Het kind dat problemen heeft met het eten van bepaald voedsel zoals vlees, fruit, groenten en groenten, een zeer selectief dieet heeft, altijd hetzelfde eet, kan een psychische stoornis hebben en behandeling nodig hebben onder begeleiding van een psycholoog.
Het is normaal dat een kind een verminderde eetlust heeft op de leeftijd van 2 jaar, maar sommige kinderen kunnen eetstoornissen krijgen door ervoor te kiezen om alleen pap, soep, puree of rijst met bonen en versnipperd vlees te eten, bijvoorbeeld geen een ander soort maaltijd. Dit is een reden tot bezorgdheid wanneer het in de kindertijd blijft, zelfs op 3, 4, 5, 6 ... jaar. In dit geval moeten ouders professionele hulp zoeken.
Wanneer moet je naar de dokter
In gevallen waar tekenen en symptomen van een eetstoornis duidelijk zijn, is het ideaal om medische hulp te zoeken die wordt geëvalueerd, en hoogstwaarschijnlijk moet er worden gezocht naar andere professionals, zoals de psycholoog, om cognitieve gedragstherapie uit te voeren, die de tools voor het kind biedt werk je gedachten en daden.
Deze gedragstherapie wordt systematische desensibilisatie genoemd, waarbij het kind wordt gevraagd op te schrijven hoe zijn dagelijkse voeding eruit ziet, en wordt gevraagd om een lijst met voedingsmiddelen die hij ooit zou willen proberen, en wanneer hij in staat is om nieuw voedsel te proeven, wordt hij beloond. Voor kinderen die aan angst lijden, wordt hen geleerd zich te ontspannen wanneer ze voor een nieuw gerecht staan, verhalen en verhalen te bedenken voordat ze het eten, zodat ze zich kunnen voorstellen dat ze het eten op een ontspannen manier eten.
Bovendien kan het ook nodig zijn om een ergotherapeut te zoeken om een therapie genaamd het Wilbarger-protocol op de mond toe te passen, waarbij een sensorische integratie wordt uitgevoerd met behulp van technieken, waaronder het gebruik van bijvoorbeeld een tandenborstel.
Een consult met een voedingsdeskundige is ook aangewezen, vanwege de beperking van voedingsmiddelen die ondervoeding kunnen veroorzaken, en u moet een geïndividualiseerd voedingsplan ontwikkelen, met de mogelijkheid om supplementen met formules te gebruiken om de calorieën te bieden die uw lichaam nodig heeft.
Welke eetstoornissen kunnen er zijn in de kindertijd
Hoewel dit niet erg vaak voorkomt, zijn er enkele eetstoornissen die ertoe kunnen leiden dat een kind alleen een bepaald soort voedsel eet, zoals puree of pap, bij een bepaalde temperatuur. Zijn zij:
1. Beperkende of selectieve eetstoornis
Dit is een soort eetstoornis die meestal optreedt in de kindertijd of adolescentie, maar die ook op volwassen leeftijd kan optreden of aanhouden. Bij deze aandoening beperkt het kind de hoeveelheid voedsel of vermijdt het de consumptie ervan op basis van zijn ervaring, kleur, geur, smaak, textuur en presentatie.
De belangrijkste tekenen en symptomen van deze aandoening zijn:
- Belangrijk gewichtsverlies of moeilijkheid om het ideale gewicht te bereiken, afhankelijk van uw leeftijd;
- Eet gewoon bepaalde texturen van voedsel;
- Beperking van het soort en de hoeveelheid gegeten voedsel;
- Gebrek aan eetlust en gebrek aan interesse in eten;
- Zeer restrictieve voedselkeuze, die na verloop van tijd erger kan worden;
- Er is geen verandering in lichaamsbeeld of angst om aan te komen zoals bij anorexia;
- Angst om te eten na een periode van braken of verstikking;
- Aanwezigheid van gastro-intestinale symptomen zoals maagklachten, obstipatie of buikpijn.
Deze kinderen hebben de neiging om problemen te hebben in relaties met andere mensen vanwege hun eetproblemen en kunnen aanzienlijke voedingstekorten hebben die hun groei en ontwikkeling beïnvloeden, evenals hun prestaties op school.
Lees hier meer informatie over deze selectieve voedingsstoornis.
2. Verstoring van sensorische verwerking
Deze aandoening is een neurologische aandoening waarbij de hersenen problemen hebben met het ontvangen van en reageren op informatie die afkomstig is van de zintuigen, zoals aanraking, smaak, reuk of zicht. Het kind kan slechts in één of meerdere zintuigen worden beïnvloed, en om deze reden kan een persoon met deze aandoening overdreven reageren op een prikkel, waardoor geluid, kleding, lichamelijk contact, licht en zelfs voedsel ondraaglijk worden.
Als de smaak aanhankelijk is, kan het kind presenteren:
- Orale overgevoeligheid
In dit geval heeft het kind extreme voedselvoorkeuren, met een zeer kleine variatie aan voedsel, kan het veeleisend zijn met de merken, zich verzetten om nieuw voedsel in restaurants te proberen en kan het niet eten bij andermans huizen, waarbij het pittig, pittig, zoet of salades.
Het is mogelijk dat u pas na 2 jaar saai, puree of vloeibaar voedsel eet en dat u misschien verrast wordt door andere texturen. U kunt ook moeite hebben met zuigen, kauwen of slikken uit angst om te stikken. En u kunt zich verzetten of weigeren om naar de tandarts te gaan en klagen over het gebruik van tandpasta en mondwater.
- Orale overgevoeligheid
In deze situatie kan het kind de voorkeur geven aan voedsel met een intense smaak, zoals overdreven pittig, zoet, bitterzoet of salade, en zelfs het gevoel hebben dat het voedsel niet genoeg kruiden bevat. En je kunt zeggen dat alle voedingsmiddelen hetzelfde smaken.
Het is ook mogelijk dat u op oneetbare voorwerpen kauwt, proeft of likt, en vaak uw haar, hemd of vingers eet. In tegenstelling tot orale overgevoeligheid houdt u misschien van elektrische tandenborstels, zoals naar de tandarts gaan en overmatig kwijlen.
Wat u moet doen om uw kind alles te laten eten
Enkele praktische adviezen om uw kind meer of meer verschillende soorten voedsel te laten eten, zijn:
- Bied bij voorkeur nieuw voedsel aan als het kind honger heeft, want dat wordt beter geaccepteerd;
- Om ervoor te zorgen dat het kind nieuw voedsel accepteert, moet u dit voedsel proberen te eten en niet opgeven voordat u het ongeveer 8 tot 10 keer probeert, op verschillende dagen;
- Combineer favoriete voedingsmiddelen met minder geaccepteerde;
- Het kind eet gewoonlijk beter als hij ten minste 2 voedingsmiddelen van de maaltijd kiest;
- Voorkom dat het kind direct voor de maaltijd veel drinkt;
- De tijd om te eten mag niet minder zijn dan 20 minuten en niet meer dan 30 minuten, genoeg tijd voor het kind om het gevoel van verzadiging in zijn lichaam te herkennen;
- Als het kind niet wil eten, moet hij niet worden gestraft, omdat dit het negatieve gedrag versterkt, het bord moet worden verwijderd en hij kan de tafel verlaten, maar de volgende maaltijd moet een voedzaam voedsel worden aangeboden;
- Het is belangrijk dat het kind en het gezin rustig aan tafel zitten en het is belangrijk om vaste tijden voor de maaltijden te hebben;
- Neem het kind mee om eten te kopen op de markt en help bij het kiezen en bereiden van maaltijden en hoe het wordt geserveerd;
- Lees verhalen en verhalen over eten.
Bekijk deze en andere tips in de volgende video:
In gevallen waarin een aandoening duidelijk is, is het mogelijk dat het proces van het reguleren van de voeding weken, maanden en soms jaren van behandeling duurt voordat uw kind op een 'normale' manier van eten kan genieten, voldoende kan eten en zich kan aanpassen, Het is erg belangrijk om voor deze situaties hulp te zoeken bij gezondheidswerkers, zoals kinderartsen en psychologen.