Behandeling van aambeien kan worden gedaan met pijnstillende en ontstekingsremmende medicijnen die door de proctoloog zijn voorgeschreven om pijn en ongemak te verlichten, zoals paracetamol of ibuprofen, zalven zoals proctyl of ultraproct, of een operatie, in de meest ernstige gevallen, waarbij de aambei is " vast 'in de anus, bijvoorbeeld.
Sommige zelfgemaakte maatregelen, zoals zitbaden met warm water, en enkele voorzorgsmaatregelen, zoals het vermijden van het gebruik van toiletpapier om bijvoorbeeld verwondingen aan het anale gebied te voorkomen, helpen ook om aambeien te behandelen, vooral in het geval van aambeien tijdens de zwangerschap. Lees meer over de behandeling van aambeien tijdens de zwangerschap.
Hier zijn enkele belangrijke voorzorgsmaatregelen die u moet nemen om aambeien te behandelen:
1. Eet een dieet dat rijk is aan vezels
Wij zijn een familiebedrijf.
Om de verergering van aambeien te helpen behandelen en voorkomen, moet u vezelrijk voedsel eten, zoals bruine rijst, brood met granen, lijnzaad en tarwekiemen, om de ontlasting zachter te maken en geen pijn te veroorzaken wanneer u naar het ziekenhuis gaat. badkamer. Daarnaast is het belangrijk om ongeveer 1,5 tot 2 liter water per dag te drinken.
2. Ga naar de badkamer zodra je daar zin in hebt
Enkele belangrijke strategieën die kunnen helpen om pijn te verlichten, zijn door te voorkomen dat u te veel kracht gebruikt om te evacueren en geen gewichten te nemen, door naar de badkamer te gaan zodra u daar zin in heeft.
Bovendien moet men het gebruik van toiletpapier vermijden, was het gebied gewoon met water en zeep, om niet zoveel pijn te voelen en de kwetsbare huid niet te beschadigen.
3. Oefen lichaamsbeweging
Regelmatige lichaamsbeweging, zoals wandelen of zwemmen, verhoogt de stoelgang en geeft de ontlasting meer vorm.
Al deze voorzorgsmaatregelen helpen de pijn en het ongemak van aambeien te verlichten, om te voorkomen dat ze meer ontstoken raken en de ontlasting meer vorm geven, waardoor ze gemakkelijker naar buiten komen en de pijn wordt verminderd. Je kunt ook een cirkelvormig kussen gebruiken, dat in het midden open is als je meerdere uren op je werk moet zitten.
4. Breng aambeienzalf aan
Aambeienzalven, zoals Hemovirtus, Proctyl, Ultraproct of Critter-kruid worden veel gebruikt bij de behandeling van aambeien omdat ze vasoconstrictieve, pijnstillende en ontstekingsremmende eigenschappen hebben. Zalven moeten worden aangegeven door de arts en rechtstreeks op de aambei worden aangebracht, met een zachte massage, 2 tot 3 keer per dag, tijdens de behandeling. Ken alle aambeienzalven.
In sommige gevallen kan de arts ook pijnstillende pillen aanbevelen, zoals pijnstillers en ontstekingsremmers.
Bovendien is chirurgie in sommige gevallen vooral geïndiceerd in de meest ernstige gevallen waarin de aambei in de anus "vastzit". Er zijn verschillende chirurgische technieken om de aambei te verwijderen, dus het is de arts die op basis van het type en de locatie van de aambei beslist welke techniek hij moet gebruiken. Ontdek hoe een aambei-operatie wordt uitgevoerd.
5. Doe sitz-baden
Zitbaden zijn een van de thuisbehandelingen voor aambeien en kunnen ongeveer 3 tot 4 keer per dag met warm water worden gedaan, omdat het warme water pijn en ongemak helpt verlichten. Om een zitbad te maken, vult u een grote bak met warm water en gaat u erin zitten, zonder ondergoed, gedurende ongeveer 20 minuten of totdat het water is afgekoeld.
Zitbaden kunnen effectiever zijn als ontstekingsremmende en vasopressieve stoffen aan het water worden toegevoegd, zoals toverhazelaar, cipres of ui. Zie hoe u enkele opties kunt voorbereiden in de volgende video:
Tekenen van verbetering
De tekenen van verbetering bij aambeien zijn onder meer verlichting van pijn en ongemak, vooral bij het evacueren en zitten, het verdwijnen van bloed in de stoelgang of na het reinigen van het anale gebied en het verdwijnen van een of meer trekjes in het anale gebied, in het geval van aambeien extern.
Tekenen van verslechtering
Tekenen van verergering van aambeien zijn onder meer meer pijn en ongemak, vooral bij het zitten of bij het hebben van een stoelgang, een toename van het volume van de trek of anus en een toename van bloed in de ontlasting of toiletpapier na stoelgang.