Mentale retardatie is een aandoening, meestal onomkeerbaar, die wordt gekenmerkt door een minder dan normaal intellectueel vermogen met leer- en sociale aanpassingsmoeilijkheden, die gewoonlijk vanaf de geboorte aanwezig is of zich in de vroege kinderjaren manifesteert.
Mogelijke oorzaken
In de meeste gevallen is de oorzaak van mentale retardatie onbekend, maar verschillende aandoeningen tijdens de zwangerschap kunnen mentale retardatie van het kind veroorzaken of daaraan bijdragen, zoals het gebruik van bepaalde drugs, overmatig alcoholgebruik, bestralingstherapie en ondervoeding.
Moeilijkheden die samenhangen met vroeggeboorte, traumatisch hersenletsel of een zeer lage zuurstofconcentratie tijdens de bevalling kunnen ook mentale retardatie veroorzaken.
Chromosomale afwijkingen, zoals bij het syndroom van Down, zijn veelvoorkomende oorzaken van mentale retardatie, maar deze aandoening kan een gevolg zijn van andere erfelijke aandoeningen die kunnen worden gecorrigeerd voordat mentale retardatie optreedt, zoals in het geval van fenylketonurie of cretinisme.
Hoe mentale retardatie te identificeren
De mate van mentale retardatie die kan worden waargenomen door middel van een intelligentiequotiënt (IQ) -test.
Kinderen met een IQ van 69 tot 84 hebben een leerstoornis, maar worden niet als verstandelijk gehandicapt beschouwd, maar kinderen met een lichte verstandelijke beperking, die een IQ van 52 tot 68 hebben, terwijl ze een leesstoornis hebben, kunnen de nodige educatieve basisvaardigheden leren dagelijks.
Belangrijkste kenmerken van mentale retardatie
Mentale retardatie kan worden geclassificeerd als:
Milde mentale retardatie
Het wordt gekenmerkt door een intellectueel quotiënt (IQ) tussen 52 en 68.
Kinderen met een lichte mate van mentale retardatie kunnen een leesniveau bereiken dat vergelijkbaar is met dat van kinderen tussen de 4e en 6e klas, waarbij ze de basisvaardigheden leren die nodig zijn in hun dagelijks leven.
Deze mensen hebben over het algemeen geen duidelijke lichamelijke gebreken, maar ze kunnen epilepsie hebben en hebben toezicht nodig van speciale onderwijsinstellingen. Ze zijn vaak onvolwassen en slecht verfijnd, met weinig capaciteit voor sociale interactie. Hun gedachtegang is heel specifiek en over het algemeen kunnen ze niet generaliseren. Ze hebben moeite om zich aan te passen aan nieuwe situaties en hebben mogelijk een slecht beoordelingsvermogen, gebrek aan preventie en buitensporige goedgelovigheid, en zijn in staat om impulsieve misdrijven te plegen.
Ondanks een beperkte intellectuele capaciteit kunnen alle kinderen met een verstandelijke beperking profiteren van speciaal onderwijs.
Matige mentale retardatie
Het wordt gekenmerkt door een intelligentiequotiënt (IQ) tussen 36 en 51.
Ze leren langzamer praten of zitten, maar als ze voldoende training en ondersteuning krijgen, kunnen volwassenen met deze mate van mentale retardatie enigszins onafhankelijk leven. Maar de intensiteit van de ondersteuning moet voor elke patiënt worden vastgesteld en soms is er maar een beetje hulp nodig om te kunnen worden geïntegreerd.
Ernstige mentale retardatie
Het wordt gekenmerkt door een intelligentiequotiënt (IQ) tussen 20 en 35.
Als kenmerken van ernstige mentale retardatie kan een leerstoornis zelfs worden benadrukt in vergelijking met een kind met een minder intense retardatie, vooral in gevallen waarin het IQ lager is dan 19. In deze gevallen kan het kind over het algemeen niet leren of spreken. of tot op zekere hoogte begrijpen, altijd gespecialiseerde professionele ondersteuning vereist.
Levensverwachting
De levensverwachting van kinderen met een verstandelijke handicap kan korter zijn en het blijkt dat hoe ernstiger de verstandelijke handicap, hoe lager de levensverwachting.