Intoxicatie: soorten, symptomen en behandeling

Intoxicatie is de reeks tekenen en symptomen die voortkomen uit blootstelling aan chemicaliën die giftig zijn voor het lichaam, zoals een overdosis medicijnen, giftige dierenbeten, zware metalen zoals lood en kwik, of blootstelling aan insecticiden en pesticiden.

Intoxicatie is een vorm van vergiftiging en kan daarom lokale reacties veroorzaken, zoals roodheid en pijn in de huid, of algemener, zoals braken, koorts, intens zweten, convulsies, coma en zelfs het risico op overlijden. Dus, in de aanwezigheid van tekenen en symptomen die kunnen leiden tot een vermoeden van dit probleem, is het erg belangrijk om snel naar de eerste hulp te gaan, zodat de behandeling wordt uitgevoerd met maagspoeling, gebruik van medicijnen of tegengif, voorgeschreven door de arts. 

Soorten vergiftiging

Er zijn twee belangrijke soorten vergiftiging, zoals:

• Exogene intoxicatie : vindt plaats wanneer de bedwelmende stof in het milieu is en kan besmetten door inslikken, contact met de huid of inademing via de lucht. De meest voorkomende zijn het gebruik van medicijnen in hoge doses, zoals antidepressiva, analgetica, anticonvulsiva of anxiolytica, gebruik van illegale drugs, bijten van giftige dieren, zoals slang of schorpioen, overmatig alcoholgebruik of het inademen van chemicaliën, bijvoorbeeld;
• Endogene intoxicatie : het wordt veroorzaakt door de ophoping van schadelijke stoffen die het lichaam zelf aanmaakt, zoals ureum, maar die gewoonlijk worden geëlimineerd door de werking van de lever en door de nieren te filteren, en kan zich ophopen wanneer deze organen onvoldoende zijn.

Bovendien kan intoxicatie acuut zijn, wanneer het tekenen en symptomen veroorzaakt na een enkel contact met de stof, of chronisch, wanneer de tekenen worden gevoeld nadat de stof zich in het lichaam heeft opgehoopt en gedurende lange tijd wordt geconsumeerd, zoals in het geval van intoxicaties veroorzaakt door geneesmiddelen zoals digoxine. en Amplictil, bijvoorbeeld, of door metalen, zoals lood en kwik. 

Gastro-enteritis, ook wel voedselvergiftiging genoemd, wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van micro-organismen, zoals virussen en bacteriën, of hun gifstoffen, in voedsel, vooral als het slecht bewaard is gebleven, wat misselijkheid, braken en diarree veroorzaakt. Zie hoe u voedselvergiftiging kunt identificeren en behandelen voor meer informatie over deze situatie. 

Belangrijkste symptomen

Omdat er verschillende soorten giftige stoffen zijn, is er een grote verscheidenheid aan tekenen en symptomen die op intoxicatie kunnen duiden, en enkele van de belangrijkste zijn:

• Snelle of langzame hartslag;
• Verhoging of verlaging van de bloeddruk;
• Verhogen of verkleinen van de pupildiameter;
• Intens zweet;
• Roodheid of huidwonden;
• Visuele veranderingen, zoals vervaging, troebelheid of verduistering;
• Kortademigheid;
• Braken;
• Diarree;
• Buikpijn;
• Slaperigheid;
• Hallucinatie en delirium;
• Urine- en fecale retentie of incontinentie;
• Traagheid en moeite met het maken van bewegingen.

Het type, de intensiteit en de hoeveelheid intoxicatiesymptomen variëren dus afhankelijk van het type giftige stof dat wordt ingenomen, de hoeveelheid en de fysieke toestand van de persoon die het heeft ingenomen. Bovendien zijn kinderen en ouderen gevoeliger voor vergiftiging. 

Eerste hulp bij vergiftiging

De eerste hulp die moet worden verleend in geval van intoxicatie, omvat:

1. Bel SAMU 192 onmiddellijk om hulp te vragen en vervolgens naar het Antigifinformatiecentrum (CIAVE) ,  op 0800 284 4343, voor begeleiding van professionals terwijl de medische hulp arriveert;
2. Verwijder het giftige middel , was het met water als het in contact komt met de huid of verander de omgeving als het wordt ingeademd;
3. Houd het slachtoffer in een laterale positie als hij / zij het bewustzijn verliest;
4. Zoek indien mogelijk informatie over de stof die de vergiftiging veroorzaakte , zoals het controleren van een medicijndoos, productverpakkingen of de aanwezigheid van giftige dieren in de buurt, om het medisch personeel te helpen informeren.

Vermijd vloeistoffen te drinken geven of braken te veroorzaken, vooral als de ingenomen stof onbekend, zuur of bijtend is, aangezien dit de effecten van de stof op het spijsverteringskanaal kan verergeren. Voor meer informatie over wat u moet doen in geval van intoxicatie of vergiftiging, raadpleegt u eerste hulp bij vergiftiging. 

Hoe de behandeling is uitgevoerd

De behandeling voor intoxicatie varieert afhankelijk van de oorzaak en de klinische toestand van de persoon en kan al worden gestart in de ambulance of bij aankomst op de eerste hulp, door het medische team, en omvat:

• Evaluatie van vitale functies , zoals druk, hartslag en bloedoxygenatie, en stabilisatie, bijvoorbeeld met hydratatie of gebruik van zuurstof, indien nodig;
• Identificeer de oorzaken van intoxicatie door de medische geschiedenis, symptomen en lichamelijk onderzoek van het slachtoffer te analyseren;
• Decontaminatie , gericht op het verminderen van de blootstelling van het lichaam aan de giftige stof, door maatregelen zoals maagspoeling, met irrigatie van zoutoplossing via een nasogastrische buis, toediening van actieve kool in het spijsverteringskanaal om de opname van het giftige middel te vergemakkelijken, of darmspoeling, met laxeermiddelen, zoals mannitol;
• Gebruik een tegengif , indien van toepassing, dat specifiek kan zijn voor elk type stof. Enkele van de meest gebruikte antidota zijn:

Om elke vorm van bedwelming te voorkomen, is het daarnaast belangrijk om aandacht te besteden aan de producten die dagelijks in contact komen, vooral mensen die met chemische producten werken, zoals in fabrieken of plantages, en het gebruik van beschermingsmiddelen is essentieel. individueel. 

Er moet ook speciale aandacht worden besteed aan kinderen, die een grotere kans hebben om in contact te komen met bedwelmende producten of deze per ongeluk inslikken en om huiselijke ongelukken te krijgen. Kijk ook wat de eerstehulpmaatregelen zijn voor andere, meer voorkomende huiselijke ongevallen.