Dysartrie is een spraakstoornis, meestal veroorzaakt door een neurologische aandoening, zoals een beroerte, hersenverlamming, de ziekte van Parkinson, myasthenia gravis of amyotrofische laterale sclerose.
Een persoon met dysartrie is niet in staat om woorden goed te articuleren en uit te spreken vanwege een verandering in het systeem dat verantwoordelijk is voor spraak, waarbij de spieren van de mond, tong, strottenhoofd of stembanden betrokken zijn, wat problemen kan veroorzaken in communicatie en sociaal isolement.
Om dysartrie te behandelen, is het belangrijk om fysiotherapie-oefeningen uit te voeren en een logopedist te raadplegen, als een manier om taal te oefenen en de uitgezonden geluiden te verbeteren, en het is ook essentieel dat de arts identificeert en behandelt waardoor deze verandering is veroorzaakt.
Hoe te identificeren
Bij dysartrie is er een verandering in de productie van woorden, waarbij het moeilijk is om de tong of de spieren van het gezicht te bewegen, wat tekenen en symptomen genereert zoals langzame, onduidelijke of onduidelijke spraak. In andere gevallen kan de spraak snel zijn of brabbelen, net zoals het heel zacht kan zijn of gefluisterd.
Bovendien kan dysartrie gepaard gaan met andere neurologische veranderingen, zoals dysfagie, wat moeilijk is om voedsel door te slikken, dyslalia, wat een verandering is in de uitspraak van woorden, of zelfs afasie, wat een verandering in uitdrukking of begrip is. van taal. Begrijp wat dyslalia is en hoe u het moet behandelen.
Soorten dysartrie
Er zijn verschillende soorten dysartrie, en hun kenmerken kunnen variëren afhankelijk van de locatie en grootte van de neurologische laesie of de ziekte die het probleem veroorzaakt. De belangrijkste soorten zijn:
- Slappe dysartrie: het is een dysartrie die over het algemeen een schorre stem voortbrengt, met weinig kracht, nasaal en met de onnauwkeurige emissie van medeklinkers. Het komt meestal voor bij ziekten die schade aan het onderste motorneuron veroorzaken, zoals bijvoorbeeld myasthenia gravis of bulbaire verlamming;
- Spastische dysartrie : veroorzaakt meestal ook een nasale stem, met onnauwkeurige medeklinkers, naast vervormde klinkers, waardoor een gespannen en "gewurgde" stem ontstaat. Het kan gepaard gaan met spasticiteit en abnormale reflexen van de gezichtsspieren. Vaker bij verwondingen aan de bovenste motorische zenuw, zoals bij traumatisch hersenletsel;
- Ataxische dysartrie: deze dysartrie kan een harde stem veroorzaken, met variaties in accent-intonatie, met langzamere spraak en een trilling in de lippen en tong. U herinnert zich de toespraak van iemand die dronken was. Het verschijnt meestal in situaties waarin er verwondingen zijn die verband houden met het cerebellumgebied;
- Hypokinetische dysartrie : er is een schorre, hese en trillende stem, met onnauwkeurigheid in het gewricht, en er is ook een verandering in de spraaksnelheid en tremor van lip en tong. Het kan voorkomen bij ziekten die veranderingen veroorzaken in het gebied van de hersenen dat basale ganglia wordt genoemd, wat vaker voorkomt bij de ziekte van Parkinson;
- Hyperkinetische dysartrie : er is een vervorming in de articulatie van de klinker, waardoor een harde stem ontstaat met onderbreking in de articulatie van woorden. Het kan gebeuren bij schade aan het extrapiramidale zenuwstelsel, vaak bij bijvoorbeeld chorea of dystonie.
- Gemengde dysartrie : het vertoont veranderingen die kenmerkend zijn voor meer dan één type dysartrie en kan in verschillende situaties voorkomen, zoals bijvoorbeeld multiple sclerose, amyotrofische laterale sclerose of traumatisch hersenletsel.
Om de oorzaak van dysartrie te identificeren, zal de neuroloog de symptomen evalueren, het lichamelijk onderzoek onderzoeken en tests bestellen zoals computertomografie, magnetische resonantie, elektro-encefalogram, lumbaalpunctie en neuropsychologisch onderzoek, bijvoorbeeld die de belangrijkste gerelateerde veranderingen detecteren of die deze verandering veroorzaken al sprekend.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling hangt af van de oorzaak en de ernst van de dysartrie en de arts kan operaties aanbevelen om anatomische veranderingen te corrigeren of een tumor te verwijderen, of het gebruik van medicijnen aangeven om de symptomen te verlichten, zoals bijvoorbeeld in het geval van de ziekte van Parkinson.
De belangrijkste vorm van behandeling wordt echter gedaan met revalidatietherapieën, met logopedische technieken om de stememissie te verbeteren, de intensiteit te reguleren, woorden beter te articuleren, de ademhaling te oefenen of zelfs alternatieve vormen van communicatie te programmeren. Fysiotherapie-oefeningen zijn ook erg belangrijk om de mobiliteit van het kaakgewricht te verbeteren en de spieren van het gezicht te versterken.