Spina bifida wordt gekenmerkt door een reeks aangeboren afwijkingen die zich tijdens de eerste 4 weken van de zwangerschap bij de baby ontwikkelen, die worden gekenmerkt door een storing in de ontwikkeling van de wervelkolom en een onvolledige vorming van het ruggenmerg en de structuren die deze beschermen.
Over het algemeen treedt deze verwonding op aan het einde van de wervelkolom, aangezien dit het laatste deel van de wervelkolom is dat moet worden gesloten, waardoor een uitstulping in de rug van de baby ontstaat en het kan bijvoorbeeld verband houden met een tekort aan foliumzuur bij de moeder tijdens de zwangerschap.
Spina bifida kan verborgen zijn, wanneer het geen problemen bij het kind veroorzaakt, of cystisch, waarbij het kind bijvoorbeeld verlamming van de onderste ledematen of urine- en fecale incontinentie kan hebben.
Spina bifida is niet te genezen, maar het kan met een operatie worden behandeld om het defect in de wervelkolom opnieuw te introduceren en te sluiten, waardoor de complicaties van de ziekte niet altijd worden opgelost. Fysiotherapie voor spina bifida is ook een belangrijk hulpmiddel bij de behandeling om de zelfstandigheid van het kind te bevorderen.
Mogelijke oorzaken
De oorzaken van spina bifida zijn nog niet volledig bekend, maar er wordt aangenomen dat ze verband houden met genetische factoren of foliumzuurdeficiëntie bij de moeder, diabetes bij de moeder, zinktekort bij de moeder en alcoholgebruik tijdens de eerste 3 maanden van de zwangerschap.
Typen en symptomen van spina bifida
Soorten spina bifida zijn onder meer:
1. Verborgen spina bifida
De verborgen spina bifida wordt gekenmerkt door een onvolledige sluiting van de wervelkolom, zonder betrokkenheid van het ruggenmerg en de structuren die het beschermen. Het kan onopgemerkt blijven en heeft over het algemeen geen neurologische problemen en komt vaker voor in het onderste deel van de wervelkolom, tussen de L5- en S1-wervels, met een abnormale aanwezigheid van haar en een vlek in dit gebied. Leer meer over verborgen spina bifida;
2. Cystic spina bifida
De cystic spina bifida wordt gekenmerkt door de onvolledige sluiting van de wervelkolom, met betrokkenheid van het ruggenmerg en de structuren die het beschermen, door een uitsteeksel op de rug van de baby. Het kan worden onderverdeeld in:
- Meningocele , de lichtste vorm van cystic spina bifida, omdat het uitsteeksel op de rug van de baby alleen de structuren omvat die het ruggenmerg beschermen, waardoor het ruggenmerg in de wervels blijft, zoals normaal. Het uitsteeksel wordt bedekt door de huid en in dit geval heeft de baby geen neurologische problemen omdat de geleiding van zenuwimpulsen normaal verloopt;
- Myelomeningocele , de meest ernstige vorm van cystic spina bifida, omdat het uitsteeksel op de rug van de baby de structuren bevat die het ruggenmerg en een deel ervan beschermen. Het uitsteeksel wordt niet bedekt door de huid, het is open en in dit geval heeft de baby neurologische problemen omdat de overdracht van zenuwimpulsen niet plaatsvindt.
Myelomeningocele kan dus problemen veroorzaken zoals verlamming van de benen, veranderingen in het gevoel onder de laesie, problemen met motoriek, urine- en fecale incontinentie en leerproblemen.
Vaak is myelomeningocele gerelateerd aan hydrocephalus, de toename van hersenvocht in de hersenen.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling van spina bifida hangt af van het type en de verborgen spina bifida heeft in de meeste gevallen geen behandeling nodig. In het geval van cystic spina bifida bestaat de behandeling uit een operatie die in de eerste dagen van het leven van het kind moet worden uitgevoerd om alle structuren in de wervelkolom opnieuw te introduceren en het defect in de wervelkolom te sluiten. Deze operatie is echter niet altijd in staat om sommige neurologische problemen te voorkomen.
Bij myelomeningocele moet de baby kort na de geboorte tot de operatie op zijn buik liggen, zodat de laesie die open is, wordt bedekt met kompressen die in zoutoplossing zijn gedrenkt om infectie te voorkomen.
Als er sprake is van spina bifida sacra met hydrocephalus, wordt ook een operatie uitgevoerd om overtollig vocht van de hersenen naar de buik af te voeren, om de gevolgen te voorkomen of te verminderen.
Naast chirurgie is fysiotherapie voor cystic spina bifida een zeer belangrijke behandelingsoptie. Deze procedure is bedoeld om het kind te helpen zo zelfstandig mogelijk te zijn, het te helpen lopen of een rolstoel te gebruiken, de ontwikkeling van contracturen en misvormingen te voorkomen en de blaasspieren en darmen onder controle te houden.