen, zoals het vermijden van blootsvoets lopen en goede hygiënische gewoonten hebben, zoals altijd je handen wassen.
Belangrijkste symptomen
Het eerste symptoom van haakworm is de aanwezigheid van een kleine, rode, jeukende laesie op de plaats van binnenkomst van de parasiet. Naarmate de parasiet doorbloeding krijgt en zich naar andere organen verspreidt, verschijnen andere tekenen en symptomen, waarvan de belangrijkste zijn:
- Hoesten;
- Ademen met geluid;
- Buikpijn;
- Diarree;
- Verlies van eetlust en gewichtsverlies;
- Zwakheid;
- Overmatige vermoeidheid;
- Donkere en stinkende ontlasting;
- Koorts;
- Bloedarmoede en bleekheid.
Het is belangrijk dat de arts wordt geraadpleegd zodra tekenen en symptomen van haakworm zijn geverifieerd, omdat het op deze manier mogelijk is om de diagnose te stellen en de juiste behandeling te starten, waardoor de progressie van de ziekte en het optreden van complicaties wordt voorkomen.
Biologische cyclus van haakworm
De overdracht van haakwormen gebeurt als volgt:
- De larve van de parasiet dringt door de huid, waarna kleine huidlaesies, jeuk en roodheid kunnen optreden;
- De larven bereiken de bloedbaan, migreren door het lichaam en bereiken de longen en longblaasjes;
- De larven migreren ook door de luchtpijp en epiglottis, worden ingeslikt en bereiken de maag en vervolgens de darm;
- In de darm ondergaat de larve een proces van rijping en differentiatie bij volwassen mannelijke en vrouwelijke wormen, met voortplanting en vorming van eieren, die worden geëlimineerd in de ontlasting;
- In vochtige bodems, vooral op tropische locaties, komen eieren uit, waardoor de larven in de grond terechtkomen, die zich ontwikkelen tot hun infectieuze vormen en meer mensen kunnen infecteren.
Mensen die op het platteland wonen, lopen meer kans om besmet te raken door constant contact met de grond wanneer ze blootsvoets lopen, of door een gebrek aan elementaire sanitaire voorzieningen in de regio.
Om infectie door de parasieten die verantwoordelijk zijn voor haakworm te voorkomen, is het belangrijk om direct contact met de grond te vermijden, zonder de juiste bescherming, en om niet blootsvoets te lopen, aangezien de parasieten normaal het lichaam binnendringen via kleine wondjes aan de voet.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling van mijnworm heeft tot doel de eliminatie van de parasiet te bevorderen, symptomen te verlichten en bloedarmoede te behandelen. Normaal begint de arts de behandeling met ijzersupplementen om bloedarmoede te behandelen, en zodra de niveaus van rode bloedcellen en hemoglobine meer genormaliseerd zijn, wordt een behandeling met antiparasitaire geneesmiddelen, zoals albendazol en mebendazol, gestart. moet worden gebruikt in overeenstemming met medisch advies.
Bekijk ook enkele huismiddeltjes om deze worm te bestrijden in de volgende video: