Candida albicans is een schimmel die van nature in het lichaam aanwezig is zonder infectie of symptomen te veroorzaken. Candida albicans is meestal te vinden in verschillende delen van het lichaam, en komt vaker voor in het vaginale slijmvlies van vrouwen, de mondholte, het maagdarmkanaal en de urinewegen.
Deze schimmel leeft in evenwicht met zijn gastheer, dat wil zeggen met mensen, maar als er enige verandering in dit evenwicht is, kan Candida albicans zich vermenigvuldigen en symptomen veroorzaken afhankelijk van de locatie waar hij wordt aangetroffen, en kunnen er plaques verschijnen. wit in de mond, keel en tong, pijn en branderig gevoel bij het plassen en witte en dikke afscheiding, bijvoorbeeld.
Symptomen van Candida albicans
Symptomen van Candida albicans- infectie variëren afhankelijk van waar de schimmel zich heeft ontwikkeld. In het geval van orale candidiasis verschijnen witte plaques en stippen in de mond, wangen, tong en keel, en dit type infectie komt vaker voor bij pasgeborenen van wie de moeder vaginale candidiasis heeft gehad tijdens de zwangerschap.
In het geval van vaginale candidiasis kunnen de symptomen onaangenaam zijn vanwege het branderige gevoel en jeuk dat gewoonlijk met deze situatie gepaard gaat. Doe de volgende test om te zien of er een mogelijkheid is om genitale candidiasis te hebben:
- 1. Ernstige jeuk in de geslachtsdelen Nee Ja
- 2. Roodheid en zwelling in het genitale gebied Nee Ja
- 3. Witachtige plaques op de vagina of op het hoofd van de penis Nee Ja
- 4. Witachtige afscheiding met klonten, vergelijkbaar met gehouwen melk Nee Ja
- 5. Pijn of branderig gevoel bij het plassen Nee Ja
- 6. Ongemak of pijn tijdens intiem contact Nee Ja
De diagnose Candida albicans- infectie wordt in eerste instantie gesteld door de evaluatie van de symptomen, maar laboratoriumtests zijn nodig om de diagnose te bevestigen. Het wordt meestal aanbevolen om een urinetest uit te voeren, wanneer een Candida-urineweginfectie wordt vermoed, naast een urinecultuur, waarin de soort wordt geïdentificeerd en het beste medicijn om de infectie te behandelen wordt gezien. Begrijp hoe urinecultuur wordt gemaakt.
In het geval van orale candidiasis kan het bijvoorbeeld nodig zijn om de laesies uit de mond te schrapen, zodat ze in het laboratorium kunnen worden geanalyseerd en de infectie kan worden bevestigd. Leer hoe u orale candidiasis kunt identificeren.
Candida albicans tijdens de zwangerschap
Candidiasis tijdens de zwangerschap komt vaak voor en treedt op als gevolg van hormonale veranderingen die kenmerkend zijn voor deze periode. Tijdens de zwangerschap zijn de oestrogeenspiegels vrij hoog, wat bijvoorbeeld de proliferatie van Candida albicans bevordert .
Candidiasis tijdens de zwangerschap is niet ernstig en kan gemakkelijk worden behandeld met behulp van vaginale zalven of crèmes die door de verloskundige of gynaecoloog moeten worden aanbevolen. Als de vrouw op het moment van de bevalling echter nog steeds candidiasis heeft, is het mogelijk dat de baby geïnfecteerd raakt, waardoor de orale vorm van candidiasis ontstaat. Zie meer over candidiasis tijdens de zwangerschap.
Hoe de infectie gebeurt
Candida albicans- infectie treedt op wanneer er een onbalans in het lichaam is die leidt tot een grotere kwetsbaarheid van het immuunsysteem. Dus situaties zoals stress, gebruik van antibiotica, voorbehoedsmiddelen of immunosuppressiva, gebrek aan goede hygiëne van de mond of genitale regio, bijvoorbeeld.
Bovendien kunnen ziekten zoals influenza, aids en diabetes mellitus ook de proliferatie van Candida- soorten en het optreden van symptomen bevorderen.
Hoewel Candida albicans vaak wordt aangetroffen in het vaginale slijmvlies, is overdracht van deze schimmel op een andere persoon via seksueel contact zeldzaam, maar het kan gebeuren, en het gebruik van condooms bij intiem contact is belangrijk.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling van Candida albicans- infectie gebeurt door het gebruik van antischimmelmiddelen in de vorm van een pil of zalf die rechtstreeks op het getroffen gebied moet worden aangebracht.
Het door de arts aanbevolen antischimmelmiddel varieert afhankelijk van de plaats van de schimmelgroei, het gevoeligheidsprofiel en de gepresenteerde symptomen, en het gebruik van bijvoorbeeld imidazol, nystatine, amfotericine B, miconazol, fluconazol of itraconazol kan worden aanbevolen.