Anorgasmie is een ziekte die moeilijkheden of onvermogen veroorzaakt om een orgasme te bereiken. Dat wil zeggen, de persoon kan het maximale genotspunt niet voelen tijdens geslachtsgemeenschap, zelfs niet als er een intensiteit en seksuele stimulatie is die als normaal wordt beschouwd, en als gevolg van frustratie begint het seksuele verlangen af te nemen.
Dit probleem treft voornamelijk vrouwen en kan worden veroorzaakt door fysieke of psychologische factoren, zoals angst en depressie en / of het gebruik van drugs of bepaalde medicijnen, die het gevoel van genot voorkomen dat kenmerkend is voor een orgasme, wat ongemak en pijn kan veroorzaken.
Belangrijkste symptomen
Het belangrijkste symptoom van anorgasmie is de afwezigheid van een orgasme, zelfs als er voldoende stimulatie is tijdens geslachtsgemeenschap. Daarnaast kunnen er ook symptomen zijn van pijn in de testikels, bij mannen, of pijn in de onderbuik of in het anale gebied, bij vrouwen, die een afkeer van seksueel contact kunnen opwekken.
Anorgasmie kan worden veroorzaakt door veroudering, fysieke problemen als gevolg van ziekten die het voortplantingsgebied van het lichaam aantasten, zoals diabetes en multiple sclerose, als gevolg van gynaecologische operaties zoals hysterectomie, het gebruik van medicijnen om hoge bloeddruk onder controle te houden, depressie of allergieën of door overmatig gebruik van alcohol en sigaretten.
Bovendien kan dit probleem ook te wijten zijn aan psychologische druk, religieuze kwesties, persoonlijke problemen, een voorgeschiedenis van seksueel misbruik, schuldgevoelens voor plezier in seks of door problemen in de relatie met de partner.
Soorten anorgasmie
Er zijn 4 soorten anorgasmie, zoals hieronder weergegeven:
- Primair: de patiënt heeft nog nooit een orgasme gehad;
- Secundair: de patiënt had vroeger orgasmes, maar nu niet meer;
- Situationeel: een orgasme wordt niet alleen in sommige situaties verkregen, zoals tijdens vaginale seks of met een bepaalde partner, maar plezier treedt meestal op tijdens bijvoorbeeld masturbatie of orale seks;
- Gegeneraliseerd: onvermogen om in elke situatie een orgasme te ervaren.
De diagnose wordt dus door de arts gesteld op basis van de klinische en seksuele geschiedenis van de patiënt en op basis van fysieke beoordeling om de aanwezigheid van veranderingen in de geslachtsorganen te identificeren.
Behandelingsopties
De behandeling van anorgasmie moet worden begeleid door een uroloog of gynaecoloog en wordt meestal gedaan met veranderingen in levensstijl, psychologische therapie, sekstherapie en het gebruik van bepaalde medicijnen:
1. Veranderende levensstijl
Men zou moeten proberen het eigen lichaam beter te leren kennen door seksuele lust te stimuleren, wat kan worden bereikt door middel van masturbatie, het gebruik van vibrators en seksuele accessoires die het genot tijdens intiem contact vergroten.
Bovendien kunnen nieuwe seksuele posities en fantasieën worden gebruikt om gevoelens van welzijn en plezier te stimuleren. Bekijk de voordelen van vrouwelijke masturbatie.
2. Sekstherapie uitvoeren
Het hebben van een paar- of individuele sekstherapie helpt om vast te stellen wat de blokkade veroorzaakt op het moment van intiem contact en om oplossingen te vinden om dit probleem op te lossen.
Daarnaast helpt psychotherapie ook bij het beoordelen van kinderproblemen of feiten in het leven die van invloed zijn op de perceptie van plezier in seks, zoals onderdrukking door ouders, religieuze overtuigingen of trauma's veroorzaakt door bijvoorbeeld seksueel misbruik. Therapie kan ook helpen bij het behandelen van huidige problemen die mogelijk stress en angst veroorzaken, factoren die tot uiting komen in intiem contact.
3. Gebruik van medicijnen
Het gebruik van medicijnen is geïndiceerd om ziekten te beheersen die mogelijk een afname van seksueel genot veroorzaken, zoals diabetes en multiple sclerose.
De arts kan ook medicijnen aanbevelen in de vorm van pillen of crèmes die geslachtshormonen bevatten om de voortplantingsorganen te stimuleren, vooral bij postmenopauzale vrouwen. Het is echter belangrijk dat de persoon weet dat er geen specifieke medicatie is om anorgasmie te behandelen.