De vergrote lymfeklieren, in de volksmond bekend als tong en wetenschappelijk als lymfeklieren of vergroting van de lymfeklieren, duiden in de meeste gevallen op een infectie of ontsteking van het gebied waarin ze ontstaan, hoewel ze om verschillende redenen kunnen ontstaan door een simpele huidirritatie, een infectie. , immuniteitsziekten, medicijngebruik of zelfs kanker.
Vergroting van de lymfeklieren kan van twee soorten zijn: gelokaliseerd, wanneer de ontstoken knooppunten zich dicht bij de infectieplaats bevinden, of gegeneraliseerd, wanneer het een systemische ziekte of infectie is die lang aanhoudt.
De ganglia zijn door het hele lichaam verspreid, omdat ze deel uitmaken van het lymfestelsel, een belangrijk onderdeel van het immuunsysteem, omdat ze het bloed filteren en helpen bij het elimineren van schadelijke micro-organismen. Wanneer ze echter vergroot zijn, is het gebruikelijk dat ze zichtbaar of voelbaar zijn in sommige specifieke regio's, zoals liezen, oksels en nek. Beter de functie van de lymfeklieren begrijpen en waar ze zich bevinden.
In het algemeen hebben linguae goedaardige en voorbijgaande oorzaken, zijn ze meestal enkele millimeters in diameter en verdwijnen ze in een periode van ongeveer 3 tot 30 dagen. Als ze echter meer dan 2,25 cm groeien, langer dan 30 dagen meegaan of gepaard gaan met symptomen zoals gewichtsverlies en constante koorts, is het belangrijk om een huisarts of een infectieziekte te raadplegen om de mogelijke oorzaken te onderzoeken en een behandeling aan te bevelen. .
Ontsteking van de ganglia kan optreden als gevolg van een acute of chronische infectie, tumor, auto-immuunziekte of die het immuunsysteem aantast, zoals AIDS.
Wat veroorzaakt vergrote lymfeklieren
De oorzaken van vergrote lymfeklieren zijn divers en er moet aan worden herinnerd dat er geen enkele regel is voor hun identificatie. Enkele mogelijke oorzaken zijn:
1. In de nek
De lymfeklieren in het cervicale gebied, maar ook die onder de onderkaak, achter de oren en nek, worden meestal vergroot door veranderingen in de luchtwegen en het hoofdgebied, zoals:
- Luchtweginfecties , zoals faryngitis, verkoudheid, griep, mononucleosis, otitis en griep;
- Conjunctivitis ;
- Huidinfecties , zoals folliculitis op de hoofdhuid, ontstoken acne;
- Infecties van de mond en tanden , zoals herpes, gaatjes, gingivitis en parodontitis;
- Minder vaak voorkomende infecties , zoals gangliontuberculose, toxoplasmose, kattenkrabziekte of atypische mycobacteriose, kunnen, hoewel zeldzamer, ook dit soort veranderingen veroorzaken;
- Auto-immuunziekten , zoals systemische lupus erythematosus (SLE) en reumatoïde artritis;
- Andere: sommige soorten kanker, zoals hoofd-halskanker en lymfoom, bijvoorbeeld systemische ziekten of reactie op medicijnen.
Bovendien kunnen systemische infectieziekten zoals rubella, dengue of Zika-virus zich ook manifesteren met vergrote lymfeklieren in de nek. Lees meer over de ziekten die water in de nek veroorzaken.
2. In de lies
De lies is de meest voorkomende plaats waar vergrote lymfeklieren verschijnen, aangezien de lymfeklieren in dit gebied de betrokkenheid van elk deel van het bekken en de onderste ledematen kunnen aangeven, en dit gebeurt voornamelijk als gevolg van kanker en infecties:
- Seksueel overdraagbare aandoeningen , zoals syfilis, zachte kanker, donovanosis, genitale herpes;
- Genitale infecties , zoals candidiasis of andere vulvovaginitis, en penisinfecties veroorzaakt door bacteriën of parasieten;
- Ontsteking in het bekken en de onderbuik , zoals urineweginfecties, cervicitis of prostatitis;
- Infecties of ontstekingen in de benen, billen of voeten , veroorzaakt door folliculitis, steenpuisten of zelfs een simpele ingegroeide teennagel;
- Kanker van bijvoorbeeld de testis, penis, vulva, vagina of rectum;
- Anderen: auto-immuunziekten of systemische ziekten.
Omdat deze reeks lymfeklieren zich bovendien dicht bij een gebied bevindt waar vaak ontstekingen, kleine snijwonden of infecties voorkomen, is het gebruikelijk dat water wordt opgemerkt, zelfs zonder symptomen.
3. In de oksel
Axillaire lymfeklieren zijn verantwoordelijk voor het afvoeren van de gehele lymfecirculatie uit de arm, borstwand en borst, dus wanneer ze vergroot zijn, kunnen ze aangeven:
- Huidinfecties , zoals folliculitis of pyodermie;
- Infecties van borstimplantaten ;
- Auto-immuunziekten.
Het okselgebied is ook erg gevoelig voor irritatie door deodorant of ontharingsproducten, of snijwonden door het gebruik van ontharing, wat ook de oorzaak kan zijn van vergrote lymfeklieren.
4. In andere regio's
Andere regio's kunnen ook vergrote lymfeklieren hebben, maar deze komen minder vaak voor. Een voorbeeld is het gebied boven het sleutelbeen, of supraclaviculair, omdat het geen gebruikelijke plaats is voor het verschijnen van vergrote ganglia. In het voorste deel van de arm kan dit wijzen op infecties van de onderarm en hand, of op ziekten zoals lymfoom, sarcoïdose, tularemie, secundaire syfilis.
5. Op verschillende plaatsen op het lichaam
Sommige situaties kunnen een vergroot ganglion veroorzaken in verschillende delen van het lichaam, zowel in de meest blootgestelde gebieden als in de diepere gebieden, zoals de buik of borst. Dit gebeurt meestal door ziekten die systemische of gegeneraliseerde stoornissen veroorzaken, zoals hiv, tuberculose, mononucleosis, cytomegalovirus, leptospirose, syfilis, lupus of lymfoom, naast het gebruik van bepaalde medicijnen, zoals fenytoïne.
Daarom is het noodzakelijk om beeldvormende en laboratoriumtests uit te voeren, evenals overleg met de arts, zodat de oorsprong van de verandering wordt gevonden en een behandeling gericht op het verminderen van de grootte van de ontstoken knooppunten wordt vastgesteld.
6. Wanneer kan het kanker zijn?
De gezwollen lymfeklieren kunnen kanker zijn wanneer ze in de oksel, lies, nek verschijnen of zich verspreiden over verschillende delen van het lichaam, een harde consistentie hebben en na 30 dagen niet verdwijnen. In dat geval moet u naar de dokter gaan om tests uit te voeren en alle andere mogelijkheden negeren. De arts kan meer specifieke tests bestellen, zoals echografie of bijvoorbeeld CA 125 als bij de eerste consulten kanker wordt vermoed. Fijne naaldaspiratiebiopsie is een van de tests die kunnen worden besteld wanneer er een cyste is die bestaat uit vloeistof of vloeistof + vaste stof.
Na de diagnose kanker zal de arts de persoon doorverwijzen naar de meest geschikte gezondheidsdienst, en vaak kan de kanker worden genezen met de juiste behandeling en zo snel mogelijk worden gestart. Bepaalde soorten tumoren kunnen operatief worden verwijderd en er is niet altijd behoefte aan behandeling met radiotherapie of chemotherapie, er zijn ook moderne medicijnen die de kwaadaardige cellen volledig kunnen elimineren.
| Oorzaken | Kenmerken | Tests die de dokter kan bestellen |
| Ademhalingsziekte | Gezwollen lymfeklieren in de nek zonder pijn, keelpijn, loopneus of hoesten | Niet altijd nodig |
| Tand infectie | Gezwollen knooppunten in de nek, die slechts één kant treffen, pijnlijke plekken en kiespijn | Een röntgenfoto van het gezicht of de mond kan nodig zijn |
| Tuberculose | Gezwollen knooppunten in de nek of sleutelbeen, ontstoken, pijnlijk en kunnen pus bevatten. Meest voorkomend bij HIV + | Tuberculinetest, lymfeklierbiopsie |
| HIV (recente infectie) | Verschillende gezwollen lymfeklieren door het hele lichaam, koorts, malaise, gewrichtspijn. Vaker bij mensen met risicovol gedrag | HIV-testen |
| soa | Gezwollen liesganglia, pijn bij het urineren, vaginale of urethrale afscheiding, pijn in het intieme gebied | SOA-specifieke examens |
| Huidinfectie | Zichtbare snee in het gebied nabij de vergrote lymfeknoop | Bloedonderzoek om antilichamen tegen het infecterende micro-organisme te identificeren |
| Lupus | Diverse lymfeklieren gezwollen door het hele lichaam, pijn in de gewrichten, zweren op de huid, roodachtige kleur op de wangen (vlindervleugels) | Bloedtesten |
| Leukemie | Vermoeidheid, koorts, paarse vlekken op de huid of bloeding | CBC, beenmergonderzoek |
Gebruik van medicijnen zoals: allopurinol, cefalosporines, penicilline, sulfonamiden, atenolol, captopril, carbamazepine, fenytoïne, pyrimethamine en kinidine | Recente infectie met antibiotica | Naar medisch oordeel |
| Toxoplasmose | Gezwollen lymfeklieren in de nek en oksels, loopneus, koorts, malaise, vergrote milt en lever. Wanneer blootstelling aan kattenuitwerpselen wordt vermoed | Bloed Test |
| Kanker | Gezwollen ganglion, met of zonder pijn, verhard, dat niet beweegt als erop wordt gedrukt | Specifieke examens, biopsie |
De kenmerken die in de tabel worden aangegeven, zijn de meest voorkomende, maar ze zijn mogelijk niet allemaal aanwezig, en alleen de arts kan een diagnose stellen van een ziekte, waarbij hieronder de meest geschikte behandeling voor elk geval wordt aangegeven.
Hoe ontstoken tongen te genezen
In de meeste gevallen zijn ontstoken talen onschadelijk en vormen ze geen ernstig gezondheidsprobleem, omdat ze alleen worden veroorzaakt door virussen die spontaan genezen binnen 3 of 4 weken, zonder dat een specifieke behandeling nodig is.
Lymfadenopathie heeft geen specifieke behandeling, maar is altijd gericht op de oorzaak. Medicijnen zoals antibiotica en corticosteroïden mogen niet zonder medisch advies worden gebruikt, omdat ze de diagnose van ernstige ziekten kunnen vertragen.
Wanneer het nodig is om naar de dokter te gaan
Het vergrote ganglion wordt meestal gekenmerkt door een elastische en mobiele vezelachtige consistentie, die enkele millimeters meet en al dan niet pijnlijk kan zijn. Het kan echter enkele veranderingen vertonen die duiden op zorgwekkende ziekten, zoals lymfoom, gangliontuberculose of kanker, en sommige zijn:
- Meet meer dan 2,5 cm;
- Heb een harde consistentie, hecht aan de diepe weefsels en beweeg niet;
- Aanhouden voor meer dan 30 dagen;
- Vergezeld gaan van koorts die niet verbetert na 1 week, nachtelijk zweten, gewichtsverlies of malaise;
- Een epitrochleaire, supraclaviculaire of verspreide locatie hebben in verschillende delen van het lichaam.
In deze situaties moet zorg worden gezocht bij een huisarts of infectieziekte, zodat klinische evaluatie, echografie of tomografie-onderzoeken worden uitgevoerd, naast bloedonderzoeken die infecties of ontstekingen door het hele lichaam beoordelen. Als de twijfel blijft bestaan, is het ook mogelijk om een biopsie van het ganglion aan te vragen, waaruit blijkt of het goedaardige of kwaadaardige kenmerken heeft, en dat de oncoloog kan worden geraadpleegd om de tekenen en symptomen van het ontstoken ganglion te beoordelen.