Radioactief jodium is een op jodium gebaseerd geneesmiddel dat straling afgeeft, voornamelijk gebruikt voor de behandeling genaamd jodiumtherapie, geïndiceerd in bepaalde gevallen van hyperthyreoïdie of schildklierkanker. In kleinere doses kan het ook worden gebruikt om de schildklierfunctie te beoordelen bij het scintigrafie-onderzoek.
Jodium 131 wordt het meest gebruikt bij de behandeling, maar jodium 123 is de beste optie voor het onderzoek, omdat het minder effecten en duur in het lichaam heeft. Om dit type procedure op de schildklier uit te voeren, is een speciale voorbereiding nodig, die bestaat uit het vermijden van voedsel en medicijnen die ongeveer 2 weken eerder jodium bevatten. Hier leest u hoe u het jodiumvrije dieet volgt.
Bovendien zijn enkele voorzorgsmaatregelen nodig na het gebruik van radioactief jodium, zoals ongeveer 3 dagen geïsoleerd in een kamer blijven en contact met andere mensen vermijden, vooral kinderen en zwangere vrouwen, totdat de medicatie afneemt en er geen risico van besmetting van andere mensen met zijn effect.
Waar is het voor
Het gebruik van radioactief jodium in de geneeskunde heeft 3 hoofdindicaties:
1. Iodotherapie voor hyperthyreoïdie
Radioactief jodium kan worden gebruikt om hyperthyreoïdie te behandelen, vooral bij de ziekte van Graves, en wordt meestal geïndiceerd wanneer de patiënt geen verbetering ervaart bij het gebruik van medicijnen, wanneer hij ze niet kan gebruiken vanwege allergieën, wanneer hij ernstige bijwerkingen heeft op medicatie of wanneer een meer definitieve behandeling van de ziekte nodig is, zoals bijvoorbeeld bij mensen met een hartaandoening.
Hoe het werkt : de behandeling met radioactief jodium veroorzaakt een intense ontsteking in de schildkliercellen, gevolgd door fibrose van de weefsels, die verantwoordelijk is voor het verminderen van de overmaat aan geproduceerde hormonen.
Na de behandeling zal de persoon de evaluatie voortzetten met de endocrinoloog, die de werking van de schildklier zal controleren, of de behandeling effectief was of dat het nodig is om medicijnen te gebruiken. Lees meer over de belangrijkste manieren om hyperthyreoïdie te behandelen.
2. Jodium voor schildklierkanker
Behandeling met radioactief jodium bij schildklierkanker is geïndiceerd als een manier om restanten van kankercellen na verwijdering van de schildklier te elimineren, waardoor het risico op terugkeer van kanker wordt verminderd. In sommige gevallen kan het ook worden gebruikt om metastasen en de symptomen die daardoor worden veroorzaakt, te elimineren.
Hoe het werkt : radioactief jodium heeft affiniteit voor de schildklier, dus het helpt kankercellen uit deze klier te vinden en te elimineren, de gebruikte dosis is variabel, berekend door de oncoloog om deze cellen te kunnen vernietigen.
Lees meer over de symptomen die op schildklierkanker kunnen duiden, hoe u deze kunt diagnosticeren en behandelen.
3. Schildklierscintigrafie
Het is een door artsen geïndiceerd onderzoek om de werking van de schildklier te bestuderen, om de ziekten te onderzoeken die in dit orgaan kunnen optreden, vooral wanneer er een vermoeden is van kankerknobbeltjes of die overtollige schildklierhormonen produceren.
Hoe het werkt : om het onderzoek uit te voeren, wordt de persoon gevraagd om een hoeveelheid radioactief jodium (jodium 123 of jodium 131) in te nemen met een rietje, waarna afbeeldingen voor het apparaat worden gegenereerd in 2 fasen, de ene na 2 uur en de andere na 24 uur. Omdat de dosis radioactief jodium laag is, kan de persoon tijdens deze periode naar buiten gaan en zijn activiteiten normaal uitvoeren.
Zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven, mogen deze test niet doen. Lees meer over wanneer schildklierscintigrafie is geïndiceerd en hoe dit wordt gedaan.
Noodzakelijke zorg voor jodotherapie
Om een behandeling met radioactief jodium uit te voeren, zijn enkele voorzorgsmaatregelen nodig vóór de procedure, waaronder:
- Volg een jodiumvrij dieet en gebruik geen jodiumhoudend voedsel in de 2 weken voorafgaand aan de behandeling of het onderzoek, waaronder zoutwatervis, zeevruchten, zeewier, whisky, verwerkt brood, chocolaatjes, ingeblikte, pittige of sardinehoudende producten , tonijn of soja en derivaten, zoals shoyo, tofu en sojamelk;
Zie meer in de volgende video:
- Gebruik geen medicijnen die jodium of schildklierhormonen bevatten in de dagen vóór het onderzoek, zoals voorgeschreven door de arts;
- Vermijd chemicaliën die jodium bevatten in de maand voorafgaand aan het onderzoek, zoals haarverf, nagellak, bruiningsolie of gejodeerde alcohol, bijvoorbeeld;
- Voer het vastenexamen minimaal 4 uur uit.
Zorg na jodotherapie
Na het innemen van de radioactieve jodiumtablet blijft de persoon achter met hoge doses radioactiviteit in het lichaam, die door de huid, urine en ontlasting gaat, dus enige zorg is nodig om te voorkomen dat de straling op anderen wordt overgedragen:
- Verblijf ongeveer 8 dagen in een isolatiekamer na gebruik van radioactief jodium, zoals voorgeschreven door de arts. Over het algemeen kunt u 2 tot 3 dagen in het ziekenhuis blijven en op andere dagen kunt u thuis zijn, maar zonder contact met anderen, vooral zwangere vrouwen en huisdieren;
- Voldoende water drinken om meer urine te produceren, wat helpt om radioactiviteit uit het lichaam te elimineren;
- Gebruik citrusproducten , zoals citroenwater of snoep, om de speekselklieren te stimuleren om meer speeksel te produceren en een droge mond te bestrijden, en om te voorkomen dat ze de ophoping van de medicatie lijden.
- Blijf altijd op een afstand van minimaal 1 meter van een persoon, zonder seks te hebben of in hetzelfde bed te slapen, gedurende de door de arts aanbevolen periode;
- Was tijdens die week alle gebruikte kleding apart , evenals lakens en handdoeken;
- Spoel na het plassen of evacueren altijd 3 keer achter elkaar door, en deel de badkamer niet met iemand anders in huis.
Borden en bestek hoeven niet apart te worden gewassen en er is geen speciaal voedsel nodig na inname van radioactief jodium.
Mogelijke bijwerkingen
Enkele van de bijwerkingen die behandeling met radioactief jodium kan veroorzaken, zijn misselijkheid, buikpijn en zwelling en pijn in de speekselklieren.
Op de lange termijn kan het effect van radioactief jodium hypothyreoïdie veroorzaken, waardoor het gebruik van medicijnen nodig is om het gebrek aan schildklierhormonen te vervangen. Bovendien kan de werking van radioactief jodium ook de werking van andere klieren in het lichaam, zoals speekselklieren en oculaire klieren, verstoren, waardoor bijvoorbeeld droge mond of droge ogen ontstaan.