Kristallen in urine positief: wat het betekent en de belangrijkste soorten

De aanwezigheid van kristallen in de urine is meestal een normale situatie en kan bijvoorbeeld gebeuren door eetgewoonten, weinig water drinken en veranderingen in de lichaamstemperatuur. Als de kristallen echter in hogere concentraties in de urine aanwezig zijn, kan dit wijzen op een ziekte, zoals nierstenen, jicht en urineweginfecties.

De kristallen komen overeen met het neerslaan van stoffen die in het lichaam aanwezig kunnen zijn, zoals medicijnen en organische verbindingen, zoals bijvoorbeeld fosfaat, calcium en magnesium. Deze neerslag kan optreden als gevolg van verschillende situaties, voornamelijk als gevolg van de verandering in lichaamstemperatuur, urineweginfecties, veranderingen in de urine-pH en hoge concentraties stoffen.

De kristallen kunnen worden geïdentificeerd door middel van een urinetest, EAS genaamd, waarbij het verzamelde urinemonster en naar het laboratorium wordt gestuurd door de microscoop wordt geanalyseerd, waardoor de aanwezigheid van kristallen en andere abnormale elementen in de urine kan worden vastgesteld. Daarnaast geeft de EAS-test de pH van de urine aan, maar ook de aanwezigheid van bijvoorbeeld bacteriën. Lees meer over urinetesten en hoe u dit moet doen.

Drievoudige fosfaatkristallen Drievoudige fosfaatkristallen

Symptomen van kristallen in de urine

De aanwezigheid van kristallen veroorzaakt normaal gesproken geen symptomen, omdat het iets normaals kan voorstellen. Als de persoon echter in hoge concentraties wordt aangetroffen, kan hij enkele symptomen vertonen, zoals veranderingen in de kleur van de urine, moeilijk urineren of buikpijn, die bijvoorbeeld op nierproblemen kunnen duiden.

Doe de volgende test om erachter te komen of u mogelijk een nierprobleem heeft:

  1. 1. Veelvuldig verlangen om te plassen Nee Ja
  2. 2. Urineren in kleine hoeveelheden per keer Nee Ja
  3. 3. Constante pijn in de rug of flanken Nee Ja
  4. 4. Zwelling van de benen, voeten, armen of gezicht Nee Ja
  5. 5. Jeuk over het hele lichaam Nee Ja
  6. 6. Overmatige vermoeidheid zonder duidelijke reden Nee Ja
  7. 7. Veranderingen in kleur en geur van urine Nee Ja
  8. 8. Aanwezigheid van schuim in de urine Nee Ja
  9. 9. Slaapproblemen of slechte slaapkwaliteit Nee Ja
  10. 10. Verlies van eetlust en metaalachtige smaak in de mond Nee Ja
  11. 11. Gevoel van druk in de buik bij het plassen Nee Ja
Afbeelding die aangeeft dat de site wordt geladen

Bij aanwezigheid van deze symptomen is het het meest aanbevolen om naar de huisarts of nefroloog te gaan om tests te bestellen en zo kan de diagnose en behandeling worden gestart.

Wat kan het zijn

Het resultaat van de urinetest kan wijzen op de aanwezigheid van kristallen, wat het waargenomen type aangeeft. Meestal wordt in het rapport aangegeven dat er zeldzame, enkele, meerdere of talrijke kristallen zijn, die de arts helpen bij het diagnoseproces. De belangrijkste oorzaken die tot kristalvorming leiden zijn:

  1. Uitdroging : De lage inname van water zorgt voor een toename van de concentratie van stoffen die kristallen vormen door de lage concentratie aan water. Dit stimuleert het neerslaan van zouten, wat resulteert in de vorming van kristallen;
  2. Gebruik van medicijnen : Het gebruik van sommige medicijnen kan versnellen en leiden tot de vorming van bepaalde kristallen, zoals bijvoorbeeld het geval is bij het sulfonamidekristal en het ampicillinekristal;
  3. Urineweginfecties : De aanwezigheid van micro-organismen in het urinestelsel kan leiden tot de vorming van kristallen als gevolg van de verandering in pH, wat het neerslaan van sommige verbindingen kan bevorderen, zoals bijvoorbeeld het drievoudige fosfaatkristal, dat kan worden aangetroffen bij urogenitale infecties;
  4. Hyperproteïnedieet : Overmatige eiwitconsumptie kan de nieren overbelasten en resulteren in de vorming van kristallen als gevolg van de verhoogde concentratie van het bijproduct van de eiwitvertering, urinezuur en urinezuurkristallen kunnen onder de microscoop worden waargenomen;
  5. Jicht : Jicht is een inflammatoire en pijnlijke ziekte die wordt veroorzaakt door een verhoging van de urinezuurconcentratie in het bloed, maar het kan ook in de urine worden vastgesteld, waarbij urinezuurkristallen worden opgemerkt;
  6. Niersteen : Nierstenen , ook wel nierstenen of urolithiasis genoemd, kunnen het gevolg zijn van verschillende factoren, die worden waargenomen door karakteristieke symptomen, maar ook door urineonderzoek, waarbij talrijke oxalaatkristallen worden geïdentificeerd. calcium, bijvoorbeeld.

De aanwezigheid van kristallen in de urine kan bijvoorbeeld ook het gevolg zijn van aangeboren stofwisselingsfouten of wijzen op een leveraandoening. Daarom is het belangrijk dat als er een verandering wordt vastgesteld in de urinetest, de arts om biochemische of beeldvormende tests vraagt ​​om de diagnose te ondersteunen en zo de beste behandeling te starten.

Soorten kristallen

Het type kristal wordt bepaald door de oorzaak en pH van de urine, met als belangrijkste kristallen:

  • Calciumoxalaatkristal , dat de vorm van een omhulsel heeft en normaal in urine aanwezig is met een zure of neutrale pH. Behalve dat het als een normale bevinding wordt beschouwd, kan het in lage concentraties wijzen op nierstenen en is het meestal gerelateerd aan bijvoorbeeld een dieet dat rijk is aan calcium en een inname van weinig water. Dit type kristal kan ook in grote hoeveelheden worden geïdentificeerd bij diabetes mellitus, leverziekte, ernstige nierziekte en als gevolg van bijvoorbeeld een vitamine C-rijk dieet;
  • Urinezuurkristal , dat normaal wordt aangetroffen in urine met een zure pH en meestal verband houdt met een eiwitrijk dieet, aangezien urinezuur een bijproduct is van eiwitafbraak. Eiwitrijke diëten leiden dus tot ophoping en neerslag van urinezuur. Bovendien kan de aanwezigheid van urinezuurkristallen in de urine wijzen op bijvoorbeeld jicht en chronische nefritis. Leer alles over urinezuur.
  • Drievoudig fosfaatkristal , dat wordt aangetroffen in alkalische pH-urines en bestaat uit fosfaat, magnesium en ammoniak. Dit type kristal in hoge concentraties kan wijzen op cystitis en prostaathypertrofie, in het geval van mannen.

Sommige leveraandoeningen kunnen worden aangegeven door de aanwezigheid van bepaalde soorten kristallen in de urine, zoals tyrosinekristallen, leucine, bilirubine, cystine en ammoniumbiuraat. De aanwezigheid van leucinekristallen in de urine kan bijvoorbeeld wijzen op cirrose of virale hepatitis, waarvoor verdere tests nodig zijn om de diagnose te bevestigen.