De vegetatieve toestand vindt plaats wanneer een persoon wakker is, maar niet bij bewustzijn is en ook geen enkele vorm van vrijwillige beweging heeft, waardoor hij niet begrijpt of reageert op wat er om hem heen gebeurt. Dus hoewel het gebruikelijk is dat een persoon in een vegetatieve toestand zijn ogen opent, is het gewoonlijk slechts een onvrijwillige reactie van het lichaam, niet gecontroleerd door zijn eigen wil.
Deze aandoening ontstaat meestal wanneer er een zeer duidelijke afname van de hersenfunctie is, die alleen voldoende is om onvrijwillige bewegingen, zoals ademhaling en hartslag, in stand te houden. Dus hoewel externe stimuli, zoals geluiden, de hersenen blijven bereiken, kan de persoon ze niet interpreteren en heeft daarom geen reactie.
De vegetatieve toestand komt vaker voor bij mensen die uitgebreide hersenbeschadiging hebben opgelopen, zoals bij de meest ernstige gevallen van klappen op het hoofd, hersentumor of beroerte.
Symptomen van vegetatieve toestand
Naast het gebrek aan bewustzijn en het onvermogen om te communiceren met wat er om hem heen is, kan de persoon in een vegetatieve toestand ook andere symptomen vertonen, zoals:
- Open en sluit uw ogen gedurende de dag;
- Langzame oogbewegingen;
- Kauwen of slikken, behalve tijdens de maaltijd;
- Produceer zachte geluiden of gekreun;
- Span uw spieren aan als u een heel hard geluid hoort of als u pijn in uw huid heeft;
- Scheurproductie.
Dit type beweging vindt plaats als gevolg van primitieve reacties in het menselijk lichaam, maar ze worden vaak verward door vrijwillige bewegingen, vooral door familieleden van de getroffen persoon, wat kan leiden tot de overtuiging dat de persoon bij bewustzijn is gekomen en niet langer in de vegetatieve toestand verkeert.
Wat is het verschil met coma
Het belangrijkste verschil tussen de coma en de vegetatieve toestand is dat de persoon in de coma niet wakker lijkt te zijn en dat er daarom geen opening van de ogen is of onvrijwillige bewegingen zoals geeuwen, glimlachen of zachte geluiden maken.
Begrijp meer over de coma en wat er met de persoon in coma gebeurt.
Is de vegetatieve toestand te genezen?
In sommige gevallen is de vegetatieve toestand te genezen, vooral als deze minder dan een maand duurt en een omkeerbare oorzaak heeft, zoals intoxicatie, of minder dan 12 maanden duurt als het gebeurt door bijvoorbeeld een klap. Wanneer de vegetatieve toestand echter wordt veroorzaakt door hersenschade of een gebrek aan zuurstof, kan genezing moeilijker zijn en zelfs niet worden bereikt.
Als de vegetatieve toestand langer dan 6 maanden aanhoudt, wordt deze gewoonlijk als een aanhoudende of permanente vegetatieve toestand beschouwd, en hoe langer het verstrijkt, hoe kleiner de kans op genezing. Bovendien is het zeer waarschijnlijk dat na 6 maanden, zelfs als de persoon herstelt, ernstige gevolgen zullen hebben, zoals problemen met spreken, lopen of begrijpen.
Belangrijkste oorzaken van vegetatieve toestand
De oorzaken van de vegetatieve toestand houden meestal verband met verwondingen of veranderingen in het functioneren van de hersenen, waarvan de belangrijkste zijn:
- Sterke klappen op het hoofd;
- Ernstige ongevallen of valpartijen;
- Hersenbloeding;
- Aneurysma of beroerte;
- Hersentumor.
Bovendien kunnen neurodegeneratieve ziekten, zoals de ziekte van Alzheimer, ook de normale werking van de hersenen verstoren en daarom, hoewel het zeldzamer is, kunnen ze ook aan de basis liggen van de vegetatieve toestand.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
Er is geen specifieke behandeling voor de vegetatieve toestand en daarom moet de behandeling altijd worden aangepast aan het type symptoom dat elke persoon vertoont, evenals aan de oorzaken die aan de oorsprong lagen van de vegetatieve toestand. Als er dus hersenbloedingen zijn, is het bijvoorbeeld nodig om deze te stoppen.
Omdat de persoon in een vegetatieve toestand niet in staat is om dagelijkse activiteiten uit te voeren, zoals baden of eten, wordt het bovendien aanbevolen om in het ziekenhuis te blijven zodat het voedsel direct in de ader wordt gemaakt, waardoor , ondervoeding, en zodat uw hygiënische zorg dagelijks wordt gedaan.
In sommige gevallen, vooral wanneer de kans groot is dat de persoon herstelt, kan de arts u ook adviseren om passieve fysiotherapie uit te voeren, waarbij een fysiotherapeut regelmatig de armen en benen van de patiënt beweegt om te voorkomen dat de spieren verslechteren en om de spieren te behouden. functionele gewrichten.