Afwezigheidsaanvallen zijn een soort epileptische aanval die kan worden vastgesteld wanneer er plotseling bewustzijnsverlies is en een vage blik, terwijl u stil blijft staan en eruitziet alsof u ongeveer 10 tot 30 seconden in de ruimte kijkt.
Afwezigheidsaanvallen komen vaker voor bij kinderen dan bij volwassenen, worden veroorzaakt door abnormale hersenactiviteit en kunnen onder controle worden gehouden met anti-epileptica.
Over het algemeen veroorzaken afwezige aanvallen geen fysieke schade en heeft het kind tijdens de adolescentie geen natuurlijke aanvallen meer, maar sommige kinderen kunnen de rest van hun leven aanvallen krijgen of andere aanvallen krijgen.
Hoe de verzuimcrisis te identificeren
De verzuimcrisis kan worden vastgesteld wanneer het kind gedurende ongeveer 10 tot 30 seconden:
- Hij verliest plotseling het bewustzijn en stopt met praten als hij aan het praten was;
- Staat , zonder op de grond te vallen, met een lege blik , meestal naar boven gekeerd;
- Hij reageert niet op wat hem wordt verteld of reageert niet op prikkels;
- Na de verzuimcrisis herstelt het kind en blijft het doen wat het deed en herinnert het zich niet meer wat er is gebeurd .
Daarnaast kunnen er andere symptomen van de afwezigheidscrisis aanwezig zijn, zoals knipperen of rollen met uw ogen, uw lippen op elkaar drukken, kauwen of kleine bewegingen maken met uw hoofd of handen.
Verzuimcrises kunnen moeilijk te identificeren zijn, omdat ze bijvoorbeeld kunnen worden aangezien voor gebrek aan aandacht. Het is dus vaak zo dat een van de eerste aanwijzingen van een ouder dat het kind een verzuimcrisis heeft, is dat hij aandachtsproblemen heeft op school.
Wanneer moet je naar de dokter
Bij afwezigheidscrisissymptomen is het belangrijk om een neuroloog te raadplegen om de diagnose te stellen via een elektro-encefalogram, een onderzoek dat de elektrische activiteit van de hersenen evalueert. Tijdens het onderzoek kan de arts het kind vragen heel snel te ademen, omdat dit een verzuimcrisis kan veroorzaken.
Het is erg belangrijk om het kind naar de dokter te brengen om de afwezigheidscrisis te diagnosticeren, omdat het kind leerproblemen kan hebben op school, gedragsproblemen kan ontwikkelen of sociaal geïsoleerd kan raken.
Hoe de verzuimcrisis te behandelen
De behandeling van de verzuimcrisis gebeurt meestal met anti-epileptische middelen, die de verzuimaanvallen helpen voorkomen.
Normaal gesproken stoppen verzuimaanvallen tot 18 jaar meestal op natuurlijke wijze, maar het is mogelijk dat het kind de rest van zijn leven verzuimcrises zal hebben of epileptische aanvallen krijgt.