Dwangmatige accumulatoren zijn mensen die grote moeite hebben met het weggooien of achterlaten van hun bezittingen, ook al zijn ze niet meer bruikbaar. Om deze reden is het gebruikelijk dat het huis en zelfs de werkplek van deze mensen veel verzamelde voorwerpen hebben, waardoor de doorgang en het gebruik van verschillende oppervlakken wordt voorkomen.
Meestal zijn de verzamelde objecten willekeurig en kunnen ze zelfs in de prullenbak worden gevonden, maar de persoon ziet ze als noodzakelijk in de toekomst of kan een hoge geldwaarde hebben.
Deze aandoening kan gemakkelijk door familie of vrienden worden vastgesteld, maar over het algemeen kan de persoon zelf niet vaststellen dat hij een probleem heeft en daarom geen behandeling zoeken. In andere gevallen is de aandoening mild en, aangezien het geen invloed heeft op de dagelijkse activiteiten, wordt het niet opgemerkt en wordt het ook niet behandeld. Bij een vermoeden is het echter belangrijk om een psycholoog te raadplegen om de diagnose te bevestigen en een passende behandeling te starten.
Belangrijkste symptomen van de aandoening
Dwangmatige accumulatoren vertonen doorgaans symptomen zoals:
- Moeilijkheden om voorwerpen in de prullenbak te gooien, zelfs als ze nutteloos zijn;
- Moeite met het organiseren van uw spullen;
- Verzamel objecten op alle plaatsen van het huis;
- Overmatige angst om zonder object te zijn;
- Voel dat ze een voorwerp niet bij de prullenbak kunnen gooien, omdat ze het in de toekomst misschien nodig hebben;
- Zoek naar nieuwe objecten, ook als je er al meerdere hebt.
Bovendien raken mensen die compulsieve accumulatoren zijn ook meer geïsoleerd, vooral in ernstigere gevallen, omdat ze zich schamen voor hun eigen situatie en de uitstraling van hun huis. Om deze reden hebben deze mensen meer kans op het ontwikkelen van andere psychiatrische aandoeningen, zoals bijvoorbeeld depressie.
Deze symptomen kunnen optreden tijdens de kindertijd, maar ze worden meestal erger met de volwassenheid, wanneer de persoon zijn eigen bezittingen begint te kopen.
In sommige gevallen kan de persoon die zich buitensporig opstapelt, zelfs dieren verzamelen, zelfs met enkele tientallen of honderden dieren die binnenshuis kunnen leven en onder weinig omstandigheden kunnen leven.
Hoe een accu te onderscheiden van een verzamelaar
Vaak kan de accumulator worden aangezien voor een verzamelaar, of kan hij zelfs het excuus gebruiken om een verzameling te maken, alleen dat anderen het niet op een vreemde manier zien.
Een gemakkelijke manier om beide situaties te onderscheiden, is echter dat de verzamelaar normaal gesproken trots is om zijn verzameling te tonen en te organiseren, terwijl de accumulator er de voorkeur aan geeft geheim te houden en de voorwerpen die hij verzamelt te verbergen, naast dat hij veel moeite heeft om zichzelf te organiseren.
Wat veroorzaakt deze aandoening
De exacte oorzaak van de overmatige opeenhoping van objecten bij een persoon is niet bekend, maar het is mogelijk dat het verband houdt met genetische factoren, het functioneren van de hersenen of stressvolle gebeurtenissen in het leven van de persoon.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling van dwangmatige accumulatoren kan worden gedaan door middel van gedragstherapie, en de psycholoog probeert de oorzaak te achterhalen van de angst die het verlangen veroorzaakt om dingen te houden. Het kan echter enkele jaren duren voordat deze behandeling effect heeft, omdat het veel toewijding van de persoon vereist.
Antidepressiva kunnen ook worden gebruikt als aanvulling op de behandeling, waardoor de patiënt het verlangen naar dwangmatige accumulatie kan vermijden, maar in dit geval moeten ze worden geïndiceerd door een psychiater.
Meestal zoeken dwangmatige accumulatoren geen behandeling omdat ze niet beseffen dat hun situatie een ziekte is, dus spelen familie en vrienden een zeer belangrijke rol bij het helpen van de persoon om te genezen.
Mogelijke complicaties
Hoewel accumulatie van weinig zorg lijkt te zijn, is de waarheid dat het verschillende gezondheidsrisico's kan hebben, vooral in verband met frequente allergieën en infecties, aangezien het teveel aan voorwerpen het schoonmaken van het huis bemoeilijkt, wat de accumulatie van bacteriën, schimmels en virussen.
Bovendien kan er, afhankelijk van de mate van opeenhoping van voorwerpen, ook een risico zijn van onbedoeld vallen of zelfs begraven, aangezien de voorwerpen op de persoon kunnen vallen.
Op psychologisch niveau lopen compulsieve accumulatoren ook vaker geïsoleerd en kunnen ze een ernstige depressie ontwikkelen, vooral wanneer ze het probleem erkennen maar de behandeling niet willen of kunnen doen.