Schurft, ook bekend als menselijke schurft, is een huidziekte die wordt veroorzaakt door de mijt Sarcoptes scabiei die gemakkelijk van persoon op persoon kan worden overgedragen, door lichamelijk contact en zelden door kleding of andere gedeelde voorwerpen, en die leidt tot het verschijnen van blaren en rode plekken op de huid die veel jeuken, vooral 's nachts.
Schurft is te genezen zolang de behandeling wordt uitgevoerd volgens de richtlijnen van de dermatoloog, wat meestal aangeeft dat er zepen en zalven worden gebruikt die geschikt zijn voor het verwijderen van eieren van deze mijt, naast het schoonmaken van de omgeving om mogelijke eieren te verwijderen die zijn in de woning gestort.
Belangrijkste symptomen
Het belangrijkste kenmerk van schurft is de intense jeuk die 's nachts toeneemt, maar er zijn andere tekenen om op te letten. Dus als u denkt dat u schurft heeft, kijk dan welke van de symptomen u voelt:
- 1. Jeukende huid die 's nachts erger wordt Nee Ja
- 2. Kleine blaren op de huid, vooral in de plooien Nee Ja
- 3. Rode plaques op de huid Nee Ja
- 4. Lijnen nabij bellen die eruitzien als paden of tunnels Nee Ja
De vrouwelijke mijt die verantwoordelijk is voor schurft dringt door en graaft de huid uit, wat leidt tot de vorming van golvende lijnen tot 1,5 cm lang, die soms een kleine korst aan één uiteinde hebben als gevolg van het krabben van de huid. Het is op de plaats waar uitgravingen plaatsvinden dat de mijt zijn eieren legt en speeksel afgeeft, wat huidirritatie veroorzaakt en leidt tot het optreden van tekenen en symptomen.
De meest geprefereerde plaatsen voor deze mijten zijn de vingers en tenen, de polsen, de ellebogen, de oksels, rond de tepels van de vrouw, de penis en het scrotum, langs de taille en over de billen. van de billen. Bij baby's kan schurft op het gezicht verschijnen, wat zelden gebeurt bij volwassenen, en de laesies kunnen eruit zien als met water gevulde blaren.
Hoe de diagnose te bevestigen
De diagnose van schurft wordt gesteld door de huisarts of dermatoloog door de tekenen en symptomen van de persoon te observeren, naast het kunnen uitvoeren van parasitologisch onderzoek om de veroorzaker van schurft te identificeren.
Zo kan de arts de laesie schrapen of de tape testen en wordt het verzamelde materiaal naar het laboratorium gestuurd om te worden verwerkt en geanalyseerd onder een microscoop.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling van schurft omvat het gebruik van zepen of zalven die stoffen bevatten die de mijt en zijn eieren kunnen elimineren, zoals benzylbenzoaat, deltamethrin, thiabendazol of tetraethylthiuraanmonosulfide. De zeep of zalf moet worden gebruikt volgens de richtlijnen van de arts en het gebruik ervan wordt meestal gedurende ongeveer 3 dagen aanbevolen.
Orale ivermectine kan ook worden gebruikt om schurft te behandelen, en wordt aanbevolen wanneer er meerdere gevallen van schurft in de familie tegelijk zijn.
Normaal schoonmaken van kleding is voldoende om de mijt te elimineren, maar familieleden en personen die nauw contact hebben gehad met een besmette persoon, moeten ook worden behandeld.
Zie ook hoe u een huismiddeltje tegen menselijke schurft kunt bereiden.