Een lichte verstandelijke handicap of een milde verstandelijke beperking wordt gekenmerkt door discrete beperkingen met betrekking tot bijvoorbeeld leer- en communicatieve vaardigheden, die tijd nodig hebben om zich te ontwikkelen. Deze mate van verstandelijke beperking kan worden vastgesteld door middel van een intelligentietest, waarvan het intellectuele quotiënt (IQ) tussen de 52 en 68 ligt.
Dit type verstandelijke beperking komt vaker voor bij mannen en wordt meestal in de kindertijd opgemerkt door observatie van gedrag en leer- en interactiemoeilijkheden of de aanwezigheid van impulsief gedrag. De diagnose kan niet alleen door een psycholoog of psychiater worden gesteld door middel van intelligentietests, maar ook door het gedrag en denken van het kind te beoordelen tijdens consulten en rapportage door ouders of verzorgers.
Ondanks een beperkte intellectuele capaciteit kunnen kinderen met een lichte verstandelijke handicap baat hebben bij onderwijs en psychotherapie, aangezien hun vaardigheden worden gestimuleerd.
Belangrijkste kenmerken
Mensen met een lichte verstandelijke beperking hebben geen duidelijke fysieke veranderingen, maar ze kunnen wel enkele kenmerken hebben, en soms is het nodig om toezicht te houden op speciale onderwijsinstellingen om vaardigheden te stimuleren, zoals:
- Gebrek aan volwassenheid;
- Weinig capaciteit voor sociale interactie;
- Zeer specifieke gedachtegang;
- Ze kunnen zich moeilijk aanpassen;
- Gebrek aan preventie en buitensporige goedgelovigheid;
- Ze hebben het vermogen om impulsieve misdrijven te plegen;
- Compromis van oordeel.
Bovendien kunnen mensen met een lichte verstandelijke handicap epileptische episodes doormaken en daarom moeten ze worden begeleid door een psycholoog of psychiater. De kenmerken van milde mentale retardatie variëren van persoon tot persoon, en er kan variatie zijn die verband houdt met de mate van verminderd gedrag.