Schizoïde persoonlijkheidsstoornis wordt gekenmerkt door een duidelijke afstand tot sociale relaties en een voorkeur om andere activiteiten alleen uit te voeren, waarbij men weinig of geen plezier voelt bij het uitvoeren van deze activiteiten.
Deze aandoening treedt meestal op in de vroege volwassenheid en de behandeling moet zo snel mogelijk worden uitgevoerd om complicaties te voorkomen. Het bestaat meestal uit psychotherapie-sessies en medicatietoediening, als symptomen van angst en depressie worden geassocieerd.
Welke symptomen
Volgens de DSM, Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, zijn de kenmerkende symptomen van een persoon met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis:
- Gebrek aan interesse in het aangaan van intieme relaties, inclusief deel uitmaken van een gezin;
- Voorkeur voor het uitvoeren van solitaire activiteiten;
- Uiting van weinig of geen interesse in seksuele ervaringen met de partner;
- Gebrek aan plezier om activiteiten uit te voeren;
- Hij heeft geen naaste of vertrouwelijke vrienden behalve eerstegraads familieleden;
- Onverschilligheid bij het ontvangen van lof of kritiek;
- Demonstratie van kilheid en emotionele onthechting.
Maak kennis met andere persoonlijkheidsstoornissen.
Mogelijke oorzaken
Het is nog niet zeker wat de oorzaken zijn van dit type persoonlijkheidsstoornis, maar men denkt dat het verband kan houden met erfelijke factoren en ervaringen uit de kindertijd, aangezien het tijdens de ontwikkeling van het kind leert om te sociale signalen interpreteren en gepast reageren.
Sommige factoren die het risico van een persoon om aan deze persoonlijkheidsstoornis te lijden kunnen vergroten, zijn het hebben van een familielid met een schizoïde of schizotypische persoonlijkheidsstoornis of schizofrenie. Ontdek wat schizofrenie is en hoe de behandeling wordt uitgevoerd.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis kunnen andere persoonlijkheidsstoornissen, schizofrenie, depressie of angststoornissen ontwikkelen, dus de behandeling moet worden uitgevoerd zodra de eerste symptomen optreden.
De behandeling wordt meestal uitgevoerd met psychotherapiesessies met een psycholoog of psychiater. In sommige gevallen, als de persoon een depressie of angststoornis ontwikkelt, kan het ook nodig zijn om zijn toevlucht te nemen tot farmacologische behandeling, met medicijnen tegen angst en depressie.