Zuurstoftherapie: wat het is, de belangrijkste soorten en waar het voor is

Zuurstoftherapie bestaat uit het toedienen van meer zuurstof dan in de normale omgeving wordt aangetroffen en heeft tot doel de zuurstofvoorziening van lichaamsweefsels te verzekeren. Sommige aandoeningen kunnen leiden tot een verminderde zuurstoftoevoer naar de longen en weefsels, zoals gebeurt bij chronische obstructieve longziekte, bekend als COPD, astma-aanval, slaapapneu en longontsteking, en daarom kan in deze gevallen zuurstoftherapie nodig zijn.

Deze therapie wordt geïndiceerd door een huisarts of longarts na het verifiëren van een laag zuurstofgehalte in het bloed, door de uitvoering van arteriële bloedgassen, wat een bloedtest is die wordt afgenomen uit de polsslagader, en pulsoxymetrie, die wordt uitgevoerd door middel van observatie van zuurstofverzadiging en moet hoger zijn dan 90%. Lees meer over hoe pulsoximetrie wordt uitgevoerd.

Het type zuurstoftherapie hangt af van de mate van ademnood van een persoon en de tekenen van hypoxie, en het gebruik van een neuskatheter, gezichtsmasker of venturi kan worden aanbevolen. In sommige gevallen kan CPAP aangewezen zijn om het binnendringen van zuurstof in de luchtwegen te vergemakkelijken.

Wat is zuurstoftherapie, de belangrijkste soorten en waarvoor is het bedoeld

Belangrijkste soorten zuurstoftherapie

Er zijn verschillende soorten zuurstoftherapie die worden geclassificeerd op basis van de zuurstofconcentraties die vrijkomen, en de arts zal het type aanbevelen op basis van de behoeften van de persoon, evenals de mate van ademnood en of de persoon tekenen van hypoxie vertoont. , zoals paarsachtige mond en vingers, koud zweet en mentale verwarring. De belangrijkste soorten zuurstoftherapie kunnen dus zijn:

1. Laag debiet systemen

Dit type zuurstoftherapie wordt aanbevolen voor mensen die geen grote hoeveelheid zuurstof nodig hebben en via deze systemen is het mogelijk om zuurstof aan de luchtwegen toe te voeren met een stroom tot 8 liter per minuut of met een FiO2, een zogenaamde fractie van ingeademde zuurstof, van 60%. Dit betekent dat van de totale lucht die de persoon inademt, 60% uit zuurstof bestaat.

De meest gebruikte apparaten in dit type zijn:

  • Neuskatheter: het is een plastic buisje met twee luchtopeningen die in de neusgaten moeten worden geplaatst en die gemiddeld 2 liter per minuut zuurstof leveren;
  • Neuscanule of katheterachtige bril: het is gevormd als een kleine dunne buis met twee gaatjes aan het uiteinde en wordt in de neusholte ingebracht op een afstand die gelijk is aan de lengte tussen de neus en het oor en is in staat zuurstof te leveren tot 8 liter per minuut;
  • Gezichtsmasker: bestaat uit een plastic masker dat over de mond en neus moet worden geplaatst en werkt om zuurstof te leveren in hogere stromen dan de katheters en neuscanules, naast het dienen voor bijvoorbeeld mensen die meer door de mond ademen;
  • Masker met reservoir: het is een masker waaraan een opblaasbare zak is bevestigd en dat tot 1 liter zuurstof kan opslaan. Er zijn modellen van maskers met reservoirs, zogenaamde non-rebreathing maskers, die een klep hebben die verhindert dat de persoon kooldioxide inademt;
  • Tracheostomiemasker: equivalent aan een specifiek type zuurstofmasker voor mensen met een tracheostomie, een canule die in de luchtpijp wordt ingebracht om te ademen.

Om ervoor te zorgen dat zuurstof goed door de longen wordt opgenomen, is het belangrijk dat de persoon geen obstructies of afscheidingen in de neus heeft, en ook om uitdroging van het luchtwegslijmvlies te voorkomen, is het noodzakelijk om bevochtiging te gebruiken wanneer de zuurstofstroom hoger is. 4 liter per minuut.

2. Systemen met een hoog debiet

High-flow-systemen zijn in staat om een ​​hoge zuurstofconcentratie te leveren, boven wat een persoon kan inademen en is geïndiceerd in ernstigere gevallen, in situaties van hypoxie veroorzaakt door ademhalingsfalen, longemfyseem, acuut longoedeem of longontsteking . Lees meer over hypoxie en mogelijke gevolgen als deze niet worden behandeld. 

Het Venturi-masker is de meest gebruikelijke manier van dit type zuurstoftherapie, omdat het verschillende adapters heeft die dienen om exacte en verschillende zuurstofniveaus aan te bieden, afhankelijk van de kleur. Zo biedt de roze adapter 40% zuurstof in een hoeveelheid van 15 liter per minuut. Dit masker heeft gaten waardoor de uitgeademde lucht, die kooldioxide bevat, kan ontsnappen en moet worden bevochtigd om uitdroging van de luchtwegen te voorkomen.

Wat is zuurstoftherapie, de belangrijkste soorten en waarvoor is het bedoeld

3. Niet-invasieve beademing

Niet-invasieve beademing, ook wel NIV genoemd, bestaat uit een beademingsondersteuning die positieve druk gebruikt om het binnendringen van zuurstof in de luchtwegen te vergemakkelijken. Deze techniek is geïndiceerd door de longarts en kan worden uitgevoerd door een verpleegkundige of fysiotherapeut bij volwassen mensen met ademnood en met een ademhalingsfrequentie van meer dan 25 ademhalingen per minuut of een zuurstofsaturatie van minder dan 90%.

In tegenstelling tot andere typen wordt deze techniek niet gebruikt om extra zuurstof te geven, maar dient het om de ademhaling te vergemakkelijken door de longblaasjes te heropenen, de gasuitwisseling te verbeteren en de ademhalingsinspanning te verminderen en wordt aanbevolen voor mensen met slaapapneu en die ziekten hebben. cardiorespiratoir.

Bovendien zijn er verschillende soorten NIV-maskers die thuis kunnen worden gebruikt en variëren afhankelijk van de grootte van het gezicht en de aanpassing van elke persoon, waarbij CPAP het meest voorkomende type is. Lees meer over wat CPAP is en hoe u het kunt gebruiken.

Waar is het voor

Zuurstoftherapie wordt aanbevolen door een arts om de beschikbaarheid van zuurstof in de longen en weefsels van het lichaam te vergroten, waardoor de negatieve effecten van hypoxie worden verminderd, en moet worden uitgevoerd als de persoon een zuurstofsaturatie van minder dan 90%, een partiële zuurstofdruk of PaO2 heeft. , minder dan 60 mmHg, of wanneer omstandigheden zoals:

  • Acuut of chronisch ademhalingsfalen;
  • Chronische obstructieve longziekte;
  • Longemfyseem;
  • Astma-aanval;
  • Koolstofmonoxidevergiftiging;
  • Obstructieve slaapapneu;
  • Cyanide vergiftiging;
  • Herstel na de verdoving;
  • Hartstilstand.

Dit type therapie is ook geïndiceerd in gevallen van acuut myocardinfarct en onstabiele angina pectoris, omdat de zuurstoftoevoer de tekenen van hypoxie, veroorzaakt door de onderbroken bloedstroom, kan verminderen, waardoor het zuurstofgehalte in het bloed toeneemt en bijgevolg in de longblaasjes.

Zorg bij thuisgebruik

In sommige gevallen hebben mensen met een chronische luchtwegaandoening, zoals COPD, 24 uur per dag zuurstofondersteuning nodig, dus zuurstoftherapie kan thuis worden gebruikt. Deze therapie wordt thuis gedaan via een neuskatheter die in de neusgaten wordt geplaatst en zuurstof wordt aangeboden uit een cilinder, een metalen houder waarin zuurstof wordt opgeslagen en alleen de door de arts voorgeschreven hoeveelheid mag worden toegediend.

De zuurstofflessen worden beschikbaar gesteld door specifieke SUS-programma's of kunnen worden gehuurd bij bedrijven in medische ziekenhuisproducten en kunnen ook worden vervoerd via een ondersteuning met wielen en kunnen naar verschillende locaties worden gebracht. Bij het gebruik van zuurstofflessen zijn echter enkele voorzorgsmaatregelen nodig, zoals niet roken tijdens het gebruik van zuurstof, de cilinder uit de buurt van vlammen houden en tegen de zon beschermen.

Ook moet de persoon die thuis zuurstof gebruikt toegang hebben tot pulsoxymetrie-apparaten om de verzadiging te controleren en in het geval van de persoon die symptomen vertoont zoals paarse lippen en vingers, duizeligheid en flauwvallen, moet u onmiddellijk naar een ziekenhuis gaan, omdat kan een laag zuurstofgehalte in het bloed hebben.