Het in kaart brengen van het netvlies, ook wel fundusonderzoek of fundusonderzoek genoemd, is een onderzoek waarbij de oogarts de zenuwen, bloedvaten en oogweefsel kan observeren die verantwoordelijk zijn voor het maken van de beelden, veranderingen kan detecteren en de indicatie van de behandeling kan aangeven. . De mapping wordt dus aangegeven om veranderingen te identificeren die worden veroorzaakt door:
- Oogziekten , zoals glaucoom, loslaten van het netvlies, tumor, ontsteking, gebrek aan bloedstroom of vergiftiging door geneesmiddelen, bijvoorbeeld;
- Systemische ziekten die oogletsel veroorzaken door het veranderen van de zenuwen en vaten van de ogen, zoals diabetes, hoge bloeddruk, reumatische aandoeningen, neurologische aandoeningen of bloedaandoeningen;
Bovendien kan het in kaart brengen van het netvlies ook geïndiceerd zijn bij premature baby's van 32 weken of minder, of met een gewicht van 1.500 g of minder, aangezien er in deze gevallen retinopathie kan zijn bij prematuren, een ziekte die veranderingen in de bloedvaten veroorzaakt. baby's bloed. Het ontbreken van de juiste behandeling kan leiden tot onomkeerbare schade aan de oogontwikkeling van het kind en in sommige gevallen tot blindheid. Begrijp wat er in deze gevallen kan worden gedaan bij de behandeling van retinopathie bij prematuren.
Hoe is het gedaan
Het in kaart brengen van het netvlies is een eenvoudige test, uitgevoerd tijdens overleg met een oogarts, die geen letsel of pijn veroorzaakt. Voor de realisatie ervan wordt een apparaat genaamd oftalmoscoop gebruikt, dat op een afstand van ongeveer 15 cm is geplaatst en een lichtstraal naar de achterkant van het oog projecteert, waardoor de arts het beeld van het gebied kan observeren.
Met deze observatie kan de oogarts mogelijke veranderingen identificeren en, indien nodig, meer tests bestellen, zoals tomografie, of zelfs behandelingen aangeven, zoals medicijnen om een ontsteking te behandelen of een operatie om bijvoorbeeld het netvliesloslating te verplaatsen.
Om het onderzoek uit te voeren, kan de arts bovendien aangeven dat de pupil verwijdend is, gemaakt met oogdruppels die ook in het consult zijn aangebracht, vlak voor het onderzoek, dus het wordt aanbevolen om een begeleider te hebben om te helpen bij het terugkeren naar huis. Het is ook raadzaam om op de dag van het onderzoek geen harde contactlenzen te gebruiken, omdat dit het resultaat kan veranderen.
Zie ook andere oogonderzoeken die kunnen worden gedaan om zichtcomplicaties te voorkomen.
Examenprijs
Het in kaart brengen van het netvlies wordt gratis gedaan door SUS, indien aangegeven, kan het echter ook in privéklinieken worden gedaan, voor een prijs die kan variëren van 100 tot 250 reais, wat zeer variabel is naargelang de locatie en kliniek waar de examen is gedaan.
Wanneer wordt aangegeven
Het fundusonderzoek moet worden gedaan in de volgende gevallen:
- Telkens wanneer het zicht verminderd wordt, en de reden is niet het ontbreken van een geschikte bril;
- Mensen ouder dan 50 jaar, aangezien netvliesaandoeningen vanaf deze leeftijd vaker voorkomen;
- Mensen met ziekten die schade aan het netvlies kunnen veroorzaken, zoals hypertensie, diabetes of reumatologische aandoeningen;
- Mensen met bijziendheid, omdat het een situatie is waarin het netvlies kwetsbaarder wordt en de voorkeur geeft aan het verschijnen van laesies die, wanneer ze niet worden behandeld, kunnen leiden tot loslating van het netvlies;
- Bij gebruik van medicijnen die als giftig voor het netvlies worden beschouwd, zoals bijvoorbeeld Chloroquine, Chlorpromazine, Tamoxifen of Isotretinoïne;
- In de preoperatieve periode van oogoperaties, zoals refractieve of cataractoperaties;
- Familie- of persoonlijke geschiedenis van netvliesloslating;
- Na trauma of oogletsel;
- Telkens wanneer tijdens het algemeen consult een klacht wordt ingediend die verband houdt met interne oogveranderingen;
- Bij baby's die geboren zijn na 32 weken of minder en die 1500 g of minder wegen, aangezien er retinopathie bij prematuren kan zijn.
Met het in kaart brengen van het netvlies is het dus mogelijk om de belangrijkste veranderingen in het netvlies of oogziekten in het algemeen vroegtijdig te detecteren, zodat de behandeling snel wordt uitgevoerd en complicaties, zoals verlies van het gezichtsvermogen, worden vermeden.