Intestinale invaginatie, ook bekend als intestinale intussusceptie, is een ernstige aandoening waarbij een deel van de darm in een ander deel glijdt, waardoor de doorgang van bloed naar dat deel kan worden onderbroken en een ernstige infectie, obstructie, perforatie van de darm of tot weefselsterfte.
Deze darmverandering komt vaker voor bij kinderen tot 3 jaar oud, maar kan ook optreden bij volwassenen en symptomen veroorzaken zoals hevig braken, gezwollen buik, hevige buikpijn, diarree en de aanwezigheid van bloed in de ontlasting.
Wanneer deze symptomen optreden, moet altijd een darmverandering worden vermoed en daarom is het belangrijk om snel naar het ziekenhuis te gaan om de oorzaak te achterhalen en de juiste behandeling te starten, waarbij complicaties worden vermeden.
Belangrijkste symptomen
Intestinale invaginatie komt vaker voor bij baby's en daarom is het meest voorkomende initiële symptoom plotseling en intens huilen, dat zonder duidelijke reden verschijnt en niet verbetert.
Omdat deze verandering van de darm echter ook behoorlijk hevige pijn veroorzaakt, kan het kind ook zijn knieën over de buik buigen en meer geïrriteerd raken bij het bewegen van de buik.
Over het algemeen verschijnt en verdwijnt de pijn na verloop van tijd, tussen 10 en 20 minuten, en daarom is het normaal dat het kind gedurende de dag huilaanvallen krijgt. Andere mogelijke symptomen zijn:
- Ontlasting met bloed of slijm;
- Diarree;
- Vaak braken;
- Gezwollen buik;
- Koorts boven 38º C.
In het geval van volwassenen kan intestinale invaginatie moeilijker te identificeren zijn omdat de symptomen vergelijkbaar zijn met andere darmproblemen, zoals gastro-enteritis, en daarom kan de diagnose langer duren, aanbevolen wordt om naar het ziekenhuis te gaan als de pijn verergert of duurt meer dan 1 dag om te verdwijnen.
Hoe de diagnose te bevestigen
De diagnose van intestinale invaginatie moet in het ziekenhuis worden gesteld, omdat verschillende tests zoals röntgenfoto's, abdominale echografie of tomografie nodig kunnen zijn om andere problemen op te sporen die soortgelijke symptomen kunnen veroorzaken, zoals hernia, intestinale volvulus, gastro-enteritis, appendicitis of testiculaire torsie, bijvoorbeeld. .
Wat zijn de mogelijke oorzaken
De meeste gevallen van darminvaginatie komen voor bij kinderen, dus de oorzaak is niet gedefinieerd, maar het lijkt vaker voor te komen tijdens de winter vanwege de aanwezigheid van virussen in het lichaam.
Bij volwassenen lijkt deze complicatie vaker voor te komen als gevolg van een poliep-, tumor- of darmontsteking, hoewel het ook kan voorkomen bij mensen die bariatrische chirurgie hebben ondergaan.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling voor intestinale invaginatie moet zo snel mogelijk in het ziekenhuis worden gestart, te beginnen met de toediening van serum rechtstreeks in de ader om het organisme te stabiliseren. Bovendien kan het ook nodig zijn om een buisje van de neus naar de maag te plaatsen, een nasogastrische buis genoemd, om vloeistoffen en lucht te verwijderen die mogelijk druk uitoefenen op de darmen.
Dan, in het geval van het kind, kan de arts een luchtklysma uitvoeren om te proberen de darm op de juiste plaats te plaatsen, en het is zelden nodig om zijn toevlucht te nemen tot een operatie. Wat volwassenen betreft, is een operatie meestal de beste behandelingsvorm, omdat hiermee niet alleen de instorting van de darm wordt gecorrigeerd, maar ook het probleem dat de darmverandering veroorzaakte, kan worden behandeld.
Na de operatie is het normaal dat de darm tussen 24 en 48 uur niet normaal functioneert en daarom moet de persoon tijdens deze periode rusten en niet eten of drinken. Om deze reden wordt aanbevolen om in het ziekenhuis te blijven om serum rechtstreeks in de ader te ontvangen, tenminste totdat de darmtransit weer normaal is. Om het ongemak van de operatie te verlichten, schrijft de arts meestal de toediening van paracetamol voor.