Doping in de sport komt overeen met het gebruik van verboden stoffen die de spiergroei stimuleren of de prestaties en fysieke weerstand van de atleet op kunstmatige en tijdelijke wijze verbeteren, waardoor betere resultaten worden behaald in de sport die hij beoefent.
Doordat de stoffen op korte termijn de prestatie van de sporter tijdelijk verhogen, wordt dit als een oneerlijke praktijk beschouwd, zodat sporters die positief zijn voor dopinggebruik worden uitgesloten van de competitie.
Doping wordt vaker opgemerkt tijdens sportcompetities, zoals de Olympische Spelen en het WK. Om deze reden is het gebruikelijk dat topsporters een dopingtest ondergaan om de aanwezigheid van verboden stoffen in het lichaam te controleren.
Meest gebruikte stoffen
De meest gebruikte stoffen die als doping worden beschouwd, zijn die die de spierkracht en het uithoudingsvermogen vergroten, pijn verminderen en het gevoel van vermoeidheid verminderen. Enkele van de belangrijkste gebruikte stoffen zijn:
- Erytropoëtine (EPO): helpt de cellen die zuurstof in het bloed transporteren te verhogen, waardoor de prestaties worden verbeterd;
- Furosemide : een krachtig diureticum dat helpt om snel gewicht te verminderen, voornamelijk gebruikt door atleten met gewichtscategorieën te bestrijden. Het helpt ook om andere verboden stoffen in de urine te verdunnen en te verbergen;
- Energiek: vergroot de aandacht en aanleg, vermindert het gevoel van vermoeidheid;
- Anabolen: hormonen die worden gebruikt om kracht en spiermassa te vergroten.
Bovendien ontvangen atleten en hun team een lijst met aanbevelingen en medicijnen die niet tijdens de training kunnen worden gebruikt omdat ze stoffen bevatten die in de sport als illegaal worden beschouwd. Het is dus noodzakelijk om oplettend te zijn, zelfs tijdens behandelingen van veel voorkomende ziekten zoals griep en hoog cholesterol, en huidproblemen, want zelfs zonder de bedoeling van doping, kan de atleet van de wedstrijd worden uitgesloten.
Hoe de dopingtest wordt uitgevoerd
Het antidopingonderzoek wordt bij wedstrijden altijd afgenomen om te controleren of er sprake is van fraude en dat dit het eindresultaat kan hebben verstoord, wat voor, tijdens of na de wedstrijd kan worden gedaan. Winnaars moeten doorgaans de dopingtest afleggen om te bewijzen dat ze geen stoffen of methoden hebben gebruikt die als doping worden beschouwd. Bovendien kunnen examens ook buiten de wedstrijdperiode en zonder voorafgaande kennisgeving worden afgelegd, waarbij de atleten door loting worden gekozen.
Het onderzoek kan worden gedaan door het verzamelen en analyseren van een bloed- of urinemonster, dat wordt beoordeeld met als doel de aan- of afwezigheid van verboden stoffen te identificeren. Ongeacht de hoeveelheid van de stof, als een verboden stof die in het lichaam circuleert, of producten van zijn metabolisme, als doping wordt beschouwd en de atleet wordt bestraft.
Volgens de Braziliaanse Dopingcontrole Autoriteit (ABCD) wordt het ook als doping beschouwd, de ontsnapping of weigering om de monsterafname uit te voeren, het bezit van een verboden stof of methode en fraude of poging tot fraude in elke fase van het dopingproces. .
Waarom doping sporters helpt
Het gebruik van chemicaliën die niet natuurlijk zijn voor het lichaam, helpt de algehele prestaties van de atleet te verbeteren, wat voordelen oplevert zoals:
- Verhoog de concentratie en verbeter de fysieke capaciteit;
- Verlicht de pijn van inspanning en verminder spiervermoeidheid;
- Verhoog spiermassa en kracht;
- Ontspan het lichaam en verbeter de concentratie;
- Helpt u snel af te vallen.
- Door deze stoffen in te nemen, heeft de atleet dus snellere en betere resultaten dan alleen door training en dieet, en daarom zijn ze verboden in de sport.
Maar zelfs met het verbod gebruiken veel atleten deze stoffen meestal 3 tot 6 maanden vóór de officiële wedstrijd, tijdens hun training om hun succes te vergroten, en vervolgens het gebruik ervan op te schorten om het lichaam de tijd te geven de stoffen te verwijderen en het onderzoek te doen. antidoping is negatief. Deze praktijk kan echter gevaarlijk zijn, aangezien antidopingcontroles zonder voorafgaande kennisgeving kunnen worden uitgevoerd.