HIV-test: wat het is en hoe u het resultaat kunt begrijpen

De hiv-test wordt gedaan om de aanwezigheid van het hiv-virus in het lichaam te detecteren en moet ten minste 30 dagen na blootstelling aan risicovolle situaties, zoals onbeschermde seks of contact met bloed of afscheidingen van mensen met het virus, worden gedaan HIV.

Het testen op hiv is eenvoudig en gebeurt voornamelijk door het analyseren van een bloedmonster, maar speeksel kan ook worden gebruikt om te controleren op de aanwezigheid van het virus in het lichaam. Alle hiv-tests screenen op de twee soorten bestaande virussen, hiv 1 en hiv 2.

De hiv-test moet ten minste 1 maand na het risicovolle gedrag worden uitgevoerd, aangezien het immunologische venster, dat overeenkomt met de tijd tussen het contact met het virus en de mogelijkheid om de infectiemarker te detecteren, 30 dagen bedraagt, en er kan het vrijgeven van een vals negatief resultaat als de test voor 30 dagen wordt uitgevoerd.

Inzicht in HIV-testresultaten

Hoe het resultaat te begrijpen

Om het resultaat van de HIV-test te begrijpen, is het belangrijk om te controleren of het reactief, niet-reactief of onbepaald is buiten de aangegeven waarden, want hoe hoger de waarde, hoe geavanceerder de infectie.

HIV-bloedtest

De bloedtest voor hiv wordt gedaan om de aanwezigheid van het virus en de concentratie in het bloed vast te stellen en informatie te geven over het stadium van de infectie. Hiv-tests kunnen worden gedaan met behulp van verschillende laboratoriumdiagnostische methoden, waarvan de meest gebruikte de ELISA-methode is. Mogelijke resultaten zijn:

  • Reagens: het betekent dat de persoon in contact was met en besmet is geraakt met het aids-virus;
  • Niet-reactief: het betekent dat de persoon niet besmet is met het AIDS-virus;
  • Onbepaald: het is noodzakelijk om de test te herhalen omdat het monster niet helder genoeg was. Sommige situaties die tot dit soort resultaten leiden, zijn zwangerschap en recente vaccinatie.

Bij een positieve uitslag voor HIV gebruikt het laboratorium zelf andere methoden om de aanwezigheid van het virus in het lichaam te bevestigen, zoals Western Blot, Immunoblotting, Indirecte immunofluorescentie voor HIV-1. Het positieve resultaat is dus echt betrouwbaar.

In sommige laboratoria wordt naast de indicatie of deze reactief, niet-reactief of onbepaald is, ook een waarde vrijgegeven. Deze waarde is echter niet zo klinisch belangrijk als het bepalen van de positiviteit of negativiteit van het examen, omdat het alleen interessant is voor medische monitoring. Als de arts het vanuit klinisch oogpunt als een belangrijke waarde interpreteert, kunnen meer specifieke tests worden aangevraagd, zoals de viral load-test, waarbij het aantal exemplaren van het virus dat in het bloed circuleert, wordt gecontroleerd.

In het geval van een onbepaald resultaat, wordt aanbevolen de test na 30 tot 60 dagen te herhalen om de aan- of afwezigheid van het virus te verifiëren. In deze gevallen moet de test worden herhaald, zelfs als er geen symptomen zijn, zoals snel gewichtsverlies, aanhoudende koorts en hoesten, hoofdpijn en het verschijnen van bijvoorbeeld rode vlekken of kleine huidzweren. Ken de belangrijkste symptomen van hiv.

Snelle HIV-test

Snelle tests wijzen op de aanwezigheid of afwezigheid van het virus en worden gedaan met een klein speekselmonster of een kleine druppel bloed om het virus te identificeren. Het resultaat van de sneltest wordt tussen de 15 en 30 minuten vrijgegeven en is ook betrouwbaar, met als mogelijke resultaten:

  • Positief: geeft aan dat de persoon het hiv-virus heeft maar een ELISA-bloedtest moet ondergaan om het resultaat te bevestigen;
  • Negatief: geeft aan dat de persoon niet is geïnfecteerd met het hiv-virus.

Sneltesten worden gebruikt op straat, in overheidscampagnes in test- en adviescentra (CTA) en bij zwangere vrouwen die beginnen met bevallen zonder prenatale zorg te hebben verleend, maar deze tests zijn ook via internet te koop. 

Normaal gesproken gebruiken overheidscampagnes OraSure-tests, die speeksel testen en de test die online bij online apotheken in het buitenland kan worden gekocht, is Home Access Express HIV-1, dat is goedgekeurd door de FDA en een druppel bloed gebruikt.

Inzicht in HIV-testresultaten

Wat is de viral load-test?

De viral load-test is een onderzoek dat tot doel heeft de evolutie van de ziekte te volgen en te controleren of de behandeling effectief is door het aantal kopieën van het virus dat in het bloed aanwezig is op het moment van afname te controleren.

Deze test is duur, omdat deze wordt uitgevoerd met behulp van moleculaire technieken die speciale apparatuur en reagentia vereisen, en daarom niet vereist is voor diagnostische doeleinden. De viral load-test wordt dus alleen uitgevoerd als er een diagnose van HIV-infectie is om de patiënt te volgen en te volgen, op verzoek van de arts 2 tot 8 weken na de diagnose of het begin van de behandeling en om de 3 maanden te herhalen.

Aan de hand van het resultaat van de test kan de arts het aantal kopieën van het virus in het bloed beoordelen en vergelijken met de eerdere resultaten, en zo de effectiviteit van de behandeling controleren. Wanneer de toename van de virale lading wordt opgemerkt, betekent dit dat de infectie is verergerd en mogelijk de weerstand tegen behandeling, en dat de arts de therapeutische strategie moet veranderen. Wanneer het tegenovergestelde gebeurt, dat wil zeggen wanneer de virale belasting in de loop van de tijd afneemt, betekent dit dat de behandeling effectief is, met remming van de virusreplicatie.

Het resultaat van een onbepaalde viral load betekent niet dat er geen infectie meer is, maar dat het virus in lage concentraties in het bloed wordt aangetroffen, wat aangeeft dat de behandeling effectief is. Er is een consensus in de wetenschappelijke gemeenschap dat wanneer de viral load-test niet detecteerbaar is, er een laag risico is op overdracht van het virus via seks, maar het is nog steeds belangrijk om condooms te gebruiken tijdens geslachtsgemeenschap.

Wanneer het een vals negatief resultaat kan geven

Het vals-negatieve resultaat kan optreden wanneer de persoon binnen 30 dagen na het risicovolle gedrag is getest, zoals geslachtsgemeenschap zonder condoom, het delen van wegwerpspuiten en -naalden of piercen met een besmet snijvoorwerp, zoals bijvoorbeeld een mes of een schaar. . Dit komt omdat het lichaam niet in staat is om voldoende antilichamen aan te maken om de aanwezigheid van het virus in de test aan te geven.

Maar zelfs als de test 1 maand na het risicovolle gedrag werd uitgevoerd, kan het tot 3 maanden duren voordat het lichaam voldoende antilichamen tegen het hiv-virus aanmaakt en het resultaat is positief. Het is dus belangrijk dat de test 90 en 180 dagen na het risicogedrag wordt herhaald om de aan- of afwezigheid van het hiv-virus in het lichaam te bevestigen.

Wanneer een resultaat positief is, lijdt het geen twijfel dat de persoon hiv heeft, terwijl in geval van een negatief resultaat het nodig kan zijn om de test te herhalen vanwege het vals-negatieve resultaat. Een specialist in infectieziekten kan echter in elk geval aangeven wat te doen.