De behandeling van erysipelas kan worden uitgevoerd met antibiotica in de vorm van pillen, siropen of injecties die door de arts zijn voorgeschreven, gedurende ongeveer 10 tot 14 dagen, naast zorg zoals rust en verhoging van het aangetaste ledemaat om het gebied te helpen leeglopen.
Wanneer erysipelas niet ernstig is, kan de behandeling thuis worden gedaan, maar er zijn situaties waarin ziekenhuisopname noodzakelijk is met de toediening van antibiotica direct in de ader, zoals in het geval van zeer grote laesies of die gevoelige gebieden aantasten, zoals het gezicht, bijvoorbeeld.
Erysipelas is een huidinfectie die rode, ontstoken en pijnlijke laesies veroorzaakt, die blaren en paarsachtige gebieden kunnen ontwikkelen, meestal veroorzaakt door een bacterie genaamd Streptcoccus pyogenes . Ondanks dat het vaker voorkomt bij mensen ouder dan 50 jaar en zwaarlijvig is, kan erysipelas iedereen treffen, vooral als er sprake is van chronische zwelling of de aanwezigheid van huidwonden. Lees meer over de oorzaak en hoe u erysipelas kunt identificeren.
Antibiotica voor Erysipelas
De behandeling van erysipelas duurt ongeveer 10 tot 14 dagen, en antibiotica die door de arts kunnen worden voorgeschreven, zijn onder meer:
- Penicillines;
- Amoxicilline;
- Cefazolin;
- Cephalexin;
- Ceftriaxon;
- Oxacillin.
Voor degenen die allergisch zijn voor penicilline, kan de arts andere opties aangeven, zoals erytromycine, claritromycine of clindamycine.
Het is erg belangrijk om de behandeling strikt te volgen om het optreden van complicaties, zoals chronisch lymfoedeem of terugkerende erysipelas, te voorkomen.
Zalf voor erysipelas
In het geval van bulleuze erysipelas, waarbij een vochtige laesie wordt gevormd, met bellen en een transparant gehalte, kan een plaatselijke antimicrobiële behandeling, zoals 2% fusidinezuur of 1% argic sulfadiazine, worden geassocieerd.
Wanneer het nodig is om in het ziekenhuis te blijven
Er zijn situaties die ernstiger kunnen worden en een risico vormen voor de gezondheid van de persoon, en in deze gevallen wordt aanbevolen dat de patiënt blijft opgenomen in het ziekenhuis met het gebruik van antibiotica in de ader en zorgvuldiger toezicht. De situaties die duiden op ziekenhuisopname zijn:
- Senioren;
- Aanwezigheid van ernstig letsel, met blaren, gebieden met necrose, bloeding of verlies van gevoel;
- Aanwezigheid van tekenen en symptomen die wijzen op de ernst van de ziekte, zoals bloeddrukdaling, mentale verwarring, opwinding of afname van de hoeveelheid urine;
- Aanwezigheid van andere ernstige ziekten, zoals hartfalen, verminderde immuniteit, gedecompenseerde diabetes, leverfalen of gevorderde longziekten.
In deze gevallen zijn antibiotica geïndiceerd die in de ader kunnen worden aangebracht en, in sommige gevallen, met grotere potentie, zoals bijvoorbeeld Cefazolin, Teicoplanina of Vancomicina, die door de arts worden geïndiceerd afhankelijk van de behoefte van elke patiënt.
Opties voor thuisbehandeling
Tijdens de behandeling van erysipelas zijn sommige attitudes die kunnen helpen bij het herstel, onder meer door met het aangetaste ledemaat omhoog te blijven, wat de veneuze terugkeer vergemakkelijkt en zwelling vermindert.
Het wordt ook aanbevolen om tijdens het herstel rustig te blijven, goed gehydrateerd te blijven en de randen van de laesie schoon en droog te houden. Zelfgemaakte zalven of andere stoffen die niet door de arts worden aangegeven, moeten in de regio worden vermeden, omdat ze de behandeling kunnen belemmeren en zelfs het letsel kunnen verergeren.
Hoe Erysipelas te voorkomen
Om erysipelas te voorkomen, is het noodzakelijk om aandoeningen die uw risico verhogen, zoals afvallen bij obesitas, te verminderen of te behandelen en om ziekten te behandelen die chronische zwelling van de ledematen veroorzaken, zoals hartfalen of veneuze insufficiëntie. Als er huidwonden verschijnen, houd ze dan schoon en droog om besmetting met bacteriën te voorkomen.
Voor mensen met erysipelas die herhaaldelijk verschijnen, kan de arts het gebruik van antibiotica aanbevelen om nieuwe infecties te voorkomen, bijvoorbeeld met penicilline of erytromycine.