Gewichtsverlies zou een punt van zorg moeten zijn wanneer het onbedoeld gebeurt, zonder dat de persoon zich realiseert dat hij aan het afvallen is. Over het algemeen is het normaal om af te vallen na fasen van stress, zoals van baan veranderen, door een scheiding gaan of een dierbare verliezen.
Als gewichtsverlies echter niet verband houdt met deze factoren of met een dieet of verhoogde fysieke activiteit, moet een arts worden gezocht om de oorzaak van het probleem te beoordelen, dat mogelijk te wijten is aan een schildklieraandoening, diabetes, tuberculose of kanker. .
Mogelijke oorzaken
In het algemeen kan, wanneer onbedoeld gewichtsverlies optreedt en zonder duidelijke reden, dit te wijten zijn aan gastro-intestinale veranderingen, neurologische aandoeningen, schildklierproblemen, zoals hyperthyreoïdie, chronische obstructieve longziekte en infectieziekten, zoals tuberculose en aids. Bovendien kan het te wijten zijn aan diabetes, psychische problemen zoals depressie, overmatig alcohol- of drugsgebruik en kanker.
Gewichtsverlies kan ook specifieke oorzaken hebben, afhankelijk van de leeftijd van de persoon en aanverwante situaties, zoals:
1. Bij ouderen
Gewichtsverlies tijdens het ouder worden wordt als normaal beschouwd als het langzaam gaat, en is meestal gekoppeld aan een gebrek aan eetlust, smaakveranderingen of als gevolg van bijwerkingen van medicijnen. Een andere veel voorkomende reden is dementie, waardoor mensen vergeten te eten en goed te eten. Naast gewichtsverlies is het ook normaal verlies van spiermassa en botmassa te ervaren, waardoor ouderen kwetsbaarder worden en een groter risico lopen op botbreuken.
2. Tijdens de zwangerschap
Gewichtsverlies tijdens de zwangerschap is geen normale situatie, maar kan vooral optreden als de zwangere vrouw in het begin van de zwangerschap veel misselijkheid en braken heeft en niet goed kan eten. In deze gevallen is het essentieel om een voedingsdeskundige te raadplegen om te weten wat u moet doen en om ernstige complicaties te voorkomen die de groei van de foetus kunnen belemmeren, aangezien verwacht wordt dat de gezonde zwangere vrouw met een normaal gewicht gedurende de hele zwangerschap 10 tot 15 kg zal toenemen.
3. Bij de baby
Gewichtsverlies komt vaak voor bij pasgeboren baby's, die gewoonlijk tot 10% van hun lichaamsgewicht verliezen tijdens de eerste 15 dagen van hun leven, als gevolg van de uitdrijving van vloeistoffen via urine en ontlasting. Vanaf dat moment wordt verwacht dat de baby tot de leeftijd van 6 maanden ongeveer 250 g per week zal toenemen en altijd in gewicht en lengte zal toenemen naarmate hij ouder wordt. Als dit niet gebeurt, is het belangrijk dat de baby constant wordt gecontroleerd door de kinderarts, zodat er geen veranderingen optreden in het ontwikkelingsproces.
Hoe is de diagnose
Het is belangrijk om de oorzaak van gewichtsverlies te weten, zodat de arts de meest geschikte behandeling kan aangeven en zo complicaties kunnen voorkomen. Om de oorzaak van het gewichtsverlies vast te stellen, moet de arts daarom de gepresenteerde symptomen evalueren en tests bestellen op basis van de vermoedens, zoals bloed-, urine- en ontlastingstests, magnetische resonantiebeeldvorming of röntgenfoto van de borst, waarbij het onderzoek wordt voortgezet volgens verkregen resultaten.
Over het algemeen is de huisarts of huisarts de eerste arts die moet worden geraadpleegd en pas na de uitslag van de examens kan hij een specialist aanwijzen op basis van de oorzaak van het probleem, zoals bijvoorbeeld een endocrinoloog, psychiater of oncoloog.
Zoek naar tekenen en symptomen die op kanker kunnen duiden om de oorzaak van het probleem te helpen bepalen.
Wanneer u zich zorgen moet maken
Gewichtsverlies is zorgwekkend als de patiënt per ongeluk meer dan 5% van het lichaamsgewicht verliest in een periode van 1 tot 3 maanden. Bij een persoon met bijvoorbeeld 70 kg is het verlies zorgwekkend wanneer het groter is dan 3,5 kg, en bij een persoon met 50 kg komt de zorg wanneer hij / zij onbedoeld nog eens 2,5 kg verliest.
Bovendien moet u zich ook bewust zijn van tekenen zoals vermoeidheid, verminderde eetlust, veranderingen in de snelheid van de darmfunctie en een verhoogde frequentie van infecties zoals griep.