Hersendood is het onvermogen van de hersenen om de vitale functies van het lichaam in stand te houden, zoals bijvoorbeeld de patiënt die alleen ademt. Bij een patiënt wordt de diagnose hersendood gesteld als hij symptomen heeft zoals totale afwezigheid van reflexen, alleen met behulp van apparaten "in leven" worden gehouden, en op dit punt kan, indien mogelijk, orgaandonatie worden gedaan.
Naast het bevorderen van orgaantransplantatie, kunnen familieleden bij hersendood afscheid nemen van de patiënt, wat enige troost kan bieden. Kinderen, ouderen en mensen met hartproblemen of die niet kunnen worden verplaatst, mogen echter geen contact opnemen met deze patiënt.
Wat kan hersendood veroorzaken
Hersendood kan door verschillende oorzaken worden veroorzaakt, zoals:
- Hoofd trauma;
- Gebrek aan zuurstof in de hersenen;
- Hartstilstand;
- Beroerte (beroerte);
- Zwelling in de hersenen,
- Verhoogde intracraniale druk;
- Tumoren;
- Overdosis;
- Gebrek aan glucose in het bloed.
Deze en andere oorzaken leiden tot een toename van de grootte van de hersenen (hersenoedeem), wat in verband met de onmogelijkheid van uitzetting door de schedel leidt tot compressie, verminderde hersenactiviteit en onomkeerbare schade aan het centrale zenuwstelsel.
Hoe weet je of het hersendood is?
De tekenen dat het hersendood is en dat de persoon niet zal herstellen, zijn:
- Geen ademhaling;
- Afwezigheid van pijn bij prikkels zoals het prikken van een naald in het lichaam of zelfs in de ogen van de patiënt;
- Niet-reactieve leerlingen
- Er mag geen onderkoeling zijn en hypotensie mag geen tekenen vertonen.
Als de persoon echter is verbonden met de apparaten, kunnen ze hun ademhaling en hartslag behouden, maar de pupillen zullen niet reactief zijn en dit zal een aanwijzing zijn voor hersendood. De diagnose moet worden gesteld door twee verschillende artsen, op twee verschillende dagen, waarbij de bovengenoemde symptomen worden geobserveerd, zodat er geen marge is voor fouten.
Hoe lang duurt hersendood?
De hersendode patiënt kan "in leven" worden gehouden terwijl de apparaten aan staan. Op het moment dat de apparaten worden uitgeschakeld, wordt gezegd dat de patiënt echt dood is, en in dit geval wordt het uitschakelen van de apparaten niet als euthanasie beschouwd, omdat de patiënt geen kans heeft om te overleven.
De patiënt kan via de apparaten "in leven" worden gehouden zolang de familie dat wenst. Hoewel het alleen gewenst is dat de patiënt enige tijd in deze toestand wordt gehouden als hij een orgaandonor is, om de verwijdering van de organen te verzekeren voor latere transplantatie naar een andere patiënt. Lees bijvoorbeeld hoe een harttransplantatie wordt uitgevoerd.