Bekkenontstekingsziekte, ook bekend als PID, is een ontsteking die ontstaat in de vagina en die voortschrijdt in de baarmoeder, de eileiders en de eierstokken, zich verspreidt over een groot bekkengebied en meestal het gevolg is van een infectie die niet goed is behandeld.
DIP kan worden ingedeeld op basis van de ernst als:
- Fase 1: Ontsteking van het baarmoederslijmvlies en de buisjes, maar zonder infectie van het peritoneum;
- Fase 2: Ontsteking van de buisjes met infectie van het peritoneum;
- Stadium 3: Ontsteking van de buisjes met occlusie van de eileiders of betrokkenheid van de buis en ovaria, en intact abces;
- Fase 4: Gescheurd abces in de ovariumbuis of etterende afscheiding in de holte.
Deze ziekte treft vooral adolescenten en seksueel actieve jongeren, met verschillende seksuele partners, die geen condooms gebruiken en die de gewoonte behouden om de vagina inwendig te wassen.
Ondanks dat het normaal gesproken verband houdt met seksueel overdraagbare aandoeningen, kan PID ook verband houden met andere situaties, zoals de plaatsing van een spiraaltje of endometriose, een situatie waarin het weefsel van het endometrium buiten de baarmoeder groeit. Lees meer over endometriose.
Symptomen van bekkenontstekingsziekte
Bekkenontstekingsziekte kan erg subtiel zijn, en vrouwen zijn niet altijd in staat om de tekenen en symptomen waar te nemen, wat de proliferatie van micro-organismen bevordert en resulteert in een grotere ontsteking van het genitale gebied. In sommige situaties kunnen enkele tekenen en symptomen worden geïdentificeerd, zoals:
- Koorts gelijk aan of groter dan 38 ° C;
- Pijn in de buik, tijdens zijn palpatie;
- Vaginale bloeding buiten de menstruatie of na geslachtsgemeenschap;
- Geelachtige of groenachtige vaginale afscheiding met een slechte geur;
- Pijn bij intiem contact, vooral tijdens de menstruatie.
Vrouwen met een grotere kans op het ontwikkelen van dit type ontsteking zijn die tussen de 15 en 25 jaar, die niet altijd condooms gebruiken, die meerdere seksuele partners hebben en degenen die de gewoonte hebben om de vaginale douche te gebruiken, die de vaginale flora verandert en de ontwikkeling van ziekten vergemakkelijkt.
Hoofdoorzaken
Bekkenontstekingsziekte is meestal gerelateerd aan de proliferatie van micro-organismen en het ontbreken van een adequate behandeling. De belangrijkste oorzaak van PID zijn seksueel overdraagbare micro-organismen, die in deze gevallen het gevolg kunnen zijn van bijvoorbeeld gonorroe of chlamydia.
Bovendien kan PID ontstaan als gevolg van een infectie bij de bevalling, het inbrengen van besmette voorwerpen in de vagina tijdens masturbatie, plaatsing van het spiraaltje in minder dan 3 weken, endometriose of na het uitvoeren van een endometriumbiopsie of baarmoedercurettage.
De diagnose van bekkenontstekingsziekte is niet altijd gemakkelijk, maar het kan worden gedaan door bloedonderzoek uit te voeren en beeldvormende tests zoals bekken- of transvaginale echografie.
Hoe is de behandeling
Behandeling voor bekkenontstekingsziekte kan worden gedaan met antibiotica oraal of intramusculair gedurende ongeveer 14 dagen. Daarnaast is het belangrijk om te rusten, afwezigheid van intiem contact tijdens de behandeling, zelfs niet met een condoom om de weefsels tijd te geven om te genezen, en het verwijderen van het spiraaltje, indien van toepassing.
Een voorbeeld van een antibioticum voor bekkenontstekingsziekte is azitromycine, maar andere, zoals levofloxacine, ceftriaxon, clindamycine of ceftriaxon, kunnen ook geïndiceerd zijn. Tijdens de behandeling wordt aanbevolen dat de seksuele partner ook wordt behandeld, zelfs als hij geen symptomen heeft, om herbesmetting te voorkomen en een operatie kan nodig zijn om een ontsteking van de eileiders te behandelen of om abcessen af te voeren. Begrijp hoe DIP-behandeling wordt uitgevoerd.