Lymfocytose is een situatie die optreedt wanneer het aantal lymfocyten, ook wel witte bloedcellen genoemd, hoger is dan normaal in het bloed. Het aantal lymfocyten in het bloed wordt aangegeven in een specifiek deel van de CBC, de WBC, dat als lymfocytose wordt beschouwd wanneer meer dan 5000 lymfocyten per mm³ bloed worden gecontroleerd.
Het is belangrijk om te onthouden dat dit resultaat wordt geclassificeerd als een absoluut aantal, omdat wanneer het resultaat van het onderzoek verschijnt, lymfocyten boven de 50% een relatief aantal worden genoemd, en deze waarden kunnen variëren afhankelijk van het laboratorium.
Lymfocyten zijn cellen die verantwoordelijk zijn voor de afweer van het lichaam, dus wanneer ze vergroot zijn, betekent dit meestal dat het lichaam reageert op een bepaald micro-organisme, zoals bacteriën, virussen, maar ze kunnen ook toenemen als er een probleem is bij de productie van deze cellen. Lees meer over lymfocyten.
Belangrijkste oorzaken van lymfocytose
Lymfocytose wordt geverifieerd door middel van het volledige bloedbeeld, meer bepaald in het aantal witte bloedcellen, het deel van het bloedbeeld dat informatie bevat over witte bloedcellen, de cellen die verantwoordelijk zijn voor de verdediging van het lichaam, zoals lymfocyten, leukocyten, monocyten, eosinofielen en basofielen.
De beoordeling van het aantal circulerende lymfocyten moet worden beoordeeld door de hematoloog, huisarts of door de arts die de test heeft besteld. De toename van het aantal lymfocyten kan verschillende oorzaken hebben, de belangrijkste zijn:
1. Mononucleosis
Mononucleosis, ook wel kusziekte genoemd, wordt veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus dat door speeksel wordt overgedragen via kussen, maar ook door hoesten, niezen of door bestek en glazen te delen. De belangrijkste symptomen zijn rode vlekken op het lichaam, hoge koorts, hoofdpijn, water in de nek en oksels, keelpijn, witachtige plekken in de mond en lichamelijke vermoeidheid.
Omdat de lymfocyten werken ter verdediging van het organisme, is het normaal dat ze hoog zijn, en het is ook mogelijk om andere veranderingen in het bloedbeeld te verifiëren, zoals de aanwezigheid van atypische lymfocyten en monocyten, naast veranderingen in biochemische tests, voornamelijk C-Reactive Protein, CRP.
Wat te doen: Over het algemeen wordt deze ziekte op natuurlijke wijze geëlimineerd door de afweercellen van het lichaam zelf, en kan 4 tot 6 weken duren. De huisarts kan echter het gebruik van sommige medicijnen voorschrijven om symptomen te verlichten, zoals pijnstillers en koortswerende middelen om koorts te verlagen en ontstekingsremmers om pijn te verminderen. Lees hoe mononucleosis wordt behandeld.
2. Tuberculose
Tuberculose is een ziekte die de longen aantast, van persoon op persoon overgaat en wordt veroorzaakt door een bacterie die bekend staat als de Koch bacil (BK). Vaak blijft de ziekte inactief, maar als ze actief is, veroorzaakt ze symptomen zoals het ophoesten van bloed en slijm, nachtelijk zweten, koorts, gewichtsverlies en eetlust.
Naast hoge lymfocyten, kan de arts naast een toename van neutrofielen ook een toename van monocyten zien, monocytose genaamd. Als de persoon symptomen van tuberculose heeft en suggestieve veranderingen in het bloedbeeld, kan de arts een specifiek onderzoek naar tuberculose bestellen, PPD genaamd, waarbij de persoon een kleine injectie krijgt van het eiwit dat aanwezig is in de bacterie die tuberculose veroorzaakt en Het resultaat hangt af van de grootte van de huidreactie die door deze injectie wordt veroorzaakt. Lees hoe u het PPD-examen begrijpt.
Wat te doen: De behandeling moet worden vastgesteld door de longarts of een infectieziekte en de persoon moet regelmatig worden gecontroleerd. De behandeling van tuberculose duurt ongeveer 6 maanden en wordt gedaan met antibiotica die moeten worden ingenomen, zelfs als de symptomen verdwijnen. Omdat zelfs bij afwezigheid van symptomen de bacteriën nog steeds aanwezig kunnen zijn en als de behandeling wordt onderbroken, deze zich weer kan vermenigvuldigen en gevolgen kan hebben voor de persoon.
De patiënt met tuberculose moet regelmatig worden gecontroleerd om te controleren of er nog Koch-bacillen zijn, wat nodig is voor die persoon om het sputumonderzoek te ondergaan, waarbij wordt aanbevolen om ten minste 2 monsters te nemen.
3. Mazelen
Mazelen is een besmettelijke ziekte die wordt veroorzaakt door een virus dat vooral kinderen tot 1 jaar treft. Deze ziekte wordt als zeer besmettelijk beschouwd, omdat ze gemakkelijk van persoon op persoon kan worden overgedragen via druppeltjes die vrijkomen bij hoesten en niezen. Het is een ziekte die de luchtwegen aantast, maar zich over het hele lichaam kan verspreiden en symptomen kan veroorzaken zoals rode vlekken op de huid en keel, rode ogen, hoesten en koorts. Weet hoe u de symptomen van mazelen kunt herkennen.
Naast hoge lymfocyten kan de huisarts of kinderarts andere veranderingen in het bloedbeeld en in immunologische en biochemische tests controleren, zoals verhoogde CRP, wat wijst op het optreden van een infectieus proces.
Wat te doen: U dient uw huisarts of kinderarts te raadplegen zodra de symptomen optreden, want zelfs als er geen specifieke behandeling voor mazelen is, zal de arts medicijnen aanbevelen die de symptomen verlichten. Vaccinatie is de beste manier om mazelen te voorkomen en is geïndiceerd voor kinderen en volwassenen en het vaccin is gratis verkrijgbaar in gezondheidscentra.
4. Hepatitis
Hepatitis is een ontsteking in de lever die wordt veroorzaakt door verschillende soorten virussen of zelfs wordt veroorzaakt door het gebruik van bepaalde medicijnen, medicijnen of de inname van gifstoffen. De belangrijkste symptomen van hepatitis zijn gele huid en ogen, gewichtsverlies en eetlust, zwelling van de rechterkant van de buik, donkere urine en koorts. Hepatitis kan worden overgedragen door het delen van besmette naalden, onbeschermde seks, water en voedsel dat besmet is met uitwerpselen en door contact met het bloed van een besmet persoon.
Omdat hepatitis wordt veroorzaakt door virussen, stimuleert de aanwezigheid ervan in het lichaam de werking van het immuunsysteem, met een toename van het aantal lymfocyten. Naast veranderingen in het aantal witte bloedcellen en het bloedbeeld, wat meestal duidt op bloedarmoede, moet de arts naast serologische tests ook de leverfunctie beoordelen door middel van tests zoals TGO, TGP en bilirubine, om het hepatitisvirus te identificeren.
Wat te doen: De behandeling van hepatitis wordt gedaan op basis van de oorzaak, maar als het wordt veroorzaakt door een virus, kan het gebruik van antivirale middelen, rust en verhoogde vochtinname worden aanbevolen door de infectoloog, hepatoloog of huisarts. In het geval van medicinale hepatitis moet de arts een vervanging of opschorting van de medicatie die verantwoordelijk is voor leverschade, worden aanbevolen. Ken de behandeling voor elk type hepatitis.
5. Acute lymfatische leukemie
Acute lymfatische leukemie (ALL) is een vorm van kanker die ontstaat in het beenmerg, het orgaan dat verantwoordelijk is voor de aanmaak van bloedcellen. Dit type leukemie wordt acuut genoemd omdat de lymfocyten die recentelijk in het beenmerg zijn aangemaakt, in het bloed circuleren, zonder dat ze een rijpingsproces hebben ondergaan, en daarom onrijpe lymfocyten worden genoemd.
Omdat de circulerende lymfocyten hun functie niet correct kunnen uitoefenen, is er een grotere productie van lymfocyten door het beenmerg in een poging om dit tekort te compenseren, wat resulteert in lymfocytose, naast andere veranderingen in het bloedbeeld, zoals trombocytopenie, wat de verlaging van de bloeddruk is. aantal bloedplaatjes.
Het is de meest voorkomende vorm van kanker in de kindertijd, met veel kansen op genezing, maar het kan ook bij volwassenen voorkomen. ALLE symptomen zijn een bleke huid, bloeding uit de neus, blauwe plekken in de armen, benen en ogen, water uit de nek, lies en oksels, botpijn, koorts, kortademigheid en zwakte.
Wat te doen: Het is belangrijk om uw kinderarts of huisarts te raadplegen zodra de eerste tekenen en symptomen van leukemie optreden, zodat de persoon onmiddellijk kan worden doorverwezen naar de hematoloog zodat er meer specifieke tests kunnen worden uitgevoerd en de diagnose kan worden bevestigd. Meestal wordt de behandeling voor ALL gedaan met chemotherapie en bestralingstherapie en in sommige gevallen wordt beenmergtransplantatie aanbevolen. Kijk hoe de beenmergtransplantatie wordt uitgevoerd.
6. Chronische lymfatische leukemie
Chronische lymfatische leukemie (LLC) is een type kwaadaardige ziekte of kanker die zich in het beenmerg ontwikkelt. Het wordt chronisch genoemd omdat kan worden waargenomen dat het in het bloed circuleert, zowel volwassen als onrijpe lymfocyten. Deze ziekte ontwikkelt zich gewoonlijk langzaam, waarbij de symptomen moeilijker op te merken zijn.
Vaak veroorzaakt de CLL geen symptomen, maar deze kunnen in sommige gevallen optreden, zoals zwelling van de oksel, lies of nek, nachtelijk zweten, pijn in de linkerkant van de buik veroorzaakt door een vergrote milt en koorts. Het is een ziekte die vooral ouderen en vrouwen ouder dan 70 jaar treft.
Wat te doen: Een evaluatie door een huisarts is essentieel en in gevallen waarin de ziekte wordt bevestigd, is verwijzing naar een hematoloog vereist. De hematoloog zal de ziekte bevestigen door middel van andere tests, waaronder beenmergbiopsie. In het geval van bevestiging van de LLC geeft de arts het begin van de behandeling aan, die meestal bestaat uit chemotherapie en beenmergtransplantatie.
7. Lymfoom
Lymfoom is ook een type kanker dat voortkomt uit zieke lymfocyten en elk deel van het lymfestelsel kan aantasten, maar het treft meestal de milt, thymus, amandelen en tongen. Er zijn meer dan 40 soorten lymfomen, maar de meest voorkomende zijn Hodgkin- en non-Hodgkin-lymfoom, waarbij de symptomen sterk op elkaar lijken als knobbeltjes in de nek, lies, sleutelbeen, buik en oksel, naast koorts, zweet nacht, gewichtsverlies zonder duidelijke oorzaak, kortademigheid en hoesten.
Wat te doen: Bij het begin van de symptomen wordt het aanbevolen om een huisarts te raadplegen die u doorverwijst naar een oncoloog of hematoloog die naast het bloedbeeld nog andere tests zal bestellen om de ziekte te bevestigen. Behandeling is pas geïndiceerd nadat de arts de ernst van de ziekte heeft vastgesteld, maar meestal worden chemotherapie, bestralingstherapie en beenmergtransplantatie uitgevoerd.