Flebitis, of tromboflebitis, bestaat uit de vorming van een bloedstolsel in een ader, waardoor de bloedstroom wordt voorkomen, wat zwelling, roodheid en pijn in het getroffen gebied veroorzaakt. Deze situatie wordt beschouwd als een medisch noodgeval omdat het complicaties kan veroorzaken, zoals bijvoorbeeld diepe veneuze trombose of longembolie.
Het bloedstolsel vormt zich meestal in de benen en het komt zeer zelden voor in andere delen van het lichaam, zoals de armen of nek. Meestal treedt tromboflebitis op wanneer de persoon veel tijd zittend doorbrengt in dezelfde positie, zoals het kan gebeuren tijdens een lange reis, wat vaker voorkomt bij mensen met een slechte bloedcirculatie. Begrijp in meer detail de oorzaken van tromboflebitis.
Tromboflebitis is te genezen en de behandeling moet worden begeleid door de arts, afhankelijk van de ernst van elke situatie, en rust, het gebruik van elastische kousen, kompressen en ontstekingsremmende geneesmiddelen of, indien nodig, anticoagulantia kunnen aangewezen zijn.
Wat zijn de symptomen
Tromboflebitis kan optreden in een oppervlakkige ader of in een diepe ader, wat het type en de intensiteit van de symptomen kan beïnvloeden.
1. Oppervlakkige tromboflebitis
Symptomen van oppervlakkige tromboflebitis zijn:
- Zwelling en roodheid in de aangetaste ader en huid;
- Pijn bij palpatie van de regio.
Bij het identificeren van deze situatie wordt aanbevolen om naar het ziekenhuis te gaan voor de arts om een echografie met Doppler aan te vragen, de omvang van de ziekte te controleren en vervolgens de behandeling aan te geven.
2. Diepe tromboflebitis
Symptomen van diepe tromboflebitis zijn:
- Geschrokken ader;
- Zwelling van het aangedane ledemaat, meestal van de benen;
- Pijn in het getroffen gebied;
- Roodheid en hitte in het aangetaste ledemaat, alleen in sommige gevallen.
Diepe tromboflebitis wordt als een noodgeval beschouwd. Daarom wordt het aanbevolen om bij het identificeren van sommige van deze symptomen naar het ziekenhuis te gaan om de behandeling zo snel mogelijk te starten, aangezien het risico bestaat dat het bloedstolsel gaat bewegen en diepe veneuze trombose of longembolie veroorzaakt.
Begrijp meer in detail wat diepe veneuze trombose is en hoe u deze kunt identificeren.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling van flebitis moet altijd worden begeleid door de arts en kan worden gedaan met het toedienen van anticoagulantia, massages met ijskiezelstenen in de regio, verhoging van het been met kussenondersteuning en het gebruik van elastische compressiekousen, zoals Kendall-kousen. , bijvoorbeeld.
De behandeling wordt beïnvloed door de ernst van de symptomen en de locatie waar het stolsel zich heeft gevormd. Enkele van de behandelingsopties die kunnen worden aangegeven, zijn onder meer:
Oppervlakkige tromboflebitis:
De behandeling van oppervlakkige tromboflebitis bestaat uit het volgende:
- Gebruik van elastische steunkousen;
- Toepassing van gaas nat in zinkoxide, voor verlichting van de symptomen, omdat het werkt als een lokale ontstekingsremmer;
- Masseer met ontstekingsremmende zalven uit het getroffen gebied, zoals diclofenac-gel;
- Rust met opgeheven benen, met behulp van een kussen, terwijl u oscillerende bewegingen van de voeten uitvoert, zoals weergegeven in de afbeeldingen:
Deze oefeningen, evenals de positie met de verhoogde ledematen, bevorderen de veneuze terugkeer door gravitatie-drainage.
Bovendien kan het gebruik van anticoagulantia, om het stolsel te helpen verbreken, ook geïndiceerd zijn, in de aanwezigheid van grote stolsels of wanneer ze intense symptomen veroorzaken. In sommige gevallen kan het nodig zijn om een operatie uit te voeren om het getroffen gebied af te binden en stolsels te verwijderen.
Behandeling voor diepe tromboflebitis:
Voor de behandeling van diepe tromboflebitis kan de arts het gebruik van anticoagulantia aanbevelen, zoals heparine, warfarine of rivaroxaban, die de vorming van trombi verminderen en hart- of pulmonale complicaties voorkomen.
Na de start van de behandeling in het ziekenhuis, waar de eerste onderzoeken worden uitgevoerd en de medicatiedosis wordt bepaald, kan de behandeling bij de patiënt thuis worden voortgezet en kan deze 3 tot 6 maanden duren, afhankelijk van de ernst van de behandeling. Wanneer de persoon naar huis gaat, kan de arts ook het dragen van compressiekousen aanbevelen, die zwelling en andere complicaties helpen voorkomen.
In sommige gevallen kan uw arts een operatie aanbevelen om spataderen te verwijderen.