Cystoscopie of urethrocystoscopie is een beeldvormende test die voornamelijk wordt uitgevoerd om eventuele veranderingen in het urinestelsel te identificeren, vooral in de blaas. Dit onderzoek is eenvoudig en snel en kan onder plaatselijke verdoving in de spreekkamer worden gedaan.
Cystoscopie kan worden aanbevolen door de uroloog of gynaecoloog om de oorzaak van bijvoorbeeld bloed in de urine, urine-incontinentie of het optreden van infecties te onderzoeken, naast het controleren op de aanwezigheid van eventuele veranderingen in de blaas. Als er een onregelmatigheid in de blaas of urethra wordt waargenomen, kan de arts een biopsie aanvragen om de diagnose te voltooien en de behandeling te starten.
Waar is het voor
Cystoscopie wordt voornamelijk uitgevoerd om symptomen te onderzoeken en veranderingen in de blaas te identificeren, en kan door de arts worden gevraagd om:
- Diagnose van tumoren in de blaas of urethra;
- Identificeer een infectie in de urethra of blaas;
- Controleer op de aanwezigheid van vreemde voorwerpen;
- Beoordeel de grootte van de prostaat, in het geval van mannen;
- Identificeer urinestenen;
- Helpen bij het identificeren van de oorzaak van branderig gevoel of pijn bij het urineren;
- Onderzoek de oorzaak van bloed in de urine;
- Zoek de oorzaak van urine-incontinentie.
Als tijdens het onderzoek veranderingen in de blaas of urethra worden gevonden, kan de arts een deel van het weefsel verzamelen en naar de biopsie verwijzen om de diagnose te stellen en de behandeling indien nodig starten. Begrijp wat het is en hoe de biopsie wordt uitgevoerd.
Examen voorbereiding
Voor het examen is geen voorbereiding nodig en kan de persoon normaal drinken en eten. Voordat het onderzoek wordt uitgevoerd, is het echter belangrijk dat de persoon de blaas volledig leegt en urine wordt meestal verzameld voor analyse om bijvoorbeeld infecties op te sporen. Kijk hoe de urinetest wordt uitgevoerd.
Als de patiënt ervoor kiest om algemene anesthesie uit te voeren, moet hij in het ziekenhuis blijven, minimaal 8 uur vasten en het gebruik van anticoagulantia die hij mogelijk gebruikt, stopzetten.
Hoe cystoscopie wordt gedaan
Cystoscopie is een snel onderzoek, dat gemiddeld 15 tot 20 minuten duurt, en kan onder plaatselijke verdoving in de spreekkamer worden gedaan. Het apparaat dat bij cystoscopie wordt gebruikt, wordt een cystoscoop genoemd en komt overeen met een dun apparaat dat aan het uiteinde een microcamera heeft en flexibel of stijf kan zijn.
Het type cystoscoop dat wordt gebruikt, is afhankelijk van het doel van de procedure:
- Flexibele cystoscoop : wordt gebruikt wanneer cystoscopie alleen wordt uitgevoerd om de blaas en urethra te bekijken, omdat hierdoor een beter zicht op de urinestructuren mogelijk is vanwege de flexibiliteit;
- Stijve cystoscoop: wordt gebruikt wanneer het nodig is om materiaal voor biopsie te verzamelen of om medicatie in de blaas te injecteren. In sommige gevallen, wanneer de arts tijdens het onderzoek veranderingen in de blaas constateert, kan het nodig zijn om achteraf cystoscopie uit te voeren met de rigide cystoscoop.
Om het onderzoek te doen, reinigt de arts het gebied en brengt een verdovende gel aan zodat de patiënt tijdens het onderzoek geen ongemak voelt. Wanneer het gebied niet langer gevoelig is, brengt de arts de cystoscoop in en observeert hij de urethra en de blaas door de beelden te bekijken die zijn vastgelegd door de microcamera aan het uiteinde van het apparaat.
Tijdens het onderzoek kan de arts zoutoplossing injecteren om de blaas te verwijden om deze beter te visualiseren of een medicijn dat wordt opgenomen door kankercellen, waardoor ze fluorescerend worden, bijvoorbeeld wanneer blaaskanker wordt vermoed.
Na het onderzoek kan de persoon weer zijn normale bezigheden hervatten, maar het is normaal dat na het effect van anesthesie de regio een beetje pijnlijk kan zijn, naast het kunnen waarnemen van de aanwezigheid van bloed in de urine en branderig gevoel tijdens het urineren, bijvoorbeeld. Deze symptomen verdwijnen meestal na 48 uur, maar als ze aanhouden, is het belangrijk om dit bij de arts te melden, zodat de nodige maatregelen kunnen worden genomen.