Kala azar, ook wel viscerale leishmaniasis of tropische splenomegalie genoemd, is een ziekte die voornamelijk wordt veroorzaakt door de protozoa Leishmania chagasi en Leishmania donovani , en treedt op wanneer de mug van de soort Lutzomyia longipalpis, in de volksmond bekend als stro-mug of birigui, besmet is door een van de protozoa, bijt de persoon en geeft deze parasiet af in de bloedbaan van de persoon, wat resulteert in ziekte.
Dit type leishmaniasis treft vooral kinderen ouder dan 10 jaar en volwassenen met een voedingsdeficiëntie, zoals een gebrek aan ijzer, vitamines en eiwitten, en die leven op plaatsen met slechte sanitaire en hygiënische omstandigheden. De meest getroffen Braziliaanse regio is het noordoosten en er wordt aangenomen dat kinderen het meest worden getroffen omdat ze meer voedingstekorten hebben, het immuunsysteem nog niet volledig is gevormd en ze meer worden blootgesteld aan dieren.
Belangrijkste symptomen
Nadat ze zijn gebeten door de mug die de ziekte overbrengt, verspreiden protozoa zich via de bloedbaan en door organen die verantwoordelijk zijn voor de vorming van bloedcellen en de immuniteit van het lichaam, zoals milt, lever, lymfeklieren en beenmerg, wat de volgende symptomen veroorzaakt:
- Rillingen en hoge koorts, die komt en gaat, van lange duur;
- Verhoging van de buik, als gevolg van de vergroting van de milt en lever;
- Zwakte en overmatige vermoeidheid;
- Gewichtsverlies;
- Bleekheid als gevolg van bloedarmoede veroorzaakt door de ziekte;
- Makkelijker bloeden, bijvoorbeeld voor tandvlees, neus of ontlasting;
- Frequente infecties, door virussen en bacteriën, vanwege de afname van de immuniteit;
- Diarree.
Viscerale leishmaniasis heeft een incubatietijd van 10 dagen tot twee jaar, en aangezien het geen algemene ziekte is en de symptomen geleidelijk verschijnen, kunnen ze verward worden met andere ziekten zoals malaria, tyfus, knokkelkoorts of zika. Daarom is het bij aanwezigheid van deze symptomen belangrijk om medische hulp in te roepen, zodat de diagnose kan worden gesteld en een passende behandeling kan worden gestart.
Houd er rekening mee dat huidlaesies en zweren worden veroorzaakt door een ander type leishmaniasis, cutaan of cutaan genoemd. Weet wat de oorzaken zijn en hoe u cutane leishmaniasis kunt identificeren.
Hoe de verzending gebeurt
Het belangrijkste reservoir van de protozoa die verantwoordelijk zijn voor de kala azar zijn de honden en daarom worden ze ook beschouwd als de belangrijkste bron van muggeninfectie. Dat wil zeggen, wanneer de mug de geïnfecteerde hond bijt, verwerft hij de protozoa, die zich in zijn organisme ontwikkelt en via de muggenbeet op de persoon kan worden overgedragen. Niet alle honden dragen Leishmania chagasi of Leishmania donovani , wat vaker voorkomt bij honden die niet regelmatig worden ontwormd of die niet de optimale zorg krijgen.
Wanneer de parasiet in het organisme van de mug zit, kan hij zich gemakkelijk ontwikkelen en vervolgens naar de speekselklieren gaan. Wanneer de geïnfecteerde mug de persoon bijt, geeft hij de parasiet die in zijn speekselklieren aanwezig is, over in de bloedbaan van de persoon en wordt hij gemakkelijk door de organen verspreid.
Diagnose van Calazar
De diagnose van viscerale leishmaniasis wordt gesteld door parasitologisch onderzoek, waarbij een kweek van beenmerg, milt of lever wordt gemaakt om een van de evolutionaire vormen van het protozoa te observeren. Bovendien kan de diagnose worden gesteld door middel van immunologische tests, zoals ELISA, of immunochromatografische tests, die in de volksmond bekend staan als snelle tests.
Het nadeel van immunologische tests is dat het zelfs na behandeling mogelijk is dat er nog voldoende antilichamen aanwezig zijn, wat duidt op een infectie. In deze gevallen is het echter belangrijk dat de arts de aanwezigheid van symptomen evalueert, want als er geen symptomen zijn, is behandeling niet geïndiceerd.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling voor kala azar moet zo snel mogelijk worden gestart en kan worden gedaan met het gebruik van specifieke medicijnen, zoals vijfwaardige antimoniale verbindingen, amfotericine B en pentamidine, die door de arts moeten worden aangegeven en volgens zijn / haar instructies moeten worden gebruikt.
Bij het starten van de behandeling is het ook belangrijk om enkele voorzorgsmaatregelen te nemen, zoals het beoordelen en stabiliseren van klinische aandoeningen, zoals ondervoeding en bloeding, naast de behandeling van andere infecties die daarmee gepaard gaan. Het kan nodig zijn om in het ziekenhuis te blijven voor het gebruik van medicatie in de ader, maar in gevallen waar de infectie stabiel is en het ziekenhuis gemakkelijk bereikbaar is, kan de arts een behandeling thuis aanbevelen en naar het ziekenhuis gaan voor follow-up.
Deze ziekte moet snel worden behandeld, aangezien het binnen een paar dagen verergert en daarom kan de getroffen persoon levensbedreigende complicaties krijgen, zoals longinfectie, ademhalingsfalen, spijsverteringsbloeding, circulatiestoornissen of door opportunistische infecties, door virussen en bacteriën. Lees meer over de behandeling van viscerale leishmaniasis.