Baarmoederverzakking komt overeen met het afdalen van de baarmoeder in de vagina, veroorzaakt door de verzwakking van de spieren die de organen in het bekken in de juiste positie houden, en wordt dus beschouwd als de belangrijkste oorzaak van een lage baarmoeder. Begrijp wat de lage baarmoeder is en wat de belangrijkste symptomen zijn.
Hoewel het vaker voorkomt bij oudere vrouwen of die verschillende normale geboorten hebben gehad, kan deze verandering ook vóór de menopauze of tijdens de zwangerschap optreden.
Baarmoederverzakking kan worden geclassificeerd volgens het niveau van afdaling van de baarmoeder door de vagina in:
- Graad 1 baarmoederverzakking, waarbij de baarmoeder afdaalt, maar de baarmoederhals niet in de vulva verschijnt;
- Graad 2 baarmoederverzakking, waarbij de baarmoeder afdaalt en de baarmoederhals verschijnt samen met de voorste en achterste wand van de vagina;
- Graad 3 baarmoederverzakking, waarbij de baarmoeder zich tot 1 cm buiten de vulva bevindt;
- Graad 4 baarmoederverzakking, waarbij de baarmoeder meer dan 1 cm extern wordt.
Andere organen in het bekkengebied, zoals de wanden van de vagina, blaas en endeldarm, kunnen deze verplaatsing ook ondergaan door de verzwakking van de bekkensteunspieren.
Belangrijkste symptomen
De belangrijkste symptomen van baarmoederverzakking zijn:
- Buikpijn;
- Vaginale afscheiding;
- Gevoel dat er iets uit de vagina komt;
- Urine-incontinentie;
- Moeilijkheden om te evacueren;
- Pijn bij geslachtsgemeenschap.
Als de baarmoederverzakking minder ernstig is, zijn de symptomen mogelijk niet zichtbaar. Wanneer er echter tekenen en symptomen worden vastgesteld die wijzen op een baarmoederverzakking, is het belangrijk om een gynaecoloog te raadplegen om de diagnose te bevestigen en de behandeling te starten.
Baarmoederverzakking tijdens de zwangerschap
Baarmoederverzakking tijdens de zwangerschap is zeer zeldzaam en kan vóór of tijdens de zwangerschap optreden. Bovendien kan baarmoederverzakking tijdens de zwangerschap leiden tot baarmoederhalsinfectie, urineretentie, spontane abortus en vroegtijdige bevalling. Om deze reden moeten alle richtlijnen van de verloskundige worden gevolgd om het risico op complicaties te verminderen.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling van baarmoederverzakking wordt vastgesteld op basis van de mate van afdaling van de baarmoeder, en oefeningen om de bekkenspieren te versterken, wat Kegel-oefeningen zijn, kunnen aangewezen zijn. Kijk hoe je Kegel-oefeningen doet.
Bovendien kan het gebruik van hormoonbevattende crèmes of ringen die op de vagina worden aangebracht, helpen bij het herstel van vaginaal weefsel, maar als het gaat om een ernstige baarmoederverzakking, kan alleen een operatie effectief zijn.
Operatie voor baarmoederverzakking
Een operatie voor baarmoederverzakking is veilig en effectief, en is geïndiceerd wanneer herstel niet reageert op andere vormen van behandeling.
Op indicatie van de arts kan een operatie worden uitgevoerd met als doel:
- Herstel de baarmoeder: in deze gevallen vervangt de chirurg de baarmoeder op zijn plaats, houdt deze in de vagina via een apparaat dat een pessarium wordt genoemd en gaat verder met het plaatsen van prothesen, netten genaamd, die de baarmoeder op zijn plaats houden;
- Terugtrekking van de baarmoeder: bij deze operatie vindt gedeeltelijke of volledige verwijdering van de baarmoeder plaats, en dit wordt meestal gedaan bij vrouwen tijdens de menopauze of wanneer de verzakking zeer ernstig is. Hysterectomie is effectief bij het genezen van baarmoederverzakking, maar het kan een onmiddellijke menopauze veroorzaken als de eierstokken ook worden verwijderd. Kijk wat er nog meer kan gebeuren nadat de baarmoeder is verwijderd.
Lees hoe herstel na een operatie voor baarmoederverzakking is.
Oorzaken van baarmoederverzakking
De meest voorkomende oorzaak van baarmoederverzakking is de verzwakking van het bekken door veroudering. Andere oorzaken die bijdragen aan het optreden van verzakking kunnen echter zijn:
- Meerdere leveringen;
- Menopauze als gevolg van verminderd oestrogeenhormoon;
- Late gevolgen van eerdere infecties in het bekkengebied;
- Zwaarlijvigheid;
- Overmatig gewichtheffen.
Naast deze oorzaken veroorzaken chronische hoest, obstipatie, bekkentumoren en vochtophoping in de buik een verhoogde druk in de buik en het bekken en kunnen daardoor ook baarmoederverzakking ontstaan.
De diagnose van baarmoederverzakking wordt gesteld met klinische onderzoeken waarbij alle organen van het bekken gelijktijdig worden geëvalueerd, naast gynaecologische onderzoeken zoals colposcopie en vaginale uitstrijkjes gemaakt door gynaecologie om de beste vorm van behandeling te evalueren. Kijk welke de belangrijkste examens zijn die door de gynaecoloog zijn aangevraagd.