Er zijn meestal geen vroege symptomen van baarmoederhalskanker en de meeste gevallen worden vastgesteld tijdens het uitstrijkje of alleen in de meer gevorderde stadia van kanker. Dus, naast het kennen van de symptomen van baarmoederhalskanker, is het belangrijkste om regelmatig de gynaecoloog te raadplegen om het uitstrijkje uit te voeren en, indien geïndiceerd, een vroege behandeling te starten.
Wanneer het echter symptomen veroorzaakt, kan baarmoederhalskanker tekenen veroorzaken zoals:
- Vaginale bloeding zonder duidelijke reden en zonder menstruatie;
- Veranderde vaginale afscheiding , bijvoorbeeld met een vieze geur of bruine kleur;
- Constante buik- of bekkenpijn , die erger kan worden bij gebruik van de badkamer of tijdens intiem contact;
- Gevoel van druk in de onderkant van de buik;
- Drang om vaker te plassen , zelfs 's nachts;
- Snel gewichtsverlies zonder dieet.
In de meest ernstige gevallen, waarin de vrouw gevorderde baarmoederhalskanker heeft, kunnen de symptomen ook andere symptomen vertonen, zoals overmatige vermoeidheid, pijn en zwelling in de benen, evenals onvrijwillig verlies van urine of ontlasting.
Deze tekenen en symptomen kunnen ook worden veroorzaakt door andere problemen, zoals candidiasis of vaginale infectie, en hebben mogelijk geen verband met kanker, dus het is raadzaam om de gynaecoloog te raadplegen om de juiste diagnose te stellen. Controleer 7 tekens die op andere problemen in de baarmoeder kunnen duiden.
Wat te doen bij verdenking
Als er meer dan één van deze symptomen optreedt, is het raadzaam om naar de gynaecoloog te gaan om diagnostische tests zoals pap-uitstrijkjes of colposcopie met biopsie van het baarmoederweefsel te doen en te beoordelen of er kankercellen zijn. Lees meer over hoe deze examens worden afgelegd.
De Pap-test moet elk jaar gedurende 3 opeenvolgende jaren worden uitgevoerd. Als er geen verandering is, mag het examen slechts om de 3 jaar worden afgenomen.
Wie loopt het meeste risico op kanker
Baarmoederkanker komt vaker voor bij vrouwen met:
- Seksueel overdraagbare aandoeningen, zoals chlamydia of gonorroe;
- HPV-infectie;
- Meerdere seksuele partners.
Bovendien hebben vrouwen die jarenlang orale anticonceptiva gebruiken, ook een hoger risico op kanker, en hoe langer het gebruik, hoe groter het risico op kanker.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
Bijna altijd kan de behandeling van baarmoederkanker worden gedaan met conisatie, brachytherapie of bestralingstherapie, maar als deze benaderingen niet voldoende zijn om de ziekte te genezen en als de vrouw geen kinderen meer wil, kan een operatie worden gebruikt om de baarmoeder, waardoor wordt voorkomen dat de ziekte erger wordt.
Kijk wat er gebeurt na een operatie om de baarmoeder te verwijderen.