De Staphylococcus aureus, of S. aureus, is een grampositief dat normaal aanwezig is op de huid en het slijmvlies van de mensen, vooral de mond en neus, zonder schade aan het lichaam te veroorzaken. Wanneer het immuunsysteem echter wordt aangetast of wanneer er een wond is, kan deze bacterie zich vermenigvuldigen en de bloedbaan bereiken, waardoor sepsis ontstaat, wat overeenkomt met een gegeneraliseerde infectie die tot de dood kan leiden.
Deze soort stafylokokken komt ook veel voor in ziekenhuisomgevingen, dus het is belangrijk om contact met kritieke patiënten in het ziekenhuis te vermijden en uw handen zeer schoon te houden om contact met deze bacterie te vermijden, aangezien de Staphylococcus aureus die in ziekenhuizen aanwezig is over het algemeen resistent is tegen verschillende antibiotica, wat de behandeling bemoeilijkt.
Infectie met S. aureus kan variëren van een eenvoudigere infectie, zoals folliculitis, tot endocarditis, een ernstigere infectie die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van de bacteriën in het hart. De symptomen kunnen dus variëren van roodheid van de huid tot spierpijn en bloeding.
Belangrijkste symptomen
De symptomen van S. aureus- infectie zijn afhankelijk van de vorm van besmetting, de locatie van de bacteriën en de toestand van de patiënt, die kan zijn:
- Pijn, roodheid en zwelling van de huid, wanneer de bacteriën zich op de huid vermenigvuldigen, wat leidt tot de vorming van abcessen en blaren;
- Hoge koorts, spierpijn, kortademigheid en ernstige hoofdpijn, wanneer de bacterie erin slaagt om in de bloedbaan te komen, meestal als gevolg van een huidletsel of letsel, en zich kan verspreiden naar verschillende organen;
- Misselijkheid, buikpijn, diarree en braken, die kunnen ontstaan wanneer de bacterie het lichaam binnenkomt via besmet voedsel.
Omdat het van nature in het lichaam voorkomt, vooral in de mond en neus, kan deze bacterie worden overgedragen via direct contact, aanwezige luchtdruppels door hoesten en niezen en via besmette voorwerpen of voedsel.
Bovendien kunnen de bacteriën de bloedbaan bereiken via verwondingen of naalden, wat de meest voorkomende vorm van infectie is bij mensen die injecterende medicijnen gebruiken of diabetici die insuline gebruiken.
Afhankelijk van de intensiteit van de symptomen van de infectie, kan het nodig zijn dat de persoon in het ziekenhuis wordt opgenomen en soms in isolatie totdat de infectie is behandeld.
Ziekten veroorzaakt door Staphylococcus aureus
De Staphylococcus aureus kan lichte en eenvoudige infecties veroorzaken die moeten worden behandeld of ernstigere infecties, waarvan de belangrijkste zijn:
- Folliculitis, die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van kleine blaren met pus en roodheid op de huid veroorzaakt door de proliferatie van bacteriën in het gebied;
- Infectieuze cellulitis, waarbij S. aureus de diepste laag van de huid kan binnendringen en pijn, zwelling en intense roodheid van de huid veroorzaakt;
- Septikemie, of septische shock, komt overeen met een gegeneraliseerde infectie die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van bacteriën in de bloedbaan, die verschillende organen kunnen bereiken. Begrijp wat septische shock is;
- Endocarditis, een ziekte die de hartkleppen aantast door de aanwezigheid van bacteriën in het hart. Meer informatie over bacteriële endocarditis;
- Osteomyelitis, een infectie van het bot veroorzaakt door bacteriën en die kan optreden door directe besmetting van het bot door bijvoorbeeld een diepe snee, breuk of implantatie van een prothese;
- Longontsteking, een aandoening van de luchtwegen die tot ademhalingsmoeilijkheden leidt en die kan worden veroorzaakt doordat de longen door bacteriën worden aangetast;
- Toxic shock-syndroom of scalded skin-syndroom, een huidziekte die wordt veroorzaakt door de productie van toxines door Staphylococcus aureus, waardoor de huid gaat schilferen;
Mensen die het immuunsysteem hebben aangetast als gevolg van oncologische, auto-immuunziekten of infectieziekten, brandwonden of wonden hebben opgelopen of chirurgische ingrepen hebben ondergaan, hebben meer kans op het ontwikkelen van Staphylococcus aureus- infecties .
Om deze reden is het belangrijk om uw handen goed te wassen en passende voorzorgsmaatregelen te nemen in ziekenhuisomgevingen om infecties door deze bacterie te voorkomen, naast het consumeren van voedingsmiddelen die het immuunsysteem versterken. Begrijp hoe belangrijk het is om uw handen te wassen om ziekte te voorkomen.
Hoe de diagnose wordt gesteld
De diagnose wordt gesteld op basis van de isolatie van de bacteriën, die wordt gesteld in een microbiologisch laboratorium uit een biologisch monster, dat door de arts wordt aangevraagd op basis van de symptomen van de persoon, zoals urine, bloed, speeksel of wondsecretie.
Na isolatie van de bacteriën wordt het antibiogram uitgevoerd om het gevoeligheidsprofiel van het micro-organisme te controleren en welk antibioticum het beste is om de infectie te behandelen. Weet wat het antibiogram is en hoe u het resultaat kunt begrijpen.
Behandeling voor S. aureus
De behandeling van S. aureus wordt gewoonlijk door de arts bepaald op basis van het type infectie en de symptomen van de patiënt. Bovendien moet worden overwogen of er andere infecties zijn, waarbij door de arts moet worden beoordeeld welke infectie het grootste risico voor de patiënt vormt en die sneller moet worden behandeld.
Aan de hand van het resultaat van het antibiogram kan de arts aangeven welk antibioticum het meeste effect heeft tegen de bacteriën, en de behandeling wordt meestal gedaan met methicilline of oxacilline gedurende 7 tot 10 dagen.
Methicilline- resistente Staphylococcus aureus
De Staphylococcus aureus die resistent is tegen methicilline, ook wel MRSA genoemd, komt vooral in ziekenhuizen veel voor, waardoor dit een van de belangrijkste bacteriën is die verantwoordelijk zijn voor ziekenhuisinfecties.
Methicilline is een antibioticum dat is vervaardigd met als doel bacteriën te bestrijden die bèta-lactamasen produceren. Dit zijn enzymen die door sommige bacteriën, waaronder S. aureus , worden geproduceerd als een afweermechanisme tegen een bepaalde klasse antibiotica. Sommige stammen van Staphylococcus aureus , vooral die in ziekenhuizen, hebben echter resistentie ontwikkeld tegen methicilline en reageren niet op de behandeling met dit antibioticum.
Om door MRSA veroorzaakte infecties te behandelen, worden glycopeptiden, zoals vancomycine, teicoplanine of linezolid, gewoonlijk gedurende 7 tot 10 dagen of volgens medisch advies gebruikt.