De aanwezigheid van slijm in de urine is meestal normaal, omdat het door de urinewegen wordt geproduceerd om het te bedekken en te beschermen tegen infecties. Als er echter een overmatige hoeveelheid slijm is of als er veranderingen in de consistentie of kleur optreden, kan dit wijzen op enige verandering in de urinewegen of de darmen, aangezien het slijm soms in de darm kan ontstaan en via de urine kan worden uitgescheiden.
Door de aanwezigheid van slijm kan de urine troebel lijken, maar de meest betrouwbare manier om het bestaan van slijm vast te stellen, is door middel van de urinetest, de EAS, omdat het mogelijk is om de hoeveelheid te controleren, te beoordelen of er een andere verandering in de urine is en identificeer de oorzaak. Voor dit onderzoek is het belangrijk om het genitale gebied schoon te maken en de eerste stroom urine weg te gooien, omdat het mogelijk is om veranderingen in het resultaat te voorkomen. Kijk hoe de urinetest wordt uitgevoerd en hoe u zich correct kunt voorbereiden.
In de meeste gevallen wordt de aanwezigheid van slijm in de urine als normaal beschouwd en is behandeling niet nodig. Als er echter andere veranderingen in de urine zijn of de persoon symptomen heeft, kan de arts het gebruik van antibiotica of specifieke remedies aanbevelen, afhankelijk van de oorzaak.
1. Normaal urineslijm
Het slijm bij het bewegen door de urinewegen maakt de eliminatie mogelijk van ziektekiemen die infecties kunnen veroorzaken. Dit slijm is normaal en is belangrijk voor de bescherming van de urinewegen.
Wat te doen: wanneer de hoeveelheid slijm matig is, er dun, helder uitziet en niet erg dik is, of wanneer de urinetest alleen verwijst naar mucoïde filamenten zonder andere bevindingen, is dit waarschijnlijk een normale situatie en daarom normaal gesproken niet er is geen behandeling nodig.
Als het slijm echter in grote hoeveelheden verschijnt of als het andere, meer uitgesproken kenmerken heeft, zoals dikker, troebel of gekleurd zijn, kan dit een infectie of een andere ziekte betekenen. In dergelijke gevallen dient een uroloog, gynaecoloog, huisarts of arts te worden geraadpleegd.
2. Vaginale afscheiding
De meest voorkomende oorzaak van slijm in de urine bij vrouwen is vaginale afscheiding, die niet uit de urine maar uit de vagina komt en die door de nabijheid van de twee systemen in de war is.
Vaginale afscheiding varieert gedurende de menstruatiecyclus, die kan toenemen met de ovulatie en ook met het gebruik van de anticonceptiepil. Normaal gesproken heeft de afvoer geen karakteristieke kleur of geur en is deze niet dik. Tijdens de eisprong wordt het vloeibaarder en transparanter, vergelijkbaar met eiwit.
Wat te doen : gewoonlijk is de vaginale afscheiding normaal en behoeft geen behandeling, maar als deze in grote hoeveelheden verschijnt, dik, met een sterke geur of kleur en met symptomen zoals jeuk of pijn tijdens seks, kan het een gynaecologische infectie die moet worden beoordeeld door een gynaecoloog. Bekijk de soorten vaginale afscheiding en hoe u ze moet behandelen.
3. Zwangerschap
Als de afscheiding helder, dun, melkachtig en geurarm is, kan dit een symptoom zijn van een vroege zwangerschap, die al in de eerste of tweede week van de zwangerschap begint. Gedurende de zwangerschap verandert de afscheiding van consistentie en dikte, wordt frequenter en in grotere hoeveelheden, en bereikt het zijn maximum in de laatste weken van de zwangerschap, waar het ook een roze slijm kan bevatten, meestal plakkeriger en in de vorm van gelei, wat aangeeft dat het lichaam wordt bereidt zich voor op de bevalling.
Wat te doen : in de meeste gevallen is afscheiding normaal tijdens de zwangerschap, maar elke verandering in hoeveelheid, consistentie, kleur of geur kan een probleem suggereren. Als deze veranderingen optreden, moet de vrouw of de zwangere vrouw een verloskundige-gynaecoloog raadplegen om vast te stellen of er een probleem is en om de behandeling te starten.
Kijk wat de ontslag van de zwangerschap veroorzaakt en wanneer het ernstig kan zijn.
4. Urinaire infectie
Wanneer het slijm met urine komt maar zeer overvloedig, gekleurd of dik is, is het mogelijk dat het een teken is van een urineweginfectie. Dit kan urethritis zijn, wanneer de infectie zich in de urethra bevindt, cystitis, wanneer de infectie zich in de blaas bevindt, of pyelonefritis wanneer het zich in de nieren bevindt. Bij urethritis komt het vaker voor dat slijm in de urine zit dan bij andere.
Urethritis komt vaker voor bij seksueel actieve mannen en wordt vaak geassocieerd met seksueel overdraagbare aandoeningen. Cystitis komt vaker voor bij seksueel actieve vrouwen of bij oudere mannen met een vergrote prostaat.
Naast slijm zijn er bij een urineweginfectie ook symptomen zoals een plotselinge aandrang om te plassen of moeilijk beginnen te plassen, te veel plassen bij de pinguïns, branderig of tintelend gevoel bij het plassen en het gevoel van zwaarte onderin de buik. Soms kan naast slijm in de urine ook bloed worden waargenomen. Zie het risico van een urineweginfectie.
Wat te doen : Als een urineweginfectie wordt vermoed, moet u zo snel mogelijk een uroloog, gynaecoloog of huisarts raadplegen om de diagnose te bevestigen en de behandeling te starten, die meestal met antibiotica wordt gedaan. Het drinken van minimaal 2 liter water per dag, hygiëne van voren naar achteren, plassen na geslachtsgemeenschap en het vermijden van onbeschermde geslachtsgemeenschap, helpt de behandeling te voltooien en verdere urineweginfecties te voorkomen.
5. Seksueel overdraagbare aandoeningen
Sommige seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) kunnen overmatige slijmproductie veroorzaken, zoals gonorroe en chlamydia. Bij gonorroe is het slijm gelig of groenachtig en lijkt het op pus, terwijl het bij chlamydia meer gelig wit en dikker is.
Deze ziekten hebben symptomen die vergelijkbaar zijn met die van urineweginfecties, zoals pijn of branderig gevoel bij het urineren en buikklachten, maar het is ook gebruikelijk om pijn te ervaren tijdens intiem contact, bloeding tussen de menstruatieperioden bij vrouwen, en bij mannen kan er een ontsteking van de huid van de penis en zwelling van de testikels. Bekijk de symptomen die op een soa kunnen duiden nader.
Wat te doen : wanneer de eerste symptomen optreden, moet u naar de uroloog of gynaecoloog gaan, zodat u een juiste diagnose kunt stellen en de behandeling kunt starten, die bestaat uit het gebruik van antibiotica om de bacteriën die soa veroorzaken te elimineren. Aangezien deze ziekten worden overgedragen tijdens de seksuele handeling, is het belangrijk om condooms te gebruiken om ze te vermijden en dat de seksuele partner ook wordt beoordeeld door een arts om de behandeling uit te voeren, want als de bacterie niet bij beide mensen wordt geëlimineerd, blijft deze worden overgedragen en de infectie veroorzaken, zelfs na behandeling.
6. Niersteen
De aanwezigheid van nierstenen geeft meestal geen symptomen, omdat ze op natuurlijke wijze met de urine worden uitgescheiden. Er zijn echter situaties waarin de stenen, wanneer ze worden verwijderd, vast komen te zitten in de urinekanalen, waardoor de nier slijm produceert om te proberen het systeem te deblokkeren.
Naast slijm in de urine veroorzaken stenen die in de kanalen vastzitten andere symptomen, die kunnen gaan van milder, zoals frequente aandrang om te plassen of pijn, tot de zogenaamde niercrisis, met hevige pijn in de zijkant van de rug, misselijkheid of braken en zelfs bloed in de urine. Hier leest u hoe u weet of u mogelijk nierstenen heeft.
Wat te doen : Zodra de eerste symptomen van nierstenen worden gevoeld, is het belangrijk om naar de uroloog te gaan om de juiste behandeling te starten, die varieert naargelang de grootte van de steen. Als het erg groot is, wordt een operatie aanbevolen, maar als de steen klein is, kan het voldoende zijn om veel water te drinken. Afhankelijk van de mate van pijn kan de uroloog ook een pijnstiller aangeven.
7. Blaaskanker
Hoewel het zeldzaam is, is de aanwezigheid van slijm in de urine door blaaskanker ook mogelijk. In dit geval gaat het slijm echter gepaard met andere tekenen en symptomen, zoals bloed in de urine, moeilijkheden en pijn bij het plassen, vaker moeten plassen, buikpijn naast gewichtsverlies zonder duidelijke reden en algemene vermoeidheid.
Wat te doen : wanneer deze symptomen optreden, met name gewichtsverlies en vermoeidheid, is het noodzakelijk om snel het advies van een uroloog in te winnen, want het is niet alleen een ernstige situatie, maar hoe eerder de kanker wordt gediagnosticeerd en behandeld, hoe groter de kans op genezing. Lees meer over hoe u blaaskanker kunt identificeren en behandelen.
8. Intestinale ziekten
Bij bepaalde darmaandoeningen, zoals colitis ulcerosa of prikkelbare darmsyndroom, kan er een overmatige slijmproductie in de darm zijn, die wordt geëlimineerd in de poep.
Wanneer slijm wordt geëlimineerd in de poep, vooral bij vrouwen, kan het lijken alsof het in de urine komt als gevolg van de nabijheid van de urinaire en anale opening, omdat het in het vat wordt gemengd of verschijnt in de urine-analyse, als er niet goed wordt gereinigd plas in het glas.
Wat te doen : als er een vermoeden bestaat van een darmverandering, wordt aanbevolen om een gastro-enteroloog te raadplegen om de diagnose te stellen en de behandeling te starten. Afhankelijk van de oorzaak kan de behandeling worden uitgevoerd met medicijnen die de progressie van de ziekte of andere vertragen om diarree onder controle te houden, evenals vitaminesupplementen en het aannemen van een dieet om vermoeidheid en bloedarmoede te voorkomen.
Wanneer moet je naar de dokter
Het is belangrijk om naar de dokter te gaan als u merkt dat er een grote hoeveelheid slijm in de urine vrijkomt en als u naast dit slijm pijn voelt bij het urineren, lage rugpijn, donkere en stinkende urine, zwelling van de geslachtsorganen of afscheiding, in het geval van vrouwen.
Het is belangrijk om aandacht te besteden aan aspecten van urine, aangezien zelfs uitdroging kan worden opgemerkt door uw observatie. Kijk wat de meest voorkomende urineveranderingen zijn.