Infectieuze cellulitis, ook bekend als bacteriële cellulitis, treedt op wanneer bacteriën de huid binnendringen, de diepste lagen infecteren en symptomen veroorzaken zoals intense roodheid van de huid, pijn en zwelling, vooral in de onderste ledematen.
In tegenstelling tot de populaire cellulitis, die in werkelijkheid fibro-oedeem-geloid wordt genoemd, kan infectieuze cellulitis ernstige complicaties veroorzaken, zoals bloedvergiftiging, de algemene infectie van het organisme, of zelfs de dood, als deze niet goed wordt behandeld.
Dus wanneer een huidinfectie wordt vermoed, is het erg belangrijk om naar de eerste hulp te gaan om de diagnose te stellen en de juiste behandeling te starten, die meestal wordt gedaan met behulp van antibiotica. Kijk hoe de behandeling wordt uitgevoerd.
Belangrijkste symptomen
Enkele van de symptomen die helpen om een geval van infectieuze cellulitis te identificeren, zijn onder meer:
- Pijn in het getroffen gebied;
- Uitgebreide rode gebieden over het lichaam;
- Uitgebreide en rode regio in het aangetaste lichaamsdeel;
- Koorts boven 38ºC;
- Zwelling van de huid, waarbij pus kan ontstaan;
- Talen in de buurt van de getroffen site.
In ernstigere gevallen kunnen de symptomen ook bestaan uit trillingen, koude rillingen, vermoeidheid, duizeligheid, overmatig zweten en spierpijn. Symptomen zoals slaperigheid, blaren of rode stralen op de huid kunnen erop wijzen dat infectieuze cellulitis erger wordt.
Al deze symptomen kunnen ook een teken zijn van andere soorten huidinfecties, met name erysipelas, een ziekte die de meest oppervlakkige huidlagen aantast. Daarom moet men een huisarts of dermatoloog raadplegen om de juiste oorzaak te achterhalen, om de meest geschikte behandeling te starten.
Hoe de diagnose te bevestigen
In de meeste gevallen wordt infectieuze cellulitis alleen door de dermatoloog geïdentificeerd door de tekenen en symptomen te observeren, maar aangezien de symptomen sterk kunnen lijken op andere soorten huidinfecties, met name erysipelas, kan de arts ook een huidonderzoek bestellen. bloed of zelfs een laboratoriumtest om een monster van de aangetaste huid te evalueren om het type bacterie te bevestigen dat de infectie veroorzaakt.
Hoe cellulitis te onderscheiden van erysipelas
Het belangrijkste verschil tussen infectieuze cellulitis en erysipelas is dat, terwijl infectieuze cellulitis diepere lagen van de huid bereikt, de infectie in het geval van erysipelas meer aan de oppervlakte plaatsvindt. Toch zijn er enkele verschillen die kunnen helpen om de twee situaties te identificeren:
| Erysipelas | Besmettelijke cellulitis |
|---|---|
| Oppervlakkige infectie | Infectie van de diepe dermis en het onderhuidse weefsel |
| Door grote vlekken is het gemakkelijk om geïnfecteerd en niet-geïnfecteerd weefsel te identificeren | Het is moeilijk om geïnfecteerd en niet-geïnfecteerd weefsel met kleine vlekjes te identificeren |
| Vaker in de onderste ledematen en het gezicht | Vaker in de onderste ledematen |
De tekenen en symptomen van deze ziekten lijken echter erg op elkaar, dus de huisarts of dermatoloog moet het getroffen gebied onderzoeken en kan verschillende tests bestellen om de juiste oorzaak te achterhalen, tekenen van ernst te identificeren en de meest effectieve behandeling te starten. Beter begrijpen wat het is en hoe erysipelas moet worden behandeld.
Wat kan cellulitis veroorzaken
Infectieuze cellulitis ontstaat wanneer Staphylococcus- of Streptococcus- bacteriën de huid kunnen binnendringen. Daarom komt dit type infectie vaker voor bij mensen met chirurgische wonden of snijwonden en steken die niet goed zijn behandeld.
Bovendien lopen mensen met huidproblemen die huidonderbrekingen kunnen veroorzaken, zoals bij eczeem, dermatitis of ringworm, ook een groter risico om een geval van infectieuze cellulitis te ontwikkelen, evenals bijvoorbeeld mensen met een verzwakt immuunsysteem.
Is infectieuze cellulitis besmettelijk?
Bij gezonde mensen is besmettelijke cellulitis niet besmettelijk, omdat het niet gemakkelijk van de ene persoon op de andere overgaat. Als iemand echter een wond of huidziekte heeft, zoals bijvoorbeeld dermatitis, en in direct contact komt met het gebied dat is aangetast door cellulitis, is er een groter risico dat de bacteriën de huid binnendringen en infectieuze cellulitis veroorzaken.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling van infectieuze cellulitis wordt meestal gestart met het gebruik van orale antibiotica, zoals clindamycine of cephalexin, gedurende 10 tot 21 dagen. Tijdens deze periode is het raadzaam om alle tabletten op het door de arts aangegeven tijdstip in te nemen en om de ontwikkeling van roodheid op de huid te observeren. Als de roodheid toeneemt of een ander symptoom erger wordt, is het erg belangrijk om terug te gaan naar de dokter, omdat het voorgeschreven antibioticum mogelijk niet het verwachte effect heeft en moet worden veranderd.
Daarnaast kan de arts ook pijnstillers voorschrijven, zoals paracetamol of dipyrone, om de symptomen tijdens de behandeling te verlichten. Het is ook belangrijk om regelmatig de huid te onderzoeken, een wondverband aan te brengen in het gezondheidscentrum of zelfs een geschikte crème met antibiotica aan te brengen, die door de arts kan worden aanbevolen om het succes van de behandeling te garanderen.
Normaal gesproken verbeteren de symptomen binnen 10 dagen na het starten van antibiotica, maar als de symptomen verergeren, kan het nodig zijn om van antibiotica te wisselen of zelfs in het ziekenhuis te blijven om de behandeling rechtstreeks in de ader uit te voeren en te voorkomen dat de infectie zich door het lichaam verspreidt.
Beter begrijpen hoe de behandeling wordt uitgevoerd en wat de tekenen van verbetering zijn.