De aanwezigheid van witte melkachtige afscheiding die in sommige gevallen een onaangename geur kan hebben, komt overeen met het belangrijkste symptoom van colpitis, een ontsteking van de vagina en baarmoederhals die kan worden veroorzaakt door schimmels, bacteriën en protozoa, zoals Candida sp., Gardnerella vaginalis en Trichomonas sp.
Om erachter te komen of het een colpitis is, moet de gynaecoloog de symptomen van de vrouw evalueren, naast het uitvoeren van tests die het mogelijk maken om tekenen van ontsteking en het infectieuze agens dat verantwoordelijk is voor de colpitis te identificeren, en de Schiller-test en colposcopie kunnen bijvoorbeeld worden uitgevoerd. Lees meer over colpitis.
Colpitis symptomen
Het belangrijkste symptoom van colpitis is witachtige of grijsachtige vaginale afscheiding, vergelijkbaar met melk, die soms bulleus kan zijn, hoewel dit niet erg gebruikelijk is. Bovendien melden sommige vrouwen de stank in het intieme gebied, vergelijkbaar met de geur van vis, die na intiem contact nog duidelijker wordt.
Naast ontslag kan de arts tijdens het onderzoek tekenen van cervicaal of vaginaal slijmvlies identificeren, waarbij de soorten colpitis worden onderscheiden in:
- Diffuse colpitis , die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van kleine rode vlekken op het vaginale slijmvlies en de baarmoederhals;
- Focale colpitis , waarbij ronde rode vlekken te zien zijn op het vaginale slijmvlies;
- Acute colpitis , die wordt gekenmerkt door zwelling van het vaginale slijmvlies naast de aanwezigheid van rode stippen;
- Chronische colpitis , waarbij witte en rode vlekken in de vagina worden waargenomen.
Dus als de vrouw witte afscheiding heeft en de arts tijdens de evaluatie van de vagina en de baarmoederhals veranderingen identificeert die wijzen op een ontsteking, is het belangrijk dat er tests worden uitgevoerd om de oorzaak van de colpitis te achterhalen en de behandeling te starten.
Hoofdoorzaken
Colpitis wordt meestal veroorzaakt door micro-organismen die deel uitmaken van de normale vaginale microbiota, met uitzondering van Trichomonas sp., En die zich kunnen vermenigvuldigen als gevolg van ongepaste hygiënische gewoonten, zoals vaak een vaginale douche gebruiken of het niet dragen van katoenen ondergoed. en infectie en ontsteking van het genitale gebied veroorzaken.
Daarnaast kan colpitis ook optreden als je meer dan 4 uur met de tampon in de vagina zit, als gevolg van hormonale veranderingen, gebruik van antibiotica of als je seks hebt tijdens de menstruatie of seks hebt zonder condoom.
Het is belangrijk dat de oorzaak van de colpitis wordt geïdentificeerd, zodat de arts de meest geschikte behandeling kan aangeven, die meestal wordt gedaan met behulp van antimicrobiële middelen die bedoeld zijn om het overtollige micro-organisme dat verantwoordelijk is voor de colpitis te elimineren, naast het bevorderen van het herstel van vaginaal weefsel en van de baarmoederhals. Begrijp hoe de behandeling van colpitis wordt uitgevoerd.
Hoe te weten of het colpitis is
Naast het beoordelen van de symptomen die de vrouw presenteert, moet de gynaecoloog enkele tests uitvoeren om te controleren op tekenen van colpitis. Zo beoordeelt de arts de intieme regio, identificeert hij tekenen van ontsteking, en voert hij tests en onderzoeken uit die helpen om de diagnose colpitis te stellen en het micro-organisme te identificeren dat verantwoordelijk is voor de ontsteking, wat de meest aangewezen is:
- PH-test: groter dan 4,7;
- 10% KOH-test: positief;
- Nieuw onderzoek: dat is gemaakt op basis van de analyse van een monster van vaginale afscheiding en dat, in het geval van colpitis, duidt op een afname van lactobacillen, ook bekend als Doderlein-bacillen en zeldzame of afwezige leukocyten;
- Gramtest: die is gemaakt op basis van de analyse van een monster van vaginale afscheiding en die tot doel heeft het micro-organisme te identificeren dat verantwoordelijk is voor de ontsteking;
- Type 1 urinetest: die kan duiden op de aanwezigheid van tekenen van infectie, naast de aanwezigheid van Trichomonas sp., Die een van de verantwoordelijken is voor de colpitis;
- Schiller-test: waarbij de arts een stof met jodium aan de binnenkant van de vagina en baarmoederhals passeert, waarbij mogelijke veranderingen in de cellen worden geïdentificeerd die wijzen op infectie en ontsteking;
- Colposcopie: dit is de meest geschikte test voor het diagnosticeren van colpitis, omdat het de arts in staat stelt om de vulva, vagina en baarmoederhals in detail te beoordelen en het mogelijk is om tekenen te identificeren die wijzen op een ontsteking. Begrijp hoe colposcopie wordt gedaan.
Naast deze tests kan de arts ook de Pap-test uitvoeren, die ook bekend staat als een preventieve test, maar deze test is niet geschikt voor de diagnose van colpitis, omdat deze niet specifiek is en geen tekenen van ontsteking of infectie vertoont. .
Sommige van de tests die zijn aangegeven om te weten of het colpitis is, kunnen worden uitgevoerd tijdens het consult met de gynaecoloog en de persoon heeft de uitslag tijdens het consult, maar anderen hebben het monster nodig dat tijdens het consult is verzameld om naar het laboratorium te worden gestuurd zodat ze kunnen worden geanalyseerd en kan de diagnose hebben.