De hypoechoïsche knobbel, of hypoechogeen, is er een die wordt gevisualiseerd door beeldonderzoeken, zoals echografie, en dat duidt op een laesie met een lage dichtheid, meestal gevormd door bijvoorbeeld vloeistoffen, vet of licht dicht weefsel.
Hypoechoïsch zijn bevestigt niet of de knobbel kwaadaardig of goedaardig is, want bij het echografisch onderzoek geeft het woord "echogeniciteit" alleen het gemak aan waarmee de ultrasone signalen door de structuren en organen van het lichaam gaan. Hyperechoïsche structuren hebben dus de neiging om een hogere dichtheid te hebben, terwijl hypo-echovrije of echovrije structuren weinig of geen dichtheid hebben.
Knobbeltjes zijn laesies die worden gevormd door de opeenhoping van weefsels of vloeistoffen met een diameter van meer dan 1 cm en die over het algemeen rond zijn en lijken op knobbeltjes. Ze kunnen de volgende kenmerken hebben:
- Cyste : verschijnt wanneer de knobbel binnenin vloeibare inhoud heeft. Bekijk de belangrijkste soorten cysten en wanneer ze ernstig kunnen zijn.
- Vaste stof: wanneer de inhoud vaste of dikke structuren bevat, zoals weefsels, of een vloeistof met een aanzienlijke dichtheid, met veel cellen of andere elementen erin;
- Gemengd : het kan ontstaan wanneer hetzelfde knooppunt vloeibare en vaste structuren in zijn inhoud omvat.
Er kan een knobbel verschijnen op de huid, het onderhuidse weefsel of een ander orgaan van het lichaam en wordt bijvoorbeeld vaak gedetecteerd in de borst, schildklier, eierstokken, baarmoeder, lever, lymfeklieren of gewrichten. Soms, als ze oppervlakkig zijn, kunnen ze worden gepalpeerd, terwijl ze in veel gevallen alleen kunnen worden gedetecteerd door echografie of tomografie.
Wanneer is de knobbel ernstig?
Over het algemeen heeft de knobbel kenmerken die erop kunnen wijzen dat het ernstig is of niet, maar er is geen regel voor iedereen, waardoor de arts niet alleen het resultaat van het onderzoek moet observeren, maar ook het lichamelijk onderzoek, de aanwezigheid van symptomen of risico's die de persoon kan opleveren.
Sommige kenmerken die het vermoeden van de knobbel kunnen oproepen, variëren afhankelijk van het orgaan waarin het zich bevindt en kunnen zijn:
1. Hypoechoïsche knobbel in de borst
Meestal is de knobbel in de borst geen reden tot bezorgdheid, en goedaardige laesies zoals fibroadenoom of een eenvoudige cyste komen bijvoorbeeld vaak voor. Kanker wordt meestal vermoed wanneer er veranderingen in de vorm of grootte van de borst zijn, in aanwezigheid van een familiegeschiedenis of wanneer de knobbel kwaadaardige kenmerken heeft, zoals hard zijn, zich hechten aan aangrenzende weefsels of wanneer er bijvoorbeeld veel bloedvaten zijn.
Als er echter een borsttumor wordt vermoed, zal de arts een punctie of biopsie aangeven om de diagnose te bepalen. Lees meer over hoe u weet of het knobbeltje in de borst kwaadaardig is.
2. Hypoechoïsche knobbel in de schildklier
Het feit dat het hypoechogeen is, verhoogt de kans op maligniteit in een schildklierknobbeltje, maar dit kenmerk alleen is niet voldoende om te bepalen of het een kanker is of niet, en vereist medische evaluatie.
Meestal wordt de tumor meestal onderzocht met een punctie wanneer ze een diameter van meer dan 1 cm bereiken, of 0,5 cm wanneer de knobbel kwaadaardige kenmerken heeft, zoals de hypoechoïsche knobbel, aanwezigheid van microcalcificaties, vergrote bloedvaten, infiltratie in de aangrenzende weefsels of wanneer deze groter is dan breed in de dwarsdoorsnede.
Knobbeltjes moeten ook worden doorboord bij mensen met een hoog risico op maligniteit, zoals degenen die in hun kinderjaren aan straling zijn blootgesteld, die genen hebben die verband houden met kanker of die een persoonlijke of familiegeschiedenis van kanker hebben. Het is echter belangrijk dat de arts elk geval afzonderlijk beoordeelt, aangezien er specifieke kenmerken zijn en de noodzaak om het risico of de voordelen van de procedures in elke situatie te berekenen.
Leer hoe u de schildklierknobbel identificeert, welke tests u moet doen en hoe u deze moet behandelen.
3. Hypoechoïsche knobbel in de lever
De leverknobbels hebben variabele kenmerken, daarom is de aanwezigheid van een hypo-echoïsche knobbel niet voldoende om aan te geven of het goedaardig of kwaadaardig is, aangezien de arts voor elk geval een meer gedetailleerde beoordeling moet maken om te bepalen.
Over het algemeen wordt de knobbel in de lever onderzocht op de aanwezigheid van maligniteit met beeldvormende tests, zoals tomografie of resonantie, wanneer deze groter is dan 1 cm of wanneer deze een constante groei of verandering van uiterlijk vertoont. In sommige gevallen kan de arts een biopsie aangeven om te bevestigen of de knobbel ernstig is. Weet wanneer de leverbiopsie is geïndiceerd en hoe deze wordt uitgevoerd.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De hypo-echoïsche knobbel hoeft niet altijd te worden verwijderd, omdat deze in de meeste gevallen goedaardig is en alleen observatie vereist. De arts zal bepalen hoe vaak de knobbel zal worden gecontroleerd, bijvoorbeeld met tests zoals echografie of tomografie, die elke 3 maanden, 6 maanden of 1 jaar kunnen zijn.
Als de knobbel echter verdachte kenmerken van maligniteit begint te vertonen, zoals snelle groei, hechting aan aangrenzende weefsels, veranderingen in kenmerken of zelfs wanneer het erg groot wordt of symptomen veroorzaakt, zoals pijn of compressie van nabijgelegen organen, een biopsie, punctie of operatie om de knobbel te verwijderen. Lees hoe de operatie voor het verwijderen van borstknobbels wordt uitgevoerd en hoe het herstel verloopt.