De ziekte van Kienbock is een aandoening waarbij een van de kleine botten waaruit de pols bestaat, bekend als het maanbot, niet de benodigde hoeveelheid bloed ontvangt en daarom begint te verslechteren, waardoor constante pijn in de pols ontstaat en moeilijk bewegen of sluiten de hand bijvoorbeeld.
Deze verandering kan op elke leeftijd optreden, maar komt vaker voor tussen de 20 en 40 jaar en treft zelden beide vuisten tegelijkertijd.
Hoewel er geen definitieve remedie is voor de ziekte van Kienbock, kunnen sommige vormen van behandeling, zoals een operatie of het gebruik van medicijnen, worden gebruikt om de druk op het bot te verlichten en de symptomen te verlichten.
Symptomen verlichten
De behandeling van de ziekte van Kienbock wordt alleen gedaan om pijn en moeite met polsbewegingen te verlichten, omdat de toename van de bloedsomloop naar het bot erg moeilijk te bereiken is. Hiervoor zijn er verschillende vormen van behandeling die door een orthopedist moeten worden beoordeeld op basis van de mate van ontwikkeling van de ziekte en de intensiteit van de symptomen
Enkele van de meest gebruikte vormen van behandeling zijn:
1. Immobilisatie van de pols
Veel gevallen van de ziekte van Kienbock kunnen alleen verbeteren met immobilisatie van de pols, omdat op deze manier het bot minder wordt overbelast, waardoor ontsteking en druk op de plaats kunnen afnemen.
Om de pols te immobiliseren, brengt de arts meestal een pleister op de hand aan, die minimaal 2 of 3 weken moet worden bewaard.
2. Ontstekingsremmende middelen
Het gebruik van ontstekingsremmende geneesmiddelen, zoals aspirine of ibuprofen, is een van de eerste manieren om dit probleem te behandelen en werkt meestal door de zwelling van de weefsels rond het halvemaanbeen te verlichten, de druk te verminderen en pijn te verlichten.
3. Fysiotherapie en rekoefeningen
Het uitvoeren van enkele rekoefeningen voor de pols kan helpen om de druk van de spieren op de botten te verlichten, pijn te verlichten en meer bewegingsvrijheid te geven.
Deze oefeningen kunnen meestal tijdens fysiotherapiesessies worden gedaan, maar kunnen ook thuis worden getraind onder begeleiding van een fysiotherapeut. Hier zijn enkele polsstrekkingen die pijn kunnen helpen verlichten.
4. Chirurgie
Chirurgische behandeling is meestal gereserveerd voor meer gevorderde gevallen van de ziekte van Kienbock, wanneer de symptomen niet verbeteren met de hierboven aangegeven behandelingsvormen.
Het type operatie varieert afhankelijk van de persoon en het specifieke probleem, waaronder:
- Herpositionering van de botten van het polsgewricht : wanneer een van de botten van de arm iets korter is, kan de arts een klein bottransplantaat inbrengen of een stuk van het langere bot verwijderen om het gewricht in evenwicht te brengen en de druk op het bot te verminderen semi-maan, verlichtende symptomen;
- Verwijdering van het halvemaanbeen : wanneer het halvemaanbeen erg verslechterd is, kan de orthopeed ervoor kiezen om het bot volledig te verwijderen. In deze gevallen is het echter ook nodig om de twee botten aan de zijkant te verwijderen, wat de pijn wegneemt, maar het bewegingsbereik van de pols kan verminderen;
- Fusie van de polsbeenderen : in sommige gevallen is een behandelingsoptie om de polsbeenderen aan elkaar te plakken om een enkel bot te vormen dat bloedcirculatie ontvangt van de andere botten die werden gescheiden, waardoor alle symptomen worden verlicht.
Bovendien kan een operatie ook in een vroeg stadium van de ziekte worden gebruikt om te proberen de bloedcirculatie naar het halvemaanbeen te leiden. Bij deze techniek verwijdert de arts een stuk van een ander bot dat bloed ontvangt en plakt het aan het halvemaanbeen, zodat het ook door bloed kan worden geïrrigeerd. Deze techniek is echter niet in alle gevallen mogelijk en geeft mogelijk geen bevredigende postoperatieve resultaten.
Hoe de diagnose te bevestigen
De pijn veroorzaakt door de ziekte van Kienbock wordt vaak verward met carpaal tunnel syndroom en daarom is het raadzaam om een orthopedist te raadplegen om de diagnose te bevestigen en een passende behandeling te starten.
Om de diagnose te stellen, kan de arts enkele diagnostische tests bestellen, zoals röntgenfoto's van de pols en MRI's. Deze tests vergemakkelijken ook de beoordeling van de mate van evolutie van het probleem:
- Stadium 1: in deze fase is de röntgenfoto meestal normaal, maar de MRI geeft een gebrek aan circulatie naar het bot aan;
- Fase 2: het halvemaanbeen begint harder te worden vanwege het gebrek aan circulatie en lijkt daarom witter van kleur dan de andere polsbeenderen, op röntgenfoto's;
- Stadium 3: in dit stadium begint het bot te breken en daarom kunnen onderzoeken de verschillende stukken op de botlocatie laten zien en de positie van de omliggende botten veranderen;
- Fase 4: het is de meest gevorderde fase waarin de stukjes halvemaanvormige botten de omringende botten aantasten en artritis in de pols veroorzaken.
Naarmate de ziekte voortschrijdt, wordt de pijn in de pols intenser en worden de bewegingen moeilijker. Als u dus weet in welk stadium, kan de arts de meest geschikte behandelingsoptie kiezen.