De nekplooi-doorschijnendheid is een onderzoek, uitgevoerd tijdens echografie, dat wordt gebruikt om de hoeveelheid vloeistof in het gebied van de nek van de foetus te meten en dat moet worden uitgevoerd tussen de 11e en 14e week van de zwangerschap. Deze test wordt gebruikt om het risico te berekenen dat de baby een misvorming of syndroom heeft, zoals het syndroom van Down.
Wanneer misvormingen of genetische ziekten aanwezig zijn, heeft de foetus de neiging vocht op te hopen in de nek, dus als de meting van de nekplooien groter wordt, boven 2,5 mm, betekent dit dat er enige verandering in de ontwikkeling kan optreden.
Waar is het examen voor
De nekplooimeting bevestigt niet dat de baby een genetische ziekte of misvorming heeft, maar geeft wel aan of de baby al dan niet een verhoogd risico heeft op deze veranderingen.
Als de testwaarde wordt gewijzigd, vraagt de verloskundige om andere tests, zoals bijvoorbeeld een vruchtwaterpunctie, om de diagnose al dan niet te bevestigen.
Hoe het wordt gedaan en referentiewaarden
De nekplooiing gebeurt tijdens een van de prenatale echo's en op dit moment meet de arts de grootte en de hoeveelheid vloeistof die zich in het gebied achter de nek van de baby bevindt, zonder dat er een andere speciale procedure nodig is.
De nuchale translucentiewaarden kunnen zijn:
- Normaal : minder dan 2,5 mm
- Veranderd : 2,5 mm of meer
Een onderzoek met verhoogde waarde garandeert niet dat de baby aan enige verandering lijdt, maar geeft aan dat er een groter risico is en daarom zal de verloskundige andere tests vragen, zoals een vruchtwaterpunctie, die monsters van vruchtwater verzamelt, of een navelstrengpunctie, die evalueert bloedmonster van de navelstreng. Lees meer over hoe vruchtwaterpunctie of navelstrengpunctie wordt gemaakt.
Als tijdens de echografie ook de afwezigheid van het neusbot wordt geverifieerd, neemt de kans op enige misvorming meer toe, omdat het neusbot in het algemeen afwezig is in gevallen van syndromen.
Naast nekplooien zijn de leeftijd van de moeder en de familiegeschiedenis van chromosomale veranderingen of genetische ziekten ook belangrijk om het risico van de baby op een van deze veranderingen te berekenen.
Wanneer nuchale translucentie te doen
Dit onderzoek moet worden gedaan tussen de 11e en de 14e week van de zwangerschap, aangezien de foetus tussen de 45 en 84 mm lang is en het mogelijk is om de nekplooimeting te berekenen.
Het kan ook bekend zijn met morfologische echografie van het eerste trimester, omdat het naast het meten van de nek van de baby ook helpt om misvormingen in de botten, het hart en de bloedvaten op te sporen.
Lees meer over de andere tests die nodig zijn in het eerste trimester van de zwangerschap.