De Streptococcus agalactiae , ook wel S. agalactiae of Streptococcus Group B genoemd, is een bacterie die van nature in het lichaam kan worden aangetroffen zonder symptomen te veroorzaken. Deze bacterie komt voornamelijk voor in het maagdarmstelsel, de urinewegen en bij vrouwen in de vagina.
Vanwege het vermogen om de vagina te koloniseren zonder symptomen te veroorzaken, komt infectie door S. agalactiae vaker voor bij zwangere vrouwen, en deze bacterie kan op het moment van de bevalling op de baby worden overgedragen, en deze infectie wordt ook als een van de meest voorkomende bij pasgeborenen beschouwd. .
Naast de infectie die voorkomt bij zwangere vrouwen en pasgeborenen, kan de bacterie zich ook vermenigvuldigen bij 60-plussers, zwaarlijvig of met chronische ziekten, zoals diabetes, hartproblemen of kanker.
Symptomen van Streptococcus agalactiae
De aanwezigheid van S. agalactiae wordt meestal niet opgemerkt, omdat deze bacterie in het lichaam achterblijft zonder enige verandering te veroorzaken. Door de verzwakking van het immuunsysteem of de aanwezigheid van bijvoorbeeld chronische ziekten kan dit micro-organisme zich vermenigvuldigen en symptomen veroorzaken die kunnen variëren naargelang de plaats van de infectie, zoals:
- Koorts, koude rillingen, misselijkheid en veranderingen in het zenuwstelsel , die vaker voorkomen wanneer de bacterie in het bloed aanwezig is;
- Hoesten, ademhalingsmoeilijkheden en pijn op de borst , die kunnen optreden wanneer de bacteriën de longen bereiken;
- Zwelling in een gewricht, roodheid, verhoogde lokale temperatuur en pijn , die optreedt wanneer de infectie het gewricht of de botten aantast;
Groep B Streptococcus- infectie kan iedereen overkomen, maar komt vaker voor bij zwangere vrouwen, pasgeborenen, 60-plussers en mensen met chronische ziekten, zoals congestief hartfalen, diabetes, obesitas of kanker. .
Hoe is de diagnose
De diagnose van infectie door Streptococcus agalactiae wordt gesteld door middel van microbiologische onderzoeken, waarbij lichaamsvloeistoffen, zoals bloed, urine of ruggenmergvocht worden geanalyseerd.
In het geval van zwangerschap wordt de diagnose gesteld door vaginale afscheiding te verzamelen met een specifiek wattenstaafje, dat voor analyse naar het laboratorium wordt gestuurd. Bij een positieve uitslag wordt er een paar uur voor en tijdens de bevalling een antibioticabehandeling gedaan om te voorkomen dat de bacteriën na de behandeling snel groeien. Lees meer over streptokokken B tijdens de zwangerschap.
Het is belangrijk dat de diagnose en behandeling van S. agalactiae tijdens de zwangerschap correct wordt uitgevoerd om te voorkomen dat de baby besmet raakt op het moment van de bevalling en complicaties, zoals longontsteking, meningitis, sepsis of overlijden, bijvoorbeeld.
Behandeling voor S. agalactiae
De behandeling van infectie door S. agalactiae gebeurt met antibiotica, meestal het gebruik van bijvoorbeeld penicilline, vancomycine, chlooramfenicol, clindamycine of erytromycine, die moeten worden gebruikt zoals voorgeschreven door de arts.
Wanneer de bacterie bijvoorbeeld botten, gewrichten of zachte weefsels bereikt, kan het door de arts worden aanbevolen om naast het gebruik van antibiotica een operatie uit te voeren om de infectieplaats te verwijderen en te steriliseren.
In het geval van infectie door S. agalactiae tijdens de zwangerschap, is de eerste door de arts aangegeven behandelingsoptie met penicilline. Als deze behandeling niet effectief is, kan de arts het gebruik van ampicilline door de zwangere vrouw aanbevelen.