Monocytose: wat het is en de belangrijkste oorzaken

De term monocytose verwijst naar een toename van de hoeveelheid monocyten die in het bloed circuleren, dat wil zeggen, wanneer meer dan 1000 monocyten worden geïdentificeerd per µl bloed. De referentiewaarden voor monocyten in het bloed kunnen variëren naargelang het laboratorium, maar het aantal monocyten tussen 100 en 1000 per µL bloed wordt normaal gesproken als normaal beschouwd.

Monocyten zijn bloedcellen die in het beenmerg worden aangemaakt en die deel uitmaken van het immuunsysteem en verantwoordelijk zijn voor de verdediging van het organisme. Zo kan de hoeveelheid monocyten in het bloed toenemen als gevolg van een ontstekings- en infectieus proces, en monocytose kan voornamelijk worden waargenomen bij tuberculose, tijdens het herstelproces van infecties en bij endocarditis. Lees meer over monocyten.

Monocytose: wat het is en de belangrijkste oorzaken

Belangrijkste oorzaken van monocytose

Monocytose wordt geïdentificeerd door middel van een volledige bloedtelling en het is noodzakelijk om een ​​kleine hoeveelheid bloed te verzamelen die voor analyse naar het laboratorium wordt gestuurd. Het resultaat wordt vrijgegeven in een specifiek deel van het bloedbeeld, een leukogram genaamd, waar alle informatie met betrekking tot de cellen die verantwoordelijk zijn voor de verdediging van het organisme kan worden gevonden.

Meestal gaat monocytose gepaard met andere veranderingen in het bloedbeeld en andere tests die mogelijk door de arts zijn besteld, naast het feit dat de patiënt meestal symptomen heeft die verband houden met de oorzaak van de verandering. Wanneer monocytose geïsoleerd en zonder symptomen optreedt, wordt aanbevolen de bloedtelling te herhalen om te controleren of het aantal monocyten is geregulariseerd of dat verder onderzoek nodig is.

De belangrijkste oorzaken van monocytose zijn:

1. Tuberculose

Tuberculose is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door Mycobacterium tuberculosis , in de volksmond bekend als Koch's bacil, een bacterie die in het ademhalingssysteem achterblijft, longaandoeningen veroorzaakt en leidt tot het optreden van enkele tekenen en symptomen, zoals aanhoudende hoest, pijn op de borst, moeilijkheden bij de ademhaling, nachtelijk zweet en groenachtige of gelige sputumproductie.

Naast monocytose kan de arts andere veranderingen in het bloedbeeld en biochemische tests controleren. Bovendien kan bij het vermoeden van tuberculose volgens de tekenen en symptomen die door de persoon worden gepresenteerd, een microbiologisch onderzoek van het sputum of een tuberculinetest worden aangevraagd, ook wel een PPD-test genoemd, die tot doel heeft de aanwezigheid van de bacteriën in het lichaam te verifiëren. Begrijp wat het PPD-examen is en hoe het wordt gedaan.

Wat te doen: Bij eventuele tekenen of symptomen van tuberculose is het belangrijk om naar de huisarts, longarts of besmettelijke ziekte te gaan zodat er testen worden aangevraagd, de diagnose wordt aangegeven en de behandeling wordt vastgesteld, dit gebeurt met antibiotica. Het is belangrijk dat de behandeling precies wordt uitgevoerd zoals aanbevolen door de arts, ook als de symptomen verbeteren. Dit komt omdat als de behandeling wordt onderbroken, het mogelijk is dat de bacteriën zich weer gaan vermenigvuldigen en resistentie krijgen, waardoor de behandeling moeilijker wordt en complicaties voor de persoon kunnen ontstaan.

2. Bacteriële endocarditis

Bacteriële endocarditis is een situatie waarin de interne structuren van het hart worden aangetast door bacteriën die dit orgaan bereiken via de bloedbaan, wat leidt tot het optreden van tekenen en symptomen zoals hoge koorts, pijn op de borst, kortademigheid en hoesten, bijvoorbeeld.

Dit type endocarditis komt vaker voor bij mensen die intraveneuze medicijnen gebruiken, omdat de bacteriën die op de huid aanwezig zijn direct in de bloedbaan kunnen komen wanneer het medicijn wordt aangebracht.

Naast veranderingen in het bloedbeeld kan de arts ook de veranderingen in andere laboratorium-, microbiologische en cardiale onderzoeken controleren, zoals echografie van het hart en echogram. Maak kennis met andere tests die het hart evalueren.

Wat te doen: in deze gevallen is het belangrijk om aandacht te besteden aan het verschijnen van tekenen die wijzen op endocarditis en naar het ziekenhuis te gaan zodra ze verschijnen, omdat de bacteriën die verantwoordelijk zijn voor de ziekte zich snel kunnen verspreiden en andere organen dan het hart kunnen bereiken, waardoor het klinische beeld van de patiënt nog ingewikkelder wordt. geduldig.

Monocytose: wat het is en de belangrijkste oorzaken

3. Herstel van infecties

Het is gebruikelijk dat in de periode van herstel van infecties het aantal monocyten toeneemt, omdat dit een indicatie is dat het lichaam reageert tegen het infectieuze agens en de verdedigingslinie verhoogt, waardoor een snellere en effectievere eliminatie van het micro-organisme mogelijk is.

Naast het aantal monocyten is het ook mogelijk om een ​​toename van het aantal lymfocyten en neutrofielen waar te nemen.

Wat te doen: als bij de persoon een infectie is vastgesteld, vertegenwoordigt de toename van het aantal monocyten meestal alleen het herstel van de patiënt en het immuunsysteem. In dergelijke gevallen is geen andere houding nodig en mag de arts pas na enkele weken om een ​​nieuwe bloedtelling vragen om te controleren of het aantal monocyten is genormaliseerd.

4. Reumatoïde artritis

Reumatoïde artritis is ook een ziekte waarbij monocytose kan optreden, omdat het een auto-immuunziekte is, dat wil zeggen dat de cellen van het immuunsysteem andere cellen in het lichaam aanvallen. Er is dus altijd productie van immuuncellen, inclusief monocyten.

Deze ziekte wordt gekenmerkt door de betrokkenheid van de gewrichten, die pijnlijk, gezwollen en stijf zijn, waardoor ze gedurende ten minste 1 uur na het ontwaken moeilijk kunnen bewegen.

Wat te doen: Behandeling voor reumatoïde artritis wordt voornamelijk gedaan met fysiotherapie om het aangetaste gewricht te herstellen, complicaties te voorkomen en pijn te verlichten. Bovendien kunnen reumatologen het gebruik van medicijnen en voldoende voedsel aanbevelen, onder begeleiding van een voedingsdeskundige. Begrijp hoe de behandeling wordt gedaan voor reumatoïde artritis.

5. Hematologische veranderingen

Monocitose kan ook voorkomen bij bloedaandoeningen, zoals bloedarmoede, lymfomen en leukemie. Aangezien monocytose verband kan houden met milde en ernstige situaties, is het belangrijk dat de evaluatie van het resultaat wordt uitgevoerd door de arts, samen met de analyse van de andere parameters van het bloedbeeld, naast het aflezen van de objectglaasjes.

Wat te doen: monocitose gerelateerd aan bloedproblemen leidt meestal tot het optreden van symptomen, afhankelijk van de oorzaak. Daarom wordt aanbevolen om de huisarts of hematoloog op de hoogte te stellen van elk teken of symptoom, aangezien hiermee rekening wordt gehouden bij het analyseren van het bloedbeeld. Volgens de beoordeling van de arts is het mogelijk om de diagnose te stellen en de juiste behandeling te starten.