De fasen van normale bevalling vinden op een continue manier plaats en omvatten in het algemeen de verwijding van de baarmoederhals, de uitdrijvingsperiode en het verlaten van de placenta. Over het algemeen begint de bevalling spontaan tussen 37 en 40 weken zwangerschap, en er zijn tekenen die erop wijzen dat de zwangere vrouw zal gaan bevallen, zoals het uitdrijven van de slijmprop, die de uitgang is van een gelatineuze vloeistof. roze of bruinachtig door de vagina en het scheuren van de waterzak, dat is wanneer het transparante vruchtwater eruit begint te komen.
Bovendien begint de zwangere vrouw onregelmatige weeën te krijgen, die zullen toenemen, totdat ze regelmatig worden en met tussenpozen van 10 in 10 minuten. Leer hoe u weeën kunt herkennen.
Dus als de zwangere vrouw deze symptomen heeft, moet ze naar het ziekenhuis of de kraamafdeling gaan, omdat de geboorte van de baby nabij is.
1e fase - dilatatie
De eerste fase van de bevalling wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van weeën en het proces van verwijding van de baarmoederhals en het geboortekanaal totdat deze 10 cm bereikt.
Deze fase is verdeeld in latent , waarbij de cervicale verwijding minder is dan 5 cm en wordt gekenmerkt door een geleidelijke toename van de baarmoederactiviteit, de aanwezigheid van onregelmatige baarmoedercontracties en verhoogde cervicale afscheidingen, met verlies van slijmprop, en actief , waarbij de verwijding groter is dan 5 cm en de vrouw regelmatige en pijnlijke weeën begint te vertonen.
De duur van de eerste fase van de bevalling kan van vrouw tot vrouw verschillen, maar duurt gemiddeld 8 tot 14 uur. Tijdens deze periode is het gebruikelijk dat vrouwen pijn ervaren als gevolg van contracties, die regelmatiger worden en met een korter interval tussen elkaar, aangezien een grotere verwijding van de baarmoederhals en het vaginale kanaal wordt geverifieerd.
Wat te doen in deze fase: In deze fase moet de zwangere vrouw naar de kraamafdeling of het ziekenhuis gaan voor hulp van gezondheidswerkers. Om de pijn te verminderen, moet de zwangere vrouw tijdens elke wee langzaam en diep inademen, alsof ze een bloem ruikt, en uitademen alsof ze een kaars uitblaast.
Bovendien kunt u langzaam lopen of trappen beklimmen, omdat het de foetus zal helpen om zichzelf te positioneren om eruit te komen en als de vrouw ligt, kan ze naar links draaien om een betere zuurstofvoorziening van de foetus te vergemakkelijken en pijn te verminderen. Ontdek andere natuurlijke manieren om weeën op te wekken.
In het ziekenhuis wordt tijdens de eerste fase van de bevalling elke 4 uur vaginale aanraking uitgevoerd om de dilatatie te begeleiden en beweging naar de rechtopstaande positie aan te moedigen. Bovendien is in het geval van vrouwen met een laag risico op algehele anesthesie het drinken van vocht en voedsel toegestaan.
2e fase - uitzetting
De actieve fase van de bevalling wordt gevolgd door de uitdrijvingsfase, waarin de baarmoederhals al zijn maximale verwijding heeft bereikt en de fase van de uitdrijvingsperiode begint, die tussen de 2 en 3 uur kan duren.
Het begin van de uitdrijvingsfase wordt de overgangsperiode genoemd, die relatief kort en behoorlijk pijnlijk is en de baarmoederhals aan het einde van de periode een verwijding krijgt tussen 8 en 10 cm. Wanneer een adequate verwijding is vastgesteld, moet de vrouw kracht beginnen uit te oefenen voor de afdaling van de foetale presentatie. Bovendien kan de bevallingspositie door de zwangere worden gekozen, zolang ze zich op haar gemak voelt en de voorkeur geeft aan de tweede fase van de bevalling.
Wat te doen in deze fase: Tijdens deze fase moet de vrouw de instructies opvolgen die haar zijn gegeven om de bevalling te vergemakkelijken. Daarom wordt aanbevolen dat de vrouw de duwbeweging uitvoert volgens haar eigen stuwkracht, naast het beheersen van de ademhaling.
Tijdens deze fase kunnen ook enkele technieken worden uitgevoerd om trauma aan het perineum te verminderen, zoals perineale massage, hete kompressen of perineale bescherming met de handen. Handmatige druk op de baarmoederhals of episiotomie, wat overeenkomt met een kleine snee in het perineum maken om de geboorte te vergemakkelijken.
Hoewel episiotomie een terugkerende praktijk is, wordt de prestatie ervan niet aanbevolen bij vrouwen die geen indicatie hebben, dit komt omdat de voordelen van deze techniek tegenstrijdig zijn en er onvoldoende wetenschappelijk bewijs is, naast het feit dat werd opgemerkt dat het routinematig uitvoeren van deze procedure niet bevordert de bescherming van de bekkenbodem en komt overeen met de hoofdoorzaak van pijn, bloeding en complicaties tijdens en na de bevalling.
3e fase - bevalling: bevalling van de placenta
De bevallingsfase is fase 3 van de bevalling en vindt plaats nadat de baby is geboren, gekenmerkt door het verlaten van de placenta, die spontaan kan vertrekken of door de arts kan worden verwijderd. In dit stadium wordt normaal gesproken oxytocine toegediend, een hormoon dat de bevalling en de geboorte van de baby bevordert.
Wat te doen in deze fase: In deze fase, nadat de baby is geboren, zal het verloskunde- en verplegingsteam een algemene beoordeling van de vrouw maken, naast het uitvoeren van gecontroleerde navelstrengtractie.
Na de geboorte en bij afwezigheid van tekenen van complicaties bij de moeder of baby, wordt de pasgeborene in contact gebracht met de moeder zodat de eerste borstvoeding wordt gegeven.